Voordat ik verder ga met dit verslag, wil ik vooraf twee opmerkingen maken:
1. het lag in mijn bedoeling om dit verslag (heel) kort te houden;
2. dit verslag had eigenlijk een vrolijke ondertoon moeten hebben;
dat het een langer verslag is geworden dan gepland heeft als reden dat ik als eerste klaar was met mijn partij en daarom voldoende tijd had om van alles en nog wat te noteren over de partijen van mijn teamgenoten. Dat het verslag een wat chagrijnige ondertoon heeft komt door het feit dat we voor de 2e keer op rij verloren. Waarvan akte.
Na de ontluisterende nederlaag (1-7) tegen Woerden 2 moest er op donderdag 10 januari 2019 worden aangetreden tegen de nummer 6 van de ranglijst Doorn-Driebergen 3. Een prima tegenstander om het geschonden blazen weer wat op te poetsen. Zou je denken. Ruim op tijd was de divisie Gorinchem, dankzij de stuurmanskunst van chauffeur Mark, ruim op tijd in Driebergen aanwezig. Kopje koffie, even rondlopen, kijken waar we spelen en dan is het zo 19.45 uur. De wedstrijd staat op het punt van beginnen maar we zijn verre van compleet. Vier spelers zijn of te laat weggegaan of konden de weg niet vinden. Dankzij de goedheid van onze tegenstander werd het begin van de wedstrijd nog even uitgesteld. Om 19.50 uur kwamen onze verloren zonen binnen en kon een paar minuten later dan toch het startsein worden gegeven.
In onze vertrouwde opstelling: 1. Chris, 2. Bram, 3. Bert van G., 4. Marcel, 5. Jan, 6. Mark, 7. John en 8. Rob, begonnen we aan de klus die voor de tweede keer op rij een deceptie werd.
We volgen het scoreverloop:
1-0
Daar kan ik heel erg kort over zijn. Misschien dat ik mij heb laten afleiden door de dame achter de bar, maar ik was er niet helemaal bij met mijn gedachten. Ik kwam al niet erg lekker uit mijn Siciliaanse opening met 3.c3 (dat ga ik dus nooit meer spelen) en binnen 20 zetten was het over en uit. Mat.
Deze stelling ontstond na 19. ….. Dxf2 en zwart wint de kwaliteit. Waarom ik hier 20. Dd2 speel, een zet die misschien wel een miljoen vraagtekens verdient, kan ik niet verklaren. Wie het weet mag het zeggen. Na 20. …. Df1 mat, waar mijn tegenstander nog even over na moest denken, konden de stukken weer in de doos.
Ik doe u een bekentenis: ik heb mijn tegenstander schromelijk overschat. Er waren namelijk aanwijzingen op grond waarvan ik dacht: “oh … dat fix ik wel even”. Niet dus.
2-0
Rob aan bord 8 had het zwaar. Zijn tegenstander toverde een soort Schots-gambiet op het bord en won daar al binnen 10 zetten een vol stuk mee, dat Bert de hele partij niet meer terug zag. Rob probeerde het nog wel, misschien hopend op zijn fameuze paardenzet, speelde tegen beter weten in door maar moest uiteindelijk toch de eer aan zijn tegenstander laten.
2-1
Jan zorgde voor de “Anschlusstreffer” zoals onze oosterburen dat zo mooi kunnen zeggen. Ik noteerde dat Jan een paard offerde voor twee pionnen en een ijzersterke aanval die zijn tegenstander niet kon weerleggen. Even leek het er op dat de partij kantelde, maar onze teamcaptain was goed bij de les en hengelde het punt bekwaam binnen.
2-2
We komen op gelijke hoogte door een winstpartij van onze kopman Chris. Bij mijn eerste ronde langs de velden ((21.30 uur) noteer ik dat de partij gelijk op gaat. Dat blijft lange tijd zo. Wel heeft de tegenstander van Chris verbonden torens op de e-lijn, dat ziet er dreigend uit, maar bied de tegenstander uiteindelijk geen soelaas. Met een paardenvork (schaak) wint Chris een toren en daarmee ook de partij.
2½-2½
Bert speelde een prima partij en wist al vroeg in de partij twee pionnen te winnen en een pion op d7 te posteren. Iedereen was het erover eens: deze is in de pocket. Want …. Tc8 is gewoon winnend. Gelukkig was ik niet de enige die deze winnende zet zag, maar velen met mij. Zelfs de Driebergers gaven geen cent meer voor de winstkansen van hun man. Maar schaken is een wrede sport die een mens slapeloze nachten kan bezorgen en daar heeft Bert zeker last van gehad. IK gaf even naar de w.c., kom terug en zie dat Bert al het voordeel dat hij had in een klap heeft verspeeld. Zijn tegenstander komt met de schrik vrij en wikkelt lachend af naar een remisestelling. De h-pion van Bert kan niet promoveren. Hoe lang je ook doorspeelt.
2½-3½
Het grootste compliment krijgt Mark. Hij wist ons niet alleen op voorsprong te brengen, maar had ook verreweg de moeilijkste tegenstander. Ik had van te voren nog even op de website gekeken naar vorige opstellingen van onze tegenstander en toen ik de naam zag wist ik het meteen: dit is de man zonder armen die zijn eigen stukken heeft, die voorzien zijn van metalen ringen en die stukken verzet hij met zijn mond. De klok drukt hij in met zijn neus/hoofd. Op zich natuurlijk heel erg knap dat iemand zo zijn partijen kan spelen, maar voor een tegenstander is dat best lastig. Je moet er maar tegen kunnen. Mark liet zich niet van de wijs brengen en ondanks een moeilijk begin wist hij uiteindelijk zijn tegenstander in de verdediging te drukken, een vrij pion op de c-lijn te creëren en deze met het nodige kunst-en vliegwerk veilig naar de overkant te loodsen. Vervelend was dan weer wel dat de tegenstander van Mark ook in verloren stelling maar remise bleef aanbieden.
3½-3½
Bram speelde een moeilijke partij. Een eindspel van toren + 3 pionnen(Bram) tegen 2 lopers + 2 -3pionnen (tegenstander) dat uiteindelijk door de tegenstander werd gewonnen. De vrij pion van de tegenstander was niet meer te stoppen en Bram speelde met een stuk minder.
4½-3½
Als laatste was Marcel nog bezig. Op hem rustte de zware taak om minimaal een half punt binnen te hengelen genoeg voor een gelijk spel. Voor zover ik dat kon beoordelen heeft dat er zeker ingezeten. En wellicht zelfs wel meer. Uit mijn aantekeningen blijkt namelijk: Marcel staat stuk en pion voor. Toch wordt Marcel de pechvogel van de avond. Hij denkt zijn tegenstander met het paard mat te kunnen zetten, maar dit paard kan gewoon worden geslagen. Dat had Marcel even niet gezien. Verbijsterend geeft Marcel op.
Door deze nederlaag zijn we gezakt naar de middenmoot en zullen we verder geen rol van betekenis meer spelen. Degraderen kunnen we gelukkig niet, dus die zorg hebben we niet.
Op 18 februari 2019 staat er een uitwedstrijd tegen SV Acquoy op het programma. Ik doe even geen voorspelling. Verleden jaar werd het daar 4-4.
John Dessens