Auteur: Henk Boot

Nadat we op 8 september weer hadden geschaakt (rapid), vorige week de ALV plaats vond, ging op 22 september de interne competitie echt van start. Vanzelfsprekend met de nieuwe corona-regels en aanpassingen zaten we wat verder uit elkaar dan vroeger, maar gezien de ruime zaal in De Til is dat allemaal goed mogelijk. Natuurlijk kruisten Jaco Vonk en Henk Boot gelijk de degens en er kwam een soort stelling op het bord, die beiden wel eerder tegen elkaar hadden gespeeld. Jaco had meer ruimte en wat initiatief, Henk stond degelijk. Henk moest op zijn 19e zet beslissen hoe hij zijn naar voren gespeelde pion op g5 ging dekken: met het ogenschijnlijk solide h6 of met het originelere Lh6. Jaco vond h6 het meest logisch, maar Henk vertrouwde deze gedrongen stelling niet en later bleek in de analyse dat het dan toch wel heel erg moeilijk zou zijn geworden. Henk koos daarom voor Lh6, en had de volgende paard-manoeuvres van Jaco wel zien aankomen, maar niet het binnendringen van een witte toren op h5. Hierdoor kon Jaco niet alleen een pion winnen, maar kreeg hij ook groot voordeel. Maar Henk had gewoon g5xh4 moeten spelen en met zijn koning in het hoekje op h8 gaan staan. Dan zou het evenwicht niet verbroken zou zijn geweest. Jaco bouwde zijn voordeel met krachtige hand uit en hoewel Henk nog stevig tegenspartelde, liet Jaco zich de winst niet meer ontgaan.
Een ander interessant duel werd uitgevochten door Eddy Korevaar en Henry Houweling. Henry koos een opening die hij wel eerder toepaste. Wit kon met een loper op a3 de zwarte koningstoren plagen en omdat de zwarte damevleugel nog niet ontwikkeld was, stond Eddy duidelijk beter. Er werd vervolgens een witte pion op d5 geruild. Wit kon na Lxd5 met de zet e4 zijn flinke voordeel vasthouden, maar na het ruilen van de loper op d5, verscheen daar een mooi zwart paard. En dat gaf Henry de mogelijkheid, naar wat hij zelf zei, de nu al mooiste zet van het seizoen uit te voeren: Pd5-e3, waarmee hij kwaliteitswinst dreigde. (diagram)

Het was ongeveer een half jaar geleden dat er in de vertrouwde omgeving van De Til tegen elkaar werd geschaakt. Zoals bekend gooide de maatregelen ivm de corona-pandemie heel veel roet in het schakerseten. Hoewel een aantal leden tegen elkaar online heeft gespeeld, was het toch fijn om elkaar weer in levende lijve te zien en ervaringen uit te wisselen. Natuurlijk was het toch anders dan vorig jaar, er werd 1,5 m afstand tot elkaar betracht, de handen werden gedesinfecteerd, de tafels stonden anders opgesteld, maar we kunnen ons gelukkig prijzen dat we in zo’n mooie ruimte spelen dat zoiets goed is te organiseren. In tegenstelling tot andere jaren werd deze keer begonnen met rapidschaak. Opvallend genoeg was het op de laatste schaakavond van het vorige seizoen ook een rapidavond. Helaas ontbraken deze avond nog enkele van de trouwe leden, maar in totaal hadden 17 schakers de weg naar De Til weer gevonden. Vanwege de coronamaatregelen was ervoor gekozen om 3 en niet 4 rondes te spelen.
In de eerste ronde won Chris Tromp verrassend van Tony Else, terwijl Mark Couwenberg ook goed uit de startblokken kwam en André van Wingerden terugwees. Hans Karelse won van Bert van Geldere, hoewel beiden een onreglementaire zet op hun repertoire hadden gezet, maar als er geen claims komen en er wordt doorgespeeld, kan de partij niet meer worden teruggedraaid. Hans was hier dus de gelukkigste.
In ronde twee waren er maar liefst vier remises te noteren. Dat gold voor de winnaars van de eerste ronde Henry Houweling, Hans Karelse, Chris Tromp en Tijmen Schakel. Maar ook Bert van Geldere, André van Wingerden, Jan Post en John Desssens noteerden een remise en waren zo dus van de 0 af. Wim Rietveld en Henk Boot wonnen beiden opnieuw en deelden dus de koppositie na 2 rondes.
In de derde ronde zaten zij dan ook tegenover elkaar. De partij ging gelijk op tot Wim overzag dat Henk twee stukken voor een toren kon krijgen. Maar een aantal zetten later was het aan Henk de beurt om een vergelijkbare mogelijkheid aan Wim toe te staan. Wim stond hierna wel iets beter, maar nam het remiseaanbod van Henk aan, zodat zij beiden aan kop van de ranglijst bleven. Zij kregen daar gezelschap van Tijmen Schakel die Henri Houweling terugwees en van Hans Karelse die in een tamelijk gelijkstaand eindspel toch net wat dreiginkjes kon creëren tegen Chris Tromp. Toen Chris zijn toren liet ruilen op de h-lijn, kwam hij dit stuk als verdediger van zijn damepionnen te kort. De twee paarden van Hans werkten mooi samen, veroverden eerst één pion, daarna nog eentje zodat de pionnen van Hans aan een onstuitbare opmars konden beginnen.
Na deze 4 koplopers eindigden 2 spelers met 2 punten, nl. Tony Elsen en Arjan Uittenbogaard, gevolgd door een vijftal spelers met 1,5 punt.

De volledige einduitslag was:
1-4 : 2,5 punt, Henk, Wim, Hans, Tijmen
5-6 : 2 punt, Tony, Arjan
7-11 : 1,5 punt, Henry, Chris, Jan, Bert, André
12-13 : 1 punt, Mark, Bram
14 : 0,5 punt, John
15 : 0 punt, Rob

De bekerfinale ging tussen Eddy Korevaar en Jaco Vonk die in de halve finales overtuigend Henk Boot en Henry Houweling hadden uitgeschakeld. De wedstrijd werd in huiselijke omgeving gespeeld bij Jaco.
Jaco koos met zwart een wat frivole opening die hij overigens wel vaker af en toe van stal haalt. Maar door een ongelukkige damemanoeuvre kwam hij al snel in een lastige stelling en moest opportunistisch op zoek naar tegenspel. Eddy behield een pion voorsprong en kon zijn voordeel langzaam uitbreiden, maar het lukte Jaco wel om de stelling ingewikkeld te houden. Na stukkenruil rond zet 24 was Eddy’s voordeel overigens wel wat minder geworden.

Maar rond de 32e zet speelde Eddy een aantal scherpe en sterke zetten. De spanning liep flink op en hoewel Jaco dacht dat hij terugkwam in de partij, was zijn oordeel na analyse met hulp van de computer anders. Het voordeel van Eddy was significant, maar hij miste op zet 36 de mogelijkheid beslissend voordeel te verkrijgen. Wel bleef hij duidelijk beter staan.
Op de 40e zet drong Jaco over de c-lijn binnen met de bedoeling eeuwig schaak te forceren. Dit werd door Eddy vakkundig voorkomen, maar even later miste hij opnieuw een mogelijkheid die hem winnend voordeel zou hebben opgeleverd. Niettemin hield hij nog steeds veel en potentieel beslissend voordeel en Jaco moest in deze fase nog steeds hopen met eeuwig schaak te kunnen ontsnappen.
De stelling bleef echter verre van eenvoudig, zeker gezien de inmiddels door tijdnood ontstane mistigheid, waarbij het vinden van de juiste zetten vaak niet eenvoudig is, ook al zijn zowel Jaco als Eddy behoorlijk bedreven in snelschaak. Maar op zet 53 tastte Eddy mis, drong Jaco met een tweede toren binnen op de 2erij en kon remise door eeuwig schaak forceren.
Kortom, een boeiende finale waarin Eddy met sterk spel steeds de overhand had maar tweemaal een knock-out miste waardoor Jaco alsnog met eeuwig schaak kon ontsnappen. De heren mogen het dus binnenkort nogmaals proberen!

Traditiegetrouw wordt het seizoen afgesloten met een barbecue, waarbij de laatste jaren Gerard de Gans een voortreffelijke gastheer was. De prijzen worden uitgereikt en er volgt dan nog een snelschaakwedstrijd. Maar dat kon dit jaar dus niet op de gebruikelijke manier plaat vinden. Gelukkig kon er met hulp van de moderne techniek wel een online snelschaaktoernooi worden georganiseerd. Een groepsapp was reuzehandig voor de onderlinge communicatie en om de uitslagen door te geven. De indelingen en later de uitslagen stonden onmiddellijk op de site, zodat iedereen alles ook nog kan terugzien. Er waren in totaal 16 deelnemers aan dit snelschaakgebeuren. In de eerste ronde waren er grote geen verrassingen, al had dat eigenlijk wel gemoeten. Jan Post stond tegen Eddy Korevaar veel materiaal en ook nog wat tijd voor, maar was te traag in de afronding en ging alsnog winst voor Eddy omdat Jan door zijn vlag ging.
In de tweede ronde had Eddy niet nog eens zoveel geluk want hij verloor van Jeroen Brandsma, die in het snelschaken ook bepaald niet de minste is. Henk Boot nam tegen André van Wingerden de uitnodiging aan om één van André’s bekende gambietjes te spelen, maar moest erkennen dat hij het niet echt in de vingers had. Toch kon hij André wel tot een fout verleiden en won daarna soepel. Jaco Vonk wint regelmatig van Henry Houweling, zodat er na deze ronde nog 4 spelers waren met een 100% score.
In de 3e ronde wint Jaco regelmatig van Tony Else. Jeroen Brandsma speelt sterk tegen Henk Boot en komt duidelijk beter te staan, boekt materiaalwinst en scoort een verdiend vol punt. Na deze ronde zijn er dus nog maar 2 koplopers over met 3 punten, gevolgd door een pelotonnetje van 6 spelers met 2 punten.
Nadat in de eerste drie rondes alle partijen in winst/verlies waren geëindigd, vielen er nu opeens 4 remises! Hieronder een remise tussen beide koplopers. Jeroen speelde opnieuw erg goed en kwam tegen Jaco zelfs een stuk voor, al had Jaco wel compensatie in de vorm van een verre vrijpion. De weg naar winst was echter niet zo eenvoudig zodat Jeroen genoegen nam met remise door herhaling van zetten. Een verassende remise was er tussen Henk Boot en Robin Tenhunen. Hoewel Robin aan het eind van de opening wel een pion achter was gekomen, had hij zeker compensatie, speelde heel actief en won de pion met voordeel terug. Hoewel hij het voordeel niet kon vergroten, was het ruimschoots verdiend dat Henk in een een volstrekt gelijkstaand toreneindspel remise aanbood. Een andere remise kwam op het bord tussen Tony Else en Henry Houweling. Ook Mark Couwenberg en Chris Tromp speelden in deze ronde remise, maar opvallend genoeg was hiermee de “remisekoek” op, want net als in de eerste drie rondes eindigden ook de laatste drie rondes alle duels in een beslissing!
In ronde 5 was het topduel de strijd tussen Eddy Korevaar en Jaco Vonk. Jaco nam met een pionoffer risico, maar kon op de damevleugel niet doordrukken. Jaco moest terug in de verdediging en Eddy was goed bij de les en won nam het initiatief over en won verdiend. Jeroen Brandsma profiteerde optimaal, in een onderling duel wees hij Tony Else terug en nam hiermee de koppositie over. Henry Houweling sloot goed aan bij de top. In een spannend duel met Henk Boot stond hij eerst beter, maar Henk kwam met grapjes met de lopers in het voordeel, maar had te veel tijd nodig om te winnen en verloor op tijd.
In de 6e ronde was het topduel de strijd tussen Henry en Jeroen. In een gelijke stelling raakte Jeroen opeens een stuk kwijt. Henry profiteerde vakkundig. Eddy Korevaar vergat in deze ronde de koppositie te pakken, hij verloor van Taco van der Poll. Het was een wilde partij waarin taco toren en 2 pionnen had tegen s lichte stukken van Eddy, maar Taco ging er dus met de buit vandoor. Jaco won regelmatig van André. Een wilde partij ontstond tussen Henk Boot en Tony Else. Ze speelden een interessante partij, waarin Tony langzaam maar zeker het initiatief kreeg en met pionnen in het centrum naar voren kwam. Maar op een gegeven moment zag Henk toch mogelijkheden om als een duveltje uit het bekende doosje een dodelijke tegenaanval te plaatsen en alsnog te winnenn.
Bij het ingaan van de 7e en laatste ronde waren er dus drie koplopers: Henry Houweling, Jeroen Brandsma en Jaco Vonk met 4,5 uit 6, op de voet gevolgd door Eddy Korevaar en Taco van der Poll met 4 uit 6. In deze ronde speelde Eddy Korevaar tegen Henry Houweling. De man in vorm, Henry, deed wat van hem als medekoploper mocht worden verwacht, hij won. Jaco nam het op tegen Taco, die zijn uiterste best deed het hele bord in vuur en vlam te zetten. Hoewel Jaco een stuk voorkwam, kon hij de partij pas naar zich toe trekken toen Taco teveel forceerde. Ook de andere koploper Jeroen Brandsma deed zijn plicht door van Mark Couwenberg te winnen. Dus nog steeds dezelfde drie koplopers, maar wie zou de uiteindelijke winnaar worden? Dat hing af de resultaten van de andere wedstrijden, vooral de wedstrijd van Arjan Uittenbogaard en Henk Boot. Zij speelden een onderhoudende partij, waarin Arjan goed speelde en Henk in het nauw dreef. Toch leek Henk in het eindspel beslissend in het voordeel en het lukte hem Arjan uiteindelijk mat te zetten, maar…. Dat was 1 seconde te laat en bleek zijn vlag gevallen dus had hij opnieuw in gewonnen stelling de strijd met de klok verloren. Dit resultaat betekende dat Jaco toch uiteindelijk de hoofdprijs greep. Als het resultaat was geweest dat Henk deze partij had gewonnen, was niet Jaco, maar Henry de eindoverwinnaar geworden. Kortom, een zeldzaam spannende ontknoping van deze snelschaakwedstrijd!

Na de verassende ontwikkelingen in ronde 28 had Jaco Vonk als nieuwe koploper de zaken (weer) in eigen hand. Hij hoefde “alleen maar” te winnen. Hij kreeg de zwarte stukken tegen Jeroen Brandsma, die zijn eigen bekende en rustige opening speelde. Maar al rond de 10e zet bleef hij met een zwak pionnetje op e3 zitten en sloeg de vlam in de pan. Jaco speelde het thema van de zwakke pion op e3 goed uit en kon reeds op de 21e zet Jeroen mat zetten. Hiermee werd hij dus opnieuw kampioen!
Henk Boot speelde tegen André van Wingerden en het werd een interessante partij. Henk had eerder dit seizoen de winst tegen André laten glippen, dus hij wilde nu daarom zeker winnen. Ook hier verliep de opening rustig en loste André de probleempjes goed op en stond zo rond zet 15 zeker niet minder. Henk had o.a. een minoriteitsaanval op de damevleugel in gedachten, maar haalde eerst maar voorzichtigjes met g2-g3 loperoffers tegen zijn koning uit de stelling. André vond dat een mooi moment om met zijn h-pion naar voren te stormen. Dat gaf Henk de mogelijkheid de zwarte loper van e4 terug te jagen naar g6 en met zijn centrumpionnen op te stomen. André switchte naar de damevleugel, maar Henk dirigeerde daar wat stukken heen en stond inmiddels duidelijk wat makkelijker dan André, die hoopte met een kwaliteitsoffer en vervolgens opruimen van Henk’s laatste pion op de damevleugel daar kansen te kunnen scheppen. Echter, Henk ging nu voortvarend door en kon met f5 de zwarte loper op g6 tot een “dood stuk” te maken. Toen André vervolgens Henk’s dame wat ging “plagen” koos Henk voor 30. Df4 en hoopte op 30…Ld6,

Tony Else besloot de competitie tegen Eddy Korevaar. Hij speelde de opening nogal tam en kwam rond de 13e-14e zet een pion achter. Hij probeerde er nog het beste van te maken door een stuk tegen 2 pionnen te offeren, maar hij kreeg hiervoor onvoldoende compensatie. Na ruim 30 zetten had Eddy de vis op het droge en moest Tony capituleren. Hoewel Tony’s eindsprint in de interne competitie dus duidelijk haperde had hij in een eerdere fase een mooie serie neergezet en daardoor kon hij de competitie als 3e besluiten, een mooi seizoen dus!

Chris Tromp kreeg te maken met de man in vorm, Henry Houweling. Er kwam een stelling op het bord die wel enigszins deed denken aan zijn wedstrijd tegen Henk Bootvorige week. Opnieuw kon hij een paard naar e4 dirigeren en was hij tevreden met zijn stelling. Maar door zijn paard tegen de loper op d2 te ruilen en lang te rokeren zoekt hij wel de vuurlinie op en had Chris volgens de computer +2!

De interne competitie komt in een eindfase en deze avond waren er twee duidelijk verassende uitslagen. De eerste verassing was de wedstrijd tussen Henk Boot en Henry Houweling. In hun eerste ontmoeting was Henry niet in zijn spel gekomen en verloor snel kansloos. Was Henk hierdoor een beetje in slaap gesust? Waarschijnlijk niet, want Henry heeft dit jaar al een heel aantal goede partijen op zijn naam staan en heeft ook in de rapid en snelschaakwedstrijden eigenlijk van iedereen al eens gewonnen. Hij had zich goed voorbereid en kwam gemakkelijk met gelijk spel uit de opening. Henk speelde soms wat afwachtend en moest toezien dat Henry wel een mooi paard op e4 kon zetten, terwijl hij zelf de kans op het plaatsen van een paard op e5 aan zijn neus voorbij had laten gaan. Henk besloot dit lastige paard maar af te ruilen, maar bleef toen na Henry’s d5xe4 met een zwakke achtergebleven pion op d4 zitten.