Auteur: John Dessens

U kent dat spelletje vast wel waarin u moet proberen om in een raamwerk vier witte of rode fiches horizontaal, verticaal of diagonaal te plaatsen, waarbij u uiteraard behoorlijk wordt dwars gezeten door uw tegenstander die hetzelfde nastreeft. Leuk spel om met je (klein)kinderen te spelen. En als die dan niet kunnen winnen worden en passant de spelregels in hun voordeel gewijzigd !

Zover kwam het gelukkig gisterenavond niet. Wel lukte het ons 2e team om zijn vierde overwinning op rij te boeken. In de thuiswedstrijd waren we dit keer te sterk voor De Rode Loper 5 uit Utrecht. De helft van dit team, de borden 1 t/m 3, waren keurig op tijd in De Til, maar de borden 4 t/m 6 zaten of vast in het verkeer of konden, zoals gebruikelijk, geen parkeerplaats vinden bij of in de nabijheid van De Til. Om 1 minuut voor acht stapten ze binnen, zodat we toch nog op tijd konden beginnen.

Bij ons ontbraken om diverse redenen 3 spelers: Gela, Chris en Martijn die werden vervangen door Ernst, Bert van Hees en Rob. En deze invallers deden het prima. Samen scoorden zij 2 punten en hadden daarmee een belangrijk aandeel in de 4-2 overwinning die uiteindelijk op het scorebord verscheen. We lopen het scoreverloop kort door:

David aan bord 4 zorgde al snel voor de openingstreffer en scoorde daarmee zijn derde opeenvolgende overwinning. Wedden dat David ook streeft naar vier op een rij (1-0).

Invaller Rob, bord 5, verdubbelde de score. Helaas ontbreekt hier nadere informatie over (2-0).

Aan bord 2 speelde Bert van Hees een goede partij. In gedachte had ik de overwinning al geteld. Met een kwaliteit meer zag het er allemaal rooskleurig uit. Edoch, zoals we wel vaker zien, kantelde zijn partij volledig, mogelijk mede door de tijdnood waarin Bert verkeerde, en sloeg zijn tegenstander keihard terug en moest Bert uiteindelijk de eer aan zijn tegenstander laten (2-1).

Ernst, aan bord 1, zorgde voor, in elk geval, 1 wedstrijdpunt. Hij won en dat zou goed kunnen komen door de tijdnood waarin in zijn tegenstander verkeerde. Op enig moment zag ik dat de Utrechter nog maar 50 seconden op de klok had (3-1).

Met nog 2 partijen te gaan (Anne en ondergetekende) ging het er nog om spannen. Ere wie ere toekomt: het was Anne die met een remise de volle buit binnenhaalde en zorgde voor 3½-1½ tussenstand en de vierde overwinning op rij een feit was.

En de boer, ondergetekende in dit geval, hij ploegde voort. Het begin van de partij verliep niet volgens plan, maar ook mijn tegenstander liet rond zet 48 een steekje vallen. Hij overzag een geforceerd mat in 5.

De diagramstelling ontstond na 47. ….. f7xe6. Hier vervolgde mijn tegenstander met 48. Te3xe6 en deze zet verdient een vraagteken. De winst ligt voor het oprapen. Maar hoe ? Zoek en gij zult vinden.

Zelf deed ik het later niet veel beter. Tot 2x toe overzag ik een mat. Op zet 54 een mat in 3 en een zet later een mat in 2 !

Deze stelling ontstond na 54. Kf3-g2. Mat in 3

Een zet later, na 55. Td1xh1 is het nog erger. Een mat in 2 wordt niet door mij gezien.

Maar …. er is een excuus: razende tijdnood aan mijn kant, maar wat erger is: het ongepaste gedrag (en dan druk ik mij nog netjes uit) van mijn tegenstander. Na zijn 48e zet zag hij de bui al hangen en werd boos op zichzelf en dat uitte zich in hardop praten en zichzelf hard op de benen slaan. Ook had hij de onhebbelijkheid om te pas en te onpas mijn notatieformulier onder mijn neus weg te halen om zijn eigen notatie bij te werken ! Gelukkig liep het allemaal nog met een sisser af en kon ik door eeuwig schaak nog een half punt binnen halen (4-2). Mijn 5e remise op rij.

Door deze overwinning klimmen we naar de 3e plaats in poule 3D. De volledige stand en alle uitslagen kunt u hier nalezen. Er volgt nog een uitwedstrijd op 8 april a.s. tegen Trio 2 uit De Meern en een afsluitende thuiswedstrijd op 21 mei tegen Kasteel Lekstroom 2 uit NIeuwegein.

Op vrijdag 23 februari en zaterdag 24 februari werd door Schaakvereniging Spijkenisse, waar ik zelf ooit een aantal jaren heb gespeeld, voor de 5e keer een vierkampentoernooi georganiseerd. Plaats van handeling: het clublokaal gevestigd in Bibliotheek De Boekenberg in het centrum van Spijkenisse. Speeltempo: 90 minuten per speler voor de hele partij met een increment van 15 seconden per zet vanaf zet 1. Redelijk klassiek dus. Indeling op basis van rating.

Het is u bekend dat ik een toernooitijger ben en zoveel als mogelijk deelneem aan toernooien. Dit toernooi vormde daar geen uitzondering op. Daar waar ik normaal als enig lid van onze vereniging reis en deelneem, had ik dit keer gezelschap van wel 2 clubleden. Ja, u leest het goed: wel 2 clubleden hadden zich eveneens aangemeld voor dit toernooi ! Zowel Gela als David hadden zich aangemeld voor dit toernooi. Afspraken over vervoer en ophaaltijden waren snel gemaakt. Ook had ik de mannen nog wat in side informatie gegeven over het verloop bij dergelijke toernooien. Dat zou allemaal wel goed komen.

Op vrijdagavond vertrokken we goed geluimd richting Spijkenisse. Vooral Gela was in opperbeste stemming. Hij was namelijk de avond hiervoor ongeslagen kampioen van de Universiteit van Utrecht geworden ! Het werd nog even billen knijpen toen we bij Sliedrecht-Oost in een file terecht kwamen en daar ruim 20 minuten aan reistijd verloren. Het lukte ons uiteindelijk om rond 19.30 uur zonder verdere problemen de speelzaal te bereiken. Aanvang van het toernooi 19.45 uur, maar zoals wel vaker gebeurd, ook hier enige vertraging. Pas om 20.15 uur werd het officiële startsein gegeven door de wedstrijdeider van dienst.

Op basis van zijn rating (1951) was Gela ingedeeld in groep 2 en was daar met de hoogste rating de te kloppen man. Over het toernooi van Gela kunnen we kort zijn: het werd (was) niet zijn toernooi. Drie partijen en evenzovele nederlagen is niet wat je van Gela gewend bent. Een keer verliezen kan, maar 3x keer achter elkaar (een lange rochade 0-0-0) is, volgens mij, zeer ongebruikelijk voor Gela. Volgende keer beter zullen we maar denken.

David (1423) speelde in groep 10 en had, net als Gela, de hoogste rating in zijn groep. In de 1e ronde verloor David en moest dus op zaterdag flink aan de bak om zijn toernooi nog enige glans te geven. De ochtendpartij eindigde in remise in onderstaande stelling:

David speelde met wit en in deze stelling accepteerde hij remise. Volgens David in een +5 stelling voor wit na Lf3-e4 (Neef Fritz van 18 waardeert de stelling op +3,8 voor wit, maar dit terzijde). David zou mogelijk nog in de prijzen kunnen vallen als hij de middag partij zou weten te winnen. Probleem was dat David opzag tegen deze partij. Zijn tegenstander was namelijk een jeugdspeler en die zijn vaak niet te vertrouwen. Vaak spelen ze sterker dan hun (officiële) rating aangeeft. Evenwel verzandde deze partij ook in remise ondanks een gewonnen stelling voor David.

In deze stelling had David, spelend met de zwarte stukken, een +4 stelling. Met g5-g4 zou David goede winstkansen hebben gehad. Deze mogelijkheid mist hij echter en enkele zetten later, als de pionnen van het bord zijn verdwenen, eindigt de partij in remise. Met 1 punt uit 3 wedstrijden eindigde David als 4e in zijn groep.

Hoe verging het mij ? De eerste partij verloor ik terecht. Een stuk minder en niet te stoppen pionnen van mijn tegenstander. Maar op zaterdag scheen de zon weer (letterlijk en figuurlijk). De ochtendpartij begon om 10.00 uur en pas om 13.30 uur, het tijdstip dat de 3e ronde volgens het programma zou beginnen, gaf mijn tegenstander op. Nu niet te stoppen pionnen van mijn kant en vreselijke tijdnood aan de zijde van mijn tegenstander. Gelukkig was de wedstrijdleider zo vriendelijk de 3e ronde met een half uurtje uit te stellen, wat mij nog de gelegenheid gaf een broodje te eten. In de 3e ronde moest ik het opnemen tegen de gedeelde koploper Ian Priem. Samen met Guido Mastop voerde hij het klassement aan. Beide 1½ punten, op eerbiedwaardige achterstand gevolg door ondergetekende met 1 punt. Thomas Panneman was hekkensluiter met 0 punten. Maar zoals altijd op ons niveau: er gebeuren rare dingen en je krijgt altijd een 2e kans. Guido Mastop verloor van Thomas Panneman en bleef daardoor op 1½ punten staan. Mijn tegenstander had aan remise voldoende om ongedeeld eerste te worden.. U raadt het al: voor alles in het kader van het eindresultaat bood mijn tegenstander remise aan. Hij ongedeeld 1e en ik gedeeld 2e ! Dat leverde nog een klein prijsje op. Als bewijs dient onderstaande foto.

Al met al kan ik terugkijken op een geslaagd toernooi. Maar ondanks de mindere resultaten hebben Gela en David het ook naar hun zin gehad. Ik hoop dat deze “samenwerking” voor herhaling vatbaar is. Immers, er volgen nog meer van dit soort toernooien. Hiervoor verwijs ik graag naar mijn webblog onder het kopje Agenda.

De winterstop is voorbij. Niet alleen de Ere-divisie draait weer op volle toeren (met hier en daar een besneeuwd veld) maar ook de SOS-competitie is weer uit haar winterslaap ontwaakt. Van sneeuw op onze (64) velden hebben wij gelukkig geen last zodat wij zonder problemen onze competitie konden hervatten. Nou, zonder problemen …. is ook niet helemaal waar. Parkeren bij De Til op dinsdagavond blijft een crime. Op de parkeerplaats is wekelijks geen plekje te vinden en moet men uitwijken naar de omliggende straten. Ben je bekend in de buurt dan weet je dat je bijvoorbeeld bij de Rabo bank kunt parkeren (hoewel ik daar gisterenavond ook de laatste plek had….) en is het allemaal iets minder erg. Maar als je niet bekend bent in Giessenburg, zoals onze tegenstanders van gisterenavond die helemaal uit Vinkenveen e.o. kwamen, dan is het wel even zoeken en dan kan het gebeuren dat je later binnenkomt dan gepland. Onze tegenstanders, Denk en Zet 2, waren met 2 auto’s afgereisd uit Vinkenveen. Eén auto kon gelukkig redelijk in de buurt parkeren, maar de andere auto had wat meer moeite om een parkeerplek in de buurt te vinden. Daardoor kon het gebeuren dat 3 spelers pas rond 20.15 uur in De Til arriveerden en de wedstrijd later begon dan aanvankelijk gepland. Na het aanbieden van excuses voor het parkeerprobleem en de gebruikelijke openingswoorden konden we van start.

Ons team was, ten opzichte van de laatste uitwedstrijd op 12 december 2023, op twee plaatsen gewijzigd. Bert van Hees en Ernst Delwel (met pensioen en daardoor meer tijd om te schaken … ik herken dat) hadden de plaats ingenomen van Chris Tromp en Martijn Koutstaal. Zoals gebruikelijk geef ik u in vogelvlucht het scoreverloop.

Spelend aan bord 4 trof ik de teamleider van Denk en Zet. Een Oostenrijker die sinds 1991 voor de liefde naar Nederland was gekomen. We speelden een weinig spannende partij, zonder hoogte of dieptepunten, maar wel zoals gebruikelijk van mijn kant met tijdnood. Op het moment dat we in een gebalanceerde stelling tot remise besloten had ik nog “slechts” 25 minuten op de klok en mijn tegenstander nog meer dan een uur.

Ik geef u één fragment uit deze partij. Zwart heeft zojuist 17. …. Ta8-b8 gespeeld met een indirecte aanval op pion b2. Na mijn 18.Pf3-e5+ moet zwart de juiste voortzetting kiezen. Dat deed hij ook: 18. ….. Kc7 is min of meer gedwongen. Iedere andere koningszet verliest materiaal. Maar dan is zwart nog niet uit de problemen: 19. Pe5-g6 en de toren op h8 staat in. De zet 19. ….. Th8-e8 biedt in dat geval geen oplossing vanwege 20. Le3-f4+ e6-e5, 21. Lf4xe5+ Te8xe5, 22. Pg6xe5 en ik win een toren tegen loper + pion. Zwart koos voor: 19. ….. Lb6xe3 met het vervolg: 20. Pg6xh8 Le3xf2+, 21. Kg1xf2 Pf6-e4+, 22. Kf2-g2 Tb8xh8, 23. Te1-f1 met de dreiging om de zwarte stelling via Tf1-f7 binnen te vallen. Na deze variant sta ik een toren tegen paard + pion voor.

Gela aan bord 1 won snel. Rond de 10e zet ging het mis voor zijn tegenstander begreep ik.

Aan bord 2 ging Bert kopje onder. Voor zover ik mij kan herinneren was er een achterstand van een stuk en een pion.

Anne aan bord 6 wilde na wat mindere partijen wat goed maken. En dat lukte. Hij won en bracht daarmee de stand op 2½-1½ in ons voordeel.

Restte nog de borden 3 (Ernst) en 5 (David). Die stellingen zagen er goed uit voor ons. Ik rekende op 1½ punt en dat bleek geen miscalculatie. Ernst wilde kennelijk waar voor zijn geld en kloof zijn partij tot op het bot toe af. Er bleven twee koningen over. Dus remise. Eén matchpunt in elk geval in de pocket.

De partij van David kreeg nog een staartje. Hij won wel, zijn tegenstander gaf in verloren stelling op, maar onze tegenstander claimde, na de partij, alsnog remise omdat ergens rond zet 41 voor de 3e keer dezelfde stelling op het bord kwam. Op dat moment ontstond enige discussie, maar na (onderling) overleg besloten beide spelers door te spelen met het hierboven vermelde resultaat. De teamleider van Denk en Zet wilde perse de partij na afloop nog naspelen en vond, nadat hij overtuigd was van het feit dat er sprake was van 3x dezelfde stelling, dat alsnog een remise genoteerd zou moeten worden. Helaas, daar konden we niet aan beginnen. De spelers hebben in onderling overleg besloten om door te spelen. Dan kan achteraf geen remise meer worden geclaimd. Stel dat David verloren zou hebben en de eindstand daardoor 3-3 zou zijn geworden. Dan had hij toch ook geen remise meer kunnen claimen. Ik denk niet dat onze tegenstander daarin zou meegaan.

Door deze 4-2 overwinning stijgen we weer een plaatsje in het klassement. We doen weer mee om de prijzen.

Op Valentijnsdag (14-2-2024) reizen we af naar Utrecht voor de ontmoeting met de nummer 8 uit de poule PCA v/h De Damrakkers.

Tot slot nog even dit. Het zal u, als fanatiek schaker, niet ontgaan zijn dat in Wijk aan Zee het Tata Steel Chess Tournament weer is begonnen. Vandaag spelen de dagvierkampers hun laatste ronde. Ons lid Louis Rutgers is daarbij. Vanaf a.s. vrijdag, 19 januari 2024, gaan de tienkampen van start. Ik ben daar (weer) bij. Via mijn blog zal ik u zoveel als mogelijk op de hoogte houden van mijn belevenissen en resultaten. Neem gerust een kijkje.

Voor nu: het gaat u goed en tot snel ziens.

In de strijd om de laatste plaats in groep 3D moest gisterenavond, 12-12-2023, in IJsselstein, in het onderkomen van de plaatselijke postduivenvereniging, worden aangetreden tegen mede hekkensluiter Kasteel Lekstroom 3. Met een debutant, Gela Nikoladze, in het team werd de reis naar IJsselstein, waar de Gerbrandy toren inmiddels weer is omgetoverd tot kerstboom, ondernomen. We waren er lekker vroeg, zodat we lekker vroeg konden beginnen. Om 19.45 uur klonk de gong en konden we van start.

Ik geef u, net als de vorige keer, in vogelvlucht het scoreverloop. Geen uitgebreid verslag met naam en toenaam van openingen etc. Ik weet soms niet eens welke opening ik zelf speel, laat staan mijn teamgenoten. Fasten your seatbells ….. daar gaan we.

Aan bord 6 had Anne iets voorbereid op d4. Kennelijk zat er een hiaat in de voorbereiding want hij moest al snel de eer aan zijn tegenstander laten.

Zelf was ik, aan bord 3, als 2e klaar. Aan mijn partij tegen de heer Ibrahimy zit een verhaaltje vast. Op 13-9-2022 speelde ik in de SOS-competitie tegen dezelfde tegenstander. Die partij verloor ik en dat bracht wat wrevel bij mij met zich mee. De details zal ik u besparen. Bij mijn research voor deze wedstrijd kwam ik er achter dat de kans groot zou zijn dat ik dezelfde tegenstander zou treffen. Die gedachte bracht geen glimlach op mijn gezicht. En inderdaad ….. Kort en goed: dit keer ging het beter dan in de vorige partij. Het werd een partij waar weinig spanning in zat. Illustratief is misschien de stelling na de 19e zet van wit.

Ik bestuurde de witte stukken en dit is de stelling na 19. c4. Zowel de witte als de zwarte loper hebben weinig speelruimte. Ook de torens doen niet echt mee. Na nog wat, zinloos, heen en weer geschuif met de dames werd op zet 30 de vrede getekend. Remise. Met in het achterhoofd de eerdere partij gaf deze uitslag mij een beter gevoel.

Chris speelde aan bord 2 een degelijke partij. Had misschien iets voordeel maar kon dit niet in winst omzetten. Ook hier remise.

Onze debutant, spelend aan het topboard, kende geen angst en trok vastberaden ten strijde. Alle pionnen op de koningsvleugel deden mee in het offensief richting de zwarte monarch. Op enig moment was er geen enkele pion meer waar de witte koning zich, in geval van nood, achter kon verschuilen. Op de achterste rij stond deze behoorlijk op de tocht. Dat gaf nog wat spanning toen zijn tegenstander met een paard kon binnendringen, maar Gela liet zien ver vooruit te hebben gedacht en wist in een stelling met de dames en torens nog op het bord een pion te laten promoveren waardoor mat onvermijdelijk was. Well done Gela…..!

Aan bord 5 speelde David een leuke partij waarbij de vraag was wie van beide combattanten het initiatief zou nemen tot eeuwig schaak. David had die mogelijkheid, maar het was uiteindelijk zijn tegenstander die daadwerkelijk het initiatief nam waardoor de partij in remise eindigde.

Op de schouders van Martijn rustte de zware taak om te zorgen voor een positief resultaat. Met twee pionnen meer zou dat een koud kunstje moeten zijn. Maar ja, er is ook nog zo iets als de factor tijd. En dat had Martijn niet veel. Ik stond er bij en keek er naar en zag dat Martijn langzaam onder de 2 minuten zakte terwijl zijn tegenstander nog ruim 22 minuten op de klok had. Ik heb zelden een speler gezien die zo rustig bleef en uiterst kalm zijn zetten uitvoerde en kennelijk weinig aandacht voor de tijd had. Na afruil van een toren konden de twee verbonden vrij pionnen van Martijn ongehinderd naar voren stormen. Zijn tegenstander zag in dat verlies onvermijdelijk was en gaf, in dit ware tijdnood spektakelstuk, op. Er restte nog slechts 1 minuut en 50 seconden op de klok van Martijn !

De eerste overwinning dit seizoen was een feit. Met een 2½-3½ overwinning werd de terugreis aanvaard.

Dankzij deze overwinning laten we de laatste plaats over aan onze tegenstander en klimmen wij naar de gedeelde 5e plek in groep 3D. Alle uitslagen en de stand kunt u hier terugvinden.

Onze volgende wedstrijd staat voor 16-1-2024 op de rol. Dan spelen we thuis tegen Denk en Zet 2.

Rest mij nog u vanaf deze plaats fijne feestdagen en een voorspoedig 2024 toe te wensen. Het gaat u goed …..

Gisterenavond op het programma voor de SOS-competitie: De Giessen en Linge 2 tegen DBC 3 uit De Bilt. Beide teams hadden nog 0 wedstrijdpunten en stonden, samen met Kasteel Lekstroom 3, onderaan in klasse 3D. DBC had echter 1 wedstrijd meer gespeeld. We moesten dus vol aan de bak. In vergelijking met onze eerste wedstrijd tegen OZU was het team op één plaats gewijzigd: Rob van Driel had zijn plek afgestaan aan Bert van Hees.

Onze gasten arriveerden ruim op tijd in Giessenburg zodat we rond de klok van 20.00 uur van start konden gaan. En om maar direct met de deur in huis te vallen: het werd een ontluisterende nederlaag: 1½-4½ waarbij we er nog genadig van afkwamen. Had het ½-5½ geworden dan hadden we ook niet mogen klagen.

Ik kan u helaas geen gedetailleerd verslag geven van alle partijen. In plaats daarvan geef ik u in vogelvlucht het scoreverloop.

Anne van Heelsum aan bord 6 moest al snel zijn meerdere erkennen in zijn tegenstander. Wat ging er precies mis ? Ik kan het u niet vertellen.

Aan bord 2 speelde Chris Tromp een echte remise. Van Chris begreep ik dat ook in de nazit geen winst, noch voor wit, noch voor zwart, kon worden gevonden.

Zelf speelde ik aan bord 3 een belabberde partij. Kreeg van mijn tegenstander geen mogelijkheid om mijn stukken te ontwikkelen in een (zeer) gesloten stelling. Verloor een pion (die ik overigens later weer kon terugwinnen). Rocheren kon ik pas op zet 29 ! De bevrijding kwam pas toen stukken werden afgeruild en ik met mijn dame in de vijandelijke stelling kon binnendringen. Met eeuwig schaak kon ik een half punt veilig stellen. Mijn tegenstander verzuchtte na afloop dat het best een moeilijke partij voor hem was ! Of dat zo is kunt uzelf beoordelen. De partij kunt u hier naspelen.

Aan bord 1 bij Bert van Hees ontstond op enig moment commotie: stuk wel of niet losgelaten. U weet hoe dat gaat: de één roept dit, de ander dat en de waarheid ligt waarschijnlijk ergens in het midden. Uiteindelijk moest Bert in het (verre) eindspel toch de eer aan zijn tegenstander laten.

David Carlsson ging aan bord 5 “kopje onder” in een partij waarin zijn tegenstander met een overmacht aan pionnen 2 dames wist te halen. Mat was uiteindelijk niet te voorkomen.

Aan bord 4 wist Martijn Koutstaal een half punt binnen te hengelen. De geleerden waren het er niet over eens of het daadwerkelijk remise was of dat de speler van DBC gewoon had moeten winnen.

Door deze nederlaag blijven we op de laatste plaats staan in poule 3D. Nul wedstrijdpunten en slechts 3½ bordpunten. Er zijn nog 6 wedstrijden te gaan. De volgende (uit)wedstrijd is op 12 december a.s. We gaan dan op bezoek bij, mede rode lantaarndrager, Kasteel Lekstroom. Een uiterste krachtinspanning (en misschien wel een wonder) is noodzakelijk om de laatste plaats aan onze gastheren over te dragen. Onze voetballende vrienden uit Amsterdam is dat gelukt (en die gaan nog om de podiumplekken meespelen…. geloof mij) waarom wij niet.