Tata Steel Chess Tournament

Tata Steel Chess Tournament

Afgelopen dinsdag, 21 februari, kreeg ik van Rob van Driel het vriendelijk verzoek of ik nog iets voor de website kon schrijven over het afgelopen Tata Steel Chess Tournament in Wijk aan Zee waar ik aan deel heb genomen. Uiteraard wil ik aan dat verzoek voldoen, maar het toeval wil dat ik, na jaren afwezigheid op social media, per 1 januari 2023 weer een (schaak)blog heb waar ik van dag tot dag verslag heb gedaan van mijn belevenissen in Wijk aan Zee. Wie mijn verslagen wil lezen verwijs ik graag door naar mijn blog. Naast verslagen zijn er ook foto’s en filmpjes geplaatst alsmede mijn schaakpartijen. Daarbij moet ik wel aantekenen dat ik de partijen van het Tata Steel Chess Tournament inmiddels uit praktische overwegingen heb verwijderd.

Wie van kort houdt kan ik als volgt informeren: na 2 jaren geen amateurtoernooien bij Tata, de reden is u allemaal bekend, waren dit jaar de amateurschakers, feitelijk de pijlers waarop dit toernooi is gebouwd, weer welkom. Weliswaar niet zo massaal als voor de coronacrises, maar toch, we waren weer welkom. Voor mij was het het 30e jaar dat ik deelnam en speelde ik mijn 25e tienkamp.

Ik was dit jaar ingedeeld in groep 7E, zat op het balkon van Sporthal De Moriaan (met het mooiste uitzicht op de speelzaal) en zat met mijn rating van 1467 ergens in de middenmoot. Ik had geen enkele verwachting en had maar één gedachte: “meedoen is belangrijker dan winnen”. Met twee tegenstanders had ik al eens eerder de degens gekruist. Met één van de twee op internet, maar daar kwam ik pas achter toen wij voor onze partij tegenover elkaar zaten en in gesprek raakte. De mini-match van 2 partijen die wij toen speelden won ik met 1½-½.

Over het verloop van het toernooi kan ik kort zijn: ik begon keurig met een overwinning op een speler uit Capelle a/d IJssel. Na deze overwinning volgde 5 (!) remises op rij en dat bracht mij op de rustdag (donderdag) op de gedeelde 3e/4e plaats. Na de rustdag waren er nog 3 ronden te spelen en wonder boven wonder won ik alle 3 deze partijen en eindigde daardoor op 6½ uit 9. In het verleden heb ik met 6 uit 9 wel eens een groep gewonnen. Dat zat er, gelukkig, dit jaar niet in. Gelukkig niet omdat groepswinst betekent dat je het volgend jaar promoveert naar een naast hogere groep. Met mijn score werd ik ongedeeld derde. De nummers 1 en 2 scoorden beide 7½ punten. Dat betekende overigens wel dat ik in de prijzen viel en dat ik voor € 30,00 schaakboeken uit de stand van New In Chess mocht uitzoeken. Ook niet iets waar ik echt op zat te wachten. Met 3 boeken rijker keerde ik ’s avonds weer terug naar Gorinchem. Waar is de tijd gebleven dat je na afloop van het toernooi bij de penningmeester een enveloppe met inhoud kon afhalen.

Om u een indruk te geven van mijn partijen, geef ik u onderstaand de hele partij uit de 4e ronde tegen Maclain O’meara. Een speler uit UK, maar verblijvend in Den Haag , die consequent iedere partij een paar minuten te laat kwam.

Wit: John Dessens
Zwart: Maclain O’meara
4e ronde Tata Steel Chess Tournament; 23-1-2023

  1. d4 Pf6, 2. Lf4 c5, 3. e3 Db6, 4. Pa3 Dxb2, 5. Pb5 Pd5, 6. Tb1 Dxa2, 7. Ta1 Db2, 8. Tb1 en de zwarte dame kan niet weg. Remise wegens herhaling van zetten.

Dit was wat je noemt een stukje huisvlijt. Deze variant van het London-systeem had ik op mijn harde schijf opgeslagen en kwam nu goed van pas.

Wat mij bij deze editie opviel, was dat schaken booming is. Met name in de weekenden was er heel veel publiek. De partijen begonnen pas ’s middags om 14.00 uur, maar om 13.30 uur was de sta-tribune, die was opgebouwd voor de ruimte waar de “grote jongens” speelden, al helemaal vol. Behalve 14 lege schaakborden was er tot 14.00 uur niets te zien. Onder de honderden toeschouwers liep ik ook Huig Visser en David Carlsson tegen het lijf. Huig had er zelfs 2 weken vakantie voor opgenomen om het toernooi te bezoeken !

Tot slot nog iets over mijn verblijf in Wijk aan Zee. Al jaren was ik te gast in een appartement op circa 2 minuten lopen afstand van de speelzaal. Door omstandigheden kon ik, samen met mijn schaakmaatje, daar niet terecht en moesten we omzien naar iets anders, het liefst in Wijk aan Zee. Na een zoektocht kwamen we uiteindelijk terecht in het Nivonhuis De Banjaert van de Natuurvrienden. Toen ik daar op vrijdag naar toe reed was ik wat sceptisch en kwamen de beelden weer bovendrijven van een werkweek op de lagere school in een vakantiehuis compleet met corvée. Zo erg was het gelukkig achteraf gezien niet. Om heel eerlijk te zijn: het is mij 100% meegevallen. Een nette kamer, gezamenlijke schone douches en wc, geen corvée (jaren geleden afgeschaft), diverse huiskamers door het pand verspreid incl. een tv-kamer en een grote keuken om zelf te koken (als je dat zou willen). Wij hebben 10 dagen buiten de deur gegeten en op een vette hap geleefd ! Mochten we volgend jaar (19-1-24 t/m 28-1-24) wederom niet terecht kunnen op ons oude logeeradres dan is De Banjaert zeker een heel goed alternatief.

Op het balkon
In de rij om binnen te komen

Johnnie’s wondersokken ….. deel 2

Johnnie’s wondersokken ….. deel 2

Daags na de derde ronde van het 58e Moira-Domtoren Vierkampentoernooi stond de 35e editie van het Voges Rapid Schaaktoernooi in Hillegom op het programma. Enthousiast geworden door het dragen van mijn schaaksokken besloot ik die ochtend een schoon paar aan te trekken.

Met een speeltempo van 18 minuten + 5 seconden per zet toevoeging is dit niet echt mijn ding, maar enerzijds vanwege de gezelligheid en anderzijds vanwege het feit dat ik nog uitgereikt zou krijgen een wisselbeker voor mijn 1e plaats behaald in het Vierkampentoernooi afgelopen juni (toen niet uitgereikt omdat mijn naam nog in de beker gegraveerd diende te worden) heb ik mij als deelnemer aangemeld. En het moet gezegd: het verliep voorspoedig.

Voor de pauze scoorde ik 100%: 3 uit 3 en was ik ongeslagen koploper op een half punt gevolg door mijn naaste belager Bert Bergshoeff. Na de pauze nam ik wat gas terug en scoorde ik nog 1½ punten uit 4 partijen (3 remises en 1 verliespartij). Met name de remise in de laatste ronde tegen Bert Bergshoeff, waarmee ik Bert de eindoverwinning gunde en mijzelf een (gedeelde) 2e plaats, mag gerust als salon- of grootmeesterremise worden bestempeld. Maar ook dat mag wel eens een keer.

De 2e plaats leverde mij in elk geval een Hillegoms Bierpakket op (wist niet dat ze in Hillegom bier brouwden).

Bier en beker

Dankzij de successen van het afgelopen weekend, ben ik voornemens om mijn “wonderschaaksokken” vaker aan te trekken. Mocht u de komende maanden een keer met mij de degens kruisen, geef ik u alvast een tip: kijk voor aanvang van de partij even welke sokken ik die avond draag.

En dit zijn ze …..

Tot slot: mocht u mij volgend jaar tegenkomen in de uitslagen van de Tour de France …..u bent alvast gewaarschuwd ….

Johnnie’s wondersokken …. deel 1

Johnnie’s wondersokken …. deel 1

Wie kent de strip nog: “Sjakie’s Wondersloffen” (origineel: Billy’s Boots) die in de jaren 70 van de vorige eeuw in een Nederlandse versie in stripblad Sjors verscheen. Nog even ter herinnering: Sjakie Meulemans is een jonge voetballer met een uiterst beperkte balvaardigheid, die bij zijn grootmoeder woont. Op een dag krijgt hij echter de oude voetbalschoenen van zijn idool Voltreffer Vick in handen. De voetbalschoenen blijken speciale krachten te bezitten en lijken een eigen leven te leiden. Sjakie wordt dankzij deze wondersloffen een goede voetballer.

“Hoe kom je hierop ?” zult u zich afvragen en wat heeft het met schaken te maken ? Ik zal het u uitleggen. Tijdens de laatste editie van het Open Nederlands Kampioenschap in Dieren in juli j.l. heb ik bij de stand van Erika Sziva 2 paar schaaksokken gekocht. Gewoon voor de lol. Niet meer, niet minder. Zo heb ik ook 2 paar fietssokken. Probleem is echter dat ik dit soort sokken eigenlijk heel weinig of niet draag. Zo ook de schaaksokken. Ze verdwenen in de doos bij de andere sokken en kwamen ruim 2 maanden niet de doos uit.

Tot afgelopen vrijdag 23 september. Ik had mij ingeschreven voor de 58e editie van het Moira-Domtoren Vierkampentoernooi in Utrecht en dacht op de ochtend van de eerste ronde: “kom, laat ik eens gek doen en mijn schaaksokken aantrekken”. Vol goede moed reed ik die avond naar Utrecht en zie, zonder al te veel moeite won ik mijn eerste partij van Ricardo Heins.

Na 29 zetten ontstond de volgende stelling:

Heins – Dessens
stelling na 29. ….. Tf1

Wat mij betreft is de partij na 30. Kxe3 Txf5 wel uit. Een eindspel toren + 2 pionnen tegen paard lijkt voor zwart eenvoudig te winnen. Dit soort stellingen brengt ook altijd een beladen discussie op gang: geef je als bestuurder van de witte stukken hier op of speel je, tegen beter weten in, gewoon door. In de spelregels staat nergens dat je moet opgeven, maar uit beleefdheid … Ik zou in elk geval mijn tegenstander de hand reiken en hem feliciteren met de overwinning. Mijn tegenstander koos echter voor doorspelen en dat betekende dat ik nog 30 zetten lang aan de bak moest. En achteraf begreep ik het ook wel: een foutje is zo gemaakt…. pat en je gaat met een rot gevoel (zachtjes uitgedrukt) naar huis. Pas na 60 zetten gaf mijn tegenstander op:

Stelling na 60. ….. Db4

Mat in 2 is niet te voorkomen.

De volgende ronde was op dinsdag 27 september. Ik had die dag op kantoor gewerkt en had ’s ochtends mijn “kantoorsokken” aangetrokken. In de haast had ik vergeten om van sokken te wisselen. En dat merkte ik. In de tweede ronde verloor ik kansloos van Michiel v.d. Linden.

De partij ging lang gelijk op, maar in een pionneneindspel, 6 tegen 6, moest ik uiteindelijk het onderspit delven in onderstaande stelling:

v.d. Linden – Dessens
stelling na 51. Kc5

Zwart heeft hier geen goede zetten. Iedere zet die gespeeld kan worden leidt onherroepelijk tot verlies. Dus opgegeven.

Vrijdag 30 september stond de laatste ronde op het programma. Die ochtend toch maar weer een paar schaaksokken aangetrokken.  Bij het ingaan van deze ronde was de stand: 1. Overmeer 2, 2-3 v.d. Linden, Dessens 1, 4. Heins 0. De paring voor die avond luidde: Dessens – Overmeer en Heins – v.d. Linden. Wilde ik nog enige kans maken op één van de twee prijzen (bekers) dan zou er gewonnen moeten worden. Tenzij Ricardo Heins voor een stuntje zou kunnen zorgen (met of zonder schaaksokken) maar eerlijk gezegd had ik daar geen vertrouwen in.

Mijn partij verliep in elk geval voorspoedig. Op zet 27 won ik een pionnetje en op zet 33 kon ik mijn torens op de open a-lijn verdubbelen. Dan is niet de vraag of je gaat winnen, maar wanneer. Echter, op het belendende bord gebeurde een wonder: v.d. Linden verslikte zich in de kracht van de aanval van Heins, gaf pardoes een stuk weg en gaf, zoals het hoort, direct op. Dit gebeurde op het moment dat ik mijn 34e zet uitvoerde:

Dessens – Overmeer
stelling na 34. Ta8+

De zege van Heins betekende dat ik aan een remise voldoende had om als 2e te eindigen. Het remiseaanbod dat ik deed werd door mijn tegenstander in dank aanvaard.

Wie bijgelovig is, zou haast denken dat de schaaksokken mij speciale krachten geven: 1e ronde met schaaksokken: winst, 2e ronde “kantoorsokken”: verloren en 3e ronde met schaaksokken: remise en een ongedeelde 2e plaats met beker.

In een volgende bijdrage meer over “Johnnie’s wondersokken”.

Eind goed, al goed …..

Eind goed, al goed …..

De afgelopen maanden heb ik u met enige regelmaat op de hoogte gehouden van mijn avonturen tijdens het Kennemer Open, seizoen 2021/2022, in Haarlem. Ik verliet u op 4 april na mijn 3e opeenvolgende overwinning (three in a row …). Op 24 april vond de op papier laatste ronde plaats. Een nederlaag die volledig aan mij zelf was te wijten (zoals wel vaker).

Seinen – Dessens
stelling na 25. c6

Het paard op d7 staat aangevallen en moet in veiligheid worden gebracht. In plaats van bijv. 25. ….. Pc6 speel ik hier: 25. …. Lc5 en gaf direct op. Het antwoord 26. cxe7+ Kxe7, 27. Lxc5 heb ik niet afgewacht.

In december 2021 was ronde 6 om redenen uitgevallen. Deze ronde werd zondag 15 mei ingehaald. Op voorhand leek mijn puntentotaal van 5 al voldoende voor een prijs ! Buiten deze prijs maakte ik mogelijk ook nog kans op een ratingprijs. Voor deze laatste ronde werd ik gekoppeld aan Peter Kaptein. Nog nooit tegen gespeeld, maar ik ken de beste man als een van de organisatoren van de toernooien in Hillegom. Hij heeft een iets hogere rating (1490), maar niet om bang van te worden. Bovendien is afgelopen seizoen wel gebleken dat rating ook niet alles zegt. Peter had in de rangschikking een half puntje meer dan ondergetekende (5½ om 5) en had ook al de zekerheid van een prijs.

Mijn uitgangspunt voor deze partij was om niet vol op winst te gaan spelen. Met een remise zou ik al tevreden zijn. Lang verhaal kort: dat lukte. Ik had het idee dat mijn tegenstander ook niet meer verlangde.

Ik bouwde de partij rustig op en na 16 zetten ontstond de volgende stelling:

Dessens – Kaptein
stelling na 16. ….. b5

Het ziet er allemaal niet heel erg spannend uit. Zwart heeft een geïsoleerde pion op d5 dat een mooi punt voor wit is om aan te vallen. Zo gezegd, zo gedaan: 17. Tad1. Neef Fritz van 18 geeft echter aan dat ik hier op heel eenvoudige wijze een pion kan winnen: 17. Lxe5 Lxe5, 18. Lxb5 axb5, 19. Txe5 en zwart zit opgescheept met twee geïsoleerde pionnen.

Uiteindelijk eindigde de partij na 23 zetten in remise.

Slotstelling na 23. Txd1

Het remiseaanbod kwam van mijn kant onder het motto: “alles voor een hoger doel …..”.

Met 5½ uit 9 scoorde ik mijn beste resultaat ooit in het Kennemer Open. Bij 40 deelnemers in groep B eindigde ik op een gedeelde 6e/7e plaats. Naast een enveloppe leverde dat ook nog een Oud-Hollandsche hand (geen boks, elleboog o.i.d) op van de organisator. De ratingprijs ging helaas aan mijn neus voorbij. Toch verzamelde ik nog 41 ELO-punten, waardoor ik misschien per 1 juni a.s. wel door het 1500-grens ga ! We gaan het afwachten.

Met nog 2 speelronden voor de interne competitie en de laatste ronde van het rapidschaken in het vooruitzicht, loopt ook het seizoen bij onze vereniging op zijn laatste benen. Toch blijft er ook in de komende zomermaanden genoeg te schaken. U hoeft niet op een houtje te bijten. Ik verwijs u graag naar de toernooikalender van de KNSB.

Mocht ik u niet meer zien en/of spreken de komende weken: ik wens u een mooie, zonnige en sportieve zomer toe. We zien elkaar dan weer in september bij aanvang van het nieuwe seizoen.

Mag je een keer mee …. heb je geen tegenstander ….

Team 2

U heeft lange tijd niets van mijn gehoord. Mijn laatste bijdrage dateert van 16 april j.l. en daarna is het angstvallig stil gebleven. Ik kan het verklaren. Na mijn laatste bijdrage heb ik het te druk gehad met werken omdat ik met ingang van afgelopen 1 mei een sabbatical heb opgenomen van 3 maanden. Ik moest dus zorgen dat ik niet teveel “rotzooi” voor mijn collega’s achterliet. Ik kan u zeggen dat dat gelukt is.

De onvermijdelijk vraag is dan: wat ga je in die 3 maanden doen ? Allereerst heb ik een fietstocht gepland waarbij ik alle provinciehoofdsteden van Nederland aandoe. Afgelopen week heb ik in 5 dagen Utrecht, Lelystad, Leeuwarden, Groningen, Assen en Zwolle al aangedaan. De overige steden volgen de komende weken.

Naast de fietstocht staan er ook wat schaaktoernooien op de agenda: OKU Utrecht, Schaken tegen Kanker, Vierkampen toernooi in Hillegom, Senioren toernooi Dieren en als afsluiting het Open NK eveneens in Dieren.

Tussen het fietsen en schaken door moet er ook nog wat geklust worden en ga ik ook nog 2 weken op vakantie, want per slot van rekening moet er ook tijd voor ontspanning zijn.

Omdat deze website geen plek is om het te hebben over mijn sabbatical gaan we terug naar de basis: schaken.

Na de overwinning op Aldo Oxener in de SOS-competitie speelde ik de afgelopen weken nog 3 partijen voor de interne competitie tegen resp.: Christiaan Boudewijn, Bert van Hees en Andre van Wingerden. Alle partijen eindigde in remise. Tussendoor nog een nederlaag tijdens de 8e ronde van het Kennemer Open.

We pakken de draad weer op met de uitwedstrijd van ons 2e team tegen Denk en Zet 2 uit Vinkeveen. De kop boven dit verslag luidt: “Mag je een keer mee …. heb je geen tegenstander ….”. Ik denk dat u wel weet waar dit opslaat. Gelukkig trof het niet mijzelf, ik had aan bord 6 wel een tegenstander, maar Christiaan Boudewijn, die voor het eerst meeging naar een uitwedstrijd en bovendien als chauffeur fungeerde voor Rob en David, had aan bord 3 de pech geen tegenstander te treffen ! Nu is Vinkenveen niet de grootste vereniging waar ik ooit op bezoek ben geweest, in tegendeel zelfs, maar je vraag je toch af of men niet voor een andere tegenstander had kunnen zorgen. Je rijdt per slot van rekening niet 3 kwartier en ruim 60 km. voor Jan met de korte achternaam om te moeten constateren dat er geen tegenstander voor je is. Als Christiaan dat van te voren had geweten, was hij wel thuis gebleven vermoed ik. Had hij lekker op de bank naar de halve finale van het Songfestival kunnen kijken. Als compensatie was de speler van Vinkeveen op bord 4 zo vriendelijk om op 2 borden te spelen !? Deze man moest zijn aandacht dus verdelen tussen zijn partij tegen David en de partij om “des keizers baard” tegen Christiaan. Een echte oplossing bood dat dus niet. Het meest positieve was dat Christiaan deze partij ook wist te winnen. Helaas leverde dat geen punt voor de wedstrijd op. Later zag ik hem nog een partijtje spelen tegen een ander lid van Vinkeveen. De uitslag van deze partij is mij onbekend.

We kwamen dus eenvoudig op een 1-0 voorsprong. Rob van Driel zorgde voor 2-0. Won in de opening een pion en had een beslissende aanval met dame, toren en paard waar zijn jeugdige tegenstander geen verweer tegen had. De score werd uitgebouwd door Bram Capelle aan bord 1 (3-0). David Carlsson aan bord 4 moest zijn meerdere erkennen in zijn tegenstander die op 2 borden schaakte (3-1). Bert van Hees zorgde met een remise aan bord 2 voor de winst (3½-1½). Bleef er 1 partij over: van ondergetekende.

Het enige dat ik u er over kan vertellen is dat de partij niet echt wilde loskomen. Het bord stond niet in vuur vlam. Ik pak er zo maar een fragment uit:

Vrinzen – Dessens
stelling na 27. Kf2

Materiaal staat het gelijk, maar de stukken hebben weinig speelruimte. De witte pionnen blokkeren niet alleen de zwarte velden van de witte loper maar ook die van mijn loper. Het enige plan dat ik hier kon verzinnen was om met het paard van g6 via f8, d7, f6 naar e4 te gaan. Een hele reis, maar uiteindelijk lukte dat:

Stelling na 31. …. Pe4+

Het paard staat naar mijn mening goed (gedekt door de pionnen op d5 en f5 en kan niet worden aangevallen) maar heeft geen enkel vluchtveld.

Na 32. Kf3 g5, 33. h3 Kf7, 34. Tg1 Tg8, 35. g4 Kg6 werd de vrede getekend:

Slotstelling na 35. ….. Kg6

Met een 4-2 overwinning op zak kon de terugreis naar Gorinchem e.o. worden aanvaard.

De externe competitie zit er voor ons op. Met 4 overwinningen en 4 nederlagen verzamelden we 8 machtpunten (50%) en scoorden we 23 bordpunten (47,92%) en zullen we ergens rond plek 5 eindigen.

We gaan ons opmaken voor de laatste ronden van de interne competitie en de traditionele BBQ (ik ga er tenminste van uit dat deze weer op het programma staat). Uiteraard zal ik u via deze website op de hoogte houden van mijn schaakperikelen in de komende maanden.

Tot slot wil ik u nog attent maken op het toernooi “Schaken tegen Kanker” op 1 juni a.s. in het Topsportcentrum in Rotterdam. U kunt zich hiervoor nog aanmelden. Ik verwijs graag naar de website van het toernooi. Het aanbod om mee te rijden naar Rotterdam geldt nog steeds. Er is nog plek voor 3.

Tot zover. Ik wens u allen een mooi, sportieve zomer toe. U bent gegroet.

Revanche …..

Team 2

Revanche ….. ik heb er meer dan 11 jaar op moeten wachten, maar afgelopen dinsdag (12 april) lukte het eindelijk om revanche te nemen voor de nederlaag die ik op 29 januari 2011 leed tegen Aldo Oxener (Woerden) tijdens het Tata Steel Chess Tournament. Op 30 januari 2016 kruisten wij tijdens het Tata Steel Chess Tournament opnieuw de degens. Die partij eindigde destijds in remise.

In de voorbereiding had ik min of meer al rekening gehouden met de mogelijkheid dat wij opnieuw tegenover elkaar zouden komen te zitten. Hoewel dat natuurlijk altijd maar afwachten is. Zeker was wel dat ik aan bord 6, mijn vaste stek, met wit zou spelen.

De voorbereiding wierp zijn vruchten af. Na 12 zetten ontstond de volgende stelling:

John Dessens – Aldo Oxener
stelling na 12. De2

Het enige wat Neef Fritz van 18 over deze stelling te melden heeft is: wit heeft hier iets. Hij geeft echter niet aan wat dat iets dan is. Zelf was ik wel tevreden met mijn stelling. Conform de voorbereiding. De zwarte stukken staan wat passief en hebben weinig speelruimte. Wit heeft de mogelijkheid van een doorbraak via e4. Ik voelde mij wel op mijn gemak in deze stelling.

De partij kabbelt voort, zonder echt spannend te worden. Via de opmars e4 en de ruil van deze pion krijgen mijn stukken wat meer speelruimte en na mijn 21e zet Dh5 ontstaat de volgende stelling:

Stelling na 21. Dh5

Wit dreigt met een invasie en mat via f7. Neef Fritz van 18 geeft aan dat zwart zijn stelling kan redden via: 21. …. Pxe5, 22. dxe5 Dc6, 23. Dg4 g6, 24. Df3 Td7 en wit staat iets beter. Zwart speelt echter 21. ….. Pf6. Deze zet verdient een aantal vraagtekens. Hoeveel, mag u zelf bepalen. Duidelijk is in elk geval wel dat dit niet de beste zet is (zachtjes uitgedrukt) want mat dreigt op verschillende manieren:

Stelling na 21. ….. Pf6 ?
zwart verliest de partij

De kortste route naar mat is: 22. Dxf7+ Kh7, 23. Pxf6+ Kh8, 24. Pg6# of 22. Dxf7+ Kh7, 23. Pg5+ Kh8, 24. Pg6#. Ik ging echter voor de lange optie: 22. Pxf6+ Lxf6, 23. Dxf7+ en mijn tegenstander zag hier het mat aankomen en gaf op. Mat is niet te voorkomen: 23. ….. Kh8, 24. Pg6+ Kh7, 25. Pe7+ (zou ook nog de zwarte dame kunnen slaan) Kh8, 26. Dg6 ! (uitroepteken op advies van Neef Fritz van 18) Pxe7, 27. Dh7#.

Vanuit de diagramstelling wint wit ook op de volgende manier: 22. Dxf7+ Kh8, 23. Pg6+ Kh7, Pxf6+ Lxf6+, 25. Pe7+ Kh8, 26. Dg6 Pxe7, 27. Dh7#.

Met enige trots meld ik, omdat het ook vele seizoenen anders is geweest, dat ik door deze overwinning mijn positie als team-topscoorder behoorlijk heb verstevigd. Met 5,5 uit 7 (+4, =3, -0) voer ik de lijst aan en dan te bedenken dat ik feitelijk ook maar een invaller ben dit seizoen. Maar wel een invaller die alle wedstrijden tot nu toe heeft gespeeld.

Er resteert nog één wedstrijd. Op 10 mei uit tegen Denk en Zet 2 in Vinkeveen. De uitnodiging van teamchef Jan Post heb ik inmiddels op zak. Ik denk dat ik heel ouderwets eens op de fiets ga ….. (maar daarover later meer).

Op deze website heeft u inmiddels van de hand van Henk Boot (waarvoor dank) een (summier) verslag kunnen lezen van de wedstrijd De Giessen en Linge 2 tegen Woerden 3. Aan dit verslag heb ik niet veel meer toe te voegen. De uitslag, 2-4 voor Woerden, was conform het scoreboek. Woerden 3 is samen met De Rode Loper 4, S.C. Muiderberg en Kasteel Lekstroom 2 kandidaat voor het kampioenschap in klasse 3A.

Woerden is inmiddels uitgespeeld en heeft 11 matchpunten en 25,5 bordpunten. De achtervolgers moeten allemaal nog 2 wedstrijden spelen en kunnen nog boven Woerden 3 eindigen: De Rode Loper 4 heeft 8 punten en 21 bordpunten, S.C. Muiderberg 7 – 19,5 en Kasteel Lekstroom 2 7-17. Het blijft tot de laatste wedstrijd op 18 mei spannend wie met de titel aan de haal gaat en met de kampioensschaal op de platte kar het dorp rond gaat.