De Giessen en Linge 2 – DBC 3

De Giessen en Linge 2 – DBC 3

Gisterenavond op het programma voor de SOS-competitie: De Giessen en Linge 2 tegen DBC 3 uit De Bilt. Beide teams hadden nog 0 wedstrijdpunten en stonden, samen met Kasteel Lekstroom 3, onderaan in klasse 3D. DBC had echter 1 wedstrijd meer gespeeld. We moesten dus vol aan de bak. In vergelijking met onze eerste wedstrijd tegen OZU was het team op één plaats gewijzigd: Rob van Driel had zijn plek afgestaan aan Bert van Hees.

Onze gasten arriveerden ruim op tijd in Giessenburg zodat we rond de klok van 20.00 uur van start konden gaan. En om maar direct met de deur in huis te vallen: het werd een ontluisterende nederlaag: 1½-4½ waarbij we er nog genadig van afkwamen. Had het ½-5½ geworden dan hadden we ook niet mogen klagen.

Ik kan u helaas geen gedetailleerd verslag geven van alle partijen. In plaats daarvan geef ik u in vogelvlucht het scoreverloop.

Anne van Heelsum aan bord 6 moest al snel zijn meerdere erkennen in zijn tegenstander. Wat ging er precies mis ? Ik kan het u niet vertellen.

Aan bord 2 speelde Chris Tromp een echte remise. Van Chris begreep ik dat ook in de nazit geen winst, noch voor wit, noch voor zwart, kon worden gevonden.

Zelf speelde ik aan bord 3 een belabberde partij. Kreeg van mijn tegenstander geen mogelijkheid om mijn stukken te ontwikkelen in een (zeer) gesloten stelling. Verloor een pion (die ik overigens later weer kon terugwinnen). Rocheren kon ik pas op zet 29 ! De bevrijding kwam pas toen stukken werden afgeruild en ik met mijn dame in de vijandelijke stelling kon binnendringen. Met eeuwig schaak kon ik een half punt veilig stellen. Mijn tegenstander verzuchtte na afloop dat het best een moeilijke partij voor hem was ! Of dat zo is kunt uzelf beoordelen. De partij kunt u hier naspelen.

Aan bord 1 bij Bert van Hees ontstond op enig moment commotie: stuk wel of niet losgelaten. U weet hoe dat gaat: de één roept dit, de ander dat en de waarheid ligt waarschijnlijk ergens in het midden. Uiteindelijk moest Bert in het (verre) eindspel toch de eer aan zijn tegenstander laten.

David Carlsson ging aan bord 5 “kopje onder” in een partij waarin zijn tegenstander met een overmacht aan pionnen 2 dames wist te halen. Mat was uiteindelijk niet te voorkomen.

Aan bord 4 wist Martijn Koutstaal een half punt binnen te hengelen. De geleerden waren het er niet over eens of het daadwerkelijk remise was of dat de speler van DBC gewoon had moeten winnen.

Door deze nederlaag blijven we op de laatste plaats staan in poule 3D. Nul wedstrijdpunten en slechts 3½ bordpunten. Er zijn nog 6 wedstrijden te gaan. De volgende (uit)wedstrijd is op 12 december a.s. We gaan dan op bezoek bij, mede rode lantaarndrager, Kasteel Lekstroom. Een uiterste krachtinspanning (en misschien wel een wonder) is noodzakelijk om de laatste plaats aan onze gastheren over te dragen. Onze voetballende vrienden uit Amsterdam is dat gelukt (en die gaan nog om de podiumplekken meespelen…. geloof mij) waarom wij niet.

(Onnodig) verlies 2e SOS-team

(Onnodig) verlies 2e SOS-team

Utrecht, stad van Tineke Schouten, Herman Berkien en sinds kort ook van Ron Jans, was gisterenavond het strijdtoneel van de eerste wedstrijd in een nieuw seizoen SOS-competitie voor ons 2e SOS-team. Plaats van handeling: Denksportcentrum Dijckzigt (als je het mij vraagt het meest lelijke gebouw van Utrecht) gelegen in een wijk waar ook ’s avonds torenhoge parkeertarieven worden geheven, tegenstander: het 3e team van Oud Zuylen Utrecht (OZU 3). Vol goede moed werd afgereisd naar de Domstad met in ons achterhoofd dat in maart j.l. tegen hetzelfde team een 4-2 overwinning werd behaald. Wie doet ons wat.

Het had nog wel wat moeite gekost om het team compleet te krijgen omdat sommige (vaste) krachten om verschillende redenen niet beschikbaar waren en zelfs inmiddels waren gestopt met het spelen van externe wedstrijden. Maar met Chris, Martijn, Rob, David, Anne en ondergetekende als teamcaptain konden we toch een (sterk) team op de been brengen waar ik op zich wel hoge verwachtingen van had.

Maar helaas, de verwachtingen waren te hoog gespannen bleek achteraf. Met een (onnodige) 4-2 nederlaag moest rond 23.00 uur de terugreis naar Giessenburg e.o. weer worden aanvaard. Tijdens de terugreis werd nog uitgebreid nagepraat over het (onnodige) verlies.

Verwacht van mij geen uitgebreid verslag van alle partijen a la Henk Boot. Wel zag ik tijdens een rondje langs de velden dat partijen gelijk opgingen en zelfs een klein voordeeltje hadden. Dat bood hoop. Ik neem u mee in het scoreverloop.

De score werd geopend door David aan bord 5. Remise door herhaling van zetten. Dan volgen er twee verliespartijen op rij: ondergetekende aan bord 2 liet zijn dame insluiten en Rob aan bord 4 ging mat achter de paaltjes. Martijn aan bord 3 zorgde voor de “Anschlusstor” (de enige winstpartij deze avond) door een stuk te winnen waarna zijn tegenstander opgaf. De resterende 2 partijen boden hoop op (minimaal) een gelijk spel. Chris, die tot zijn eigen verbazing aan bord 1 speelde, wist remise te houden in een redelijk gesloten stelling. Alle druk op een positief resultaat lag op de schouders van benjamin Anne aan bord 6. Winst betekende een gelijk spel. Anne had zeker winstkansen maar vergaloppeerde zich in een pionneneindspel en moest de eer aan zijn tegenstander laten.

Martijn is zo vriendelijk geweest om zijn winstpartij te publiceren. Klik voor de hele partij hier.

Een koude douche, maar met nog 7 wedstrijden te gaan dit seizoen kan er nog van alles gebeuren in klasse 3D. Onze volgende wedstrijd is op 7 november a.s. Thuis tegen DBC 3. Ik zou zeggen: “komt dat zien”. De toegang is gratis.

Het is weer (haast) voorbij die mooie zomer …..

Het is weer (haast) voorbij die mooie zomer …..

Clubgenoten,

Nog twee nachtjes slapen en dan is het weer zover: de start van een nieuw schaakseizoen. De jaarlijkse ledenvergadering is achter de rug. We kunnen ons weer opmaken voor het echte werk: schaken. Ik heb er zin an ….

De zomer zomert nog wat na, maar ik hoop dat u tot nu toe een mooie zomer hebt gehad. Mocht u nog op vakantie zijn geweest dan hoop ik dat u niet geteisterd bent geworden door bosbranden, overvloedig gevallen regenwater, hagelstenen of ander klimatologisch ongemak in welke vorm dan ook en dat u weer veilig en wel bent teruggekeerd op uw thuisbasis. Op een klein incident na, welk geen verband hield met het hierboven genoemde, heb ik in elk geval een prima vakantie gehad. De eerste maanden van mijn pensioen zijn eveneens voorbij gevlogen.

Naast alle andere leuke dingen die ik vooraf had gepland, w.o. een stadionfietstour door Nederland, heb ik ook op schaakgebied niet stil gezeten. Nu corona, grotendeels, voorbij is zie je dat veel toernooi weer worden opgestart en dat de belangstelling daarvoor groot is. Ik geef u in vogelvlucht een overzicht: 8 en 9 juni: Vierkampentoernooi in Hillegom. Score 1½ uit 3 en een gedeelde 2e plaats (bierpakket). Van 15 tot 21 juli: Open Seniorentoernooi in Dieren. Met 1½ uit 5 moest ik genoegen nemen met een gedeelde 11e en 12e plaats. Aanvankelijk zou ik vanaf 31 juli ook meegedaan hebben aan de vierkampen van het ONK in Dieren doch dat toernooi heb ik vanwege lichamelijke ongemakken helaas moeten afzeggen. Wel was ik in de gelegenheid om in augustus deel te nemen aan het Druivenschaaktoernooi in ’s Gravenzande. Met een score van 3 uit 3 wist ik beslag te leggen op de 1e plaats in mijn groep, wat weer goed was voor een doos met Westlandse druiven.

Ik had ook kunnen kiezen voor een Westlandse plant. Maar planten vergen onderhoud. Westlandse druiven niet. Die kan je gelijk opeten.

Wilt u al mijn zomeravonturen nog eens nalezen, dan verwijs ik u graag naar mijn website. Klik hier voor de leukste verslagen, foto’s en filmpjes. En natuurlijk kunt u alle partijen naspelen.

Ik hoop u vanaf a.s. dinsdag allemaal weer te zien in De Til voor weer een nieuw seizoen.

Als opwarmertje voor het nieuwe seizoen de volgende stelling met de vraag: u bent de bestuurder van de zwarte stukken, zwart staat een loper tegen een pion voor en is aan zet. Welke zet moet zwart in deze stelling beslist niet spelen ?

Ik wens u veel puzzelplezier en hoor graag uw oplossing.

Tata Steel Chess Tournament

Tata Steel Chess Tournament

Afgelopen dinsdag, 21 februari, kreeg ik van Rob van Driel het vriendelijk verzoek of ik nog iets voor de website kon schrijven over het afgelopen Tata Steel Chess Tournament in Wijk aan Zee waar ik aan deel heb genomen. Uiteraard wil ik aan dat verzoek voldoen, maar het toeval wil dat ik, na jaren afwezigheid op social media, per 1 januari 2023 weer een (schaak)blog heb waar ik van dag tot dag verslag heb gedaan van mijn belevenissen in Wijk aan Zee. Wie mijn verslagen wil lezen verwijs ik graag door naar mijn blog. Naast verslagen zijn er ook foto’s en filmpjes geplaatst alsmede mijn schaakpartijen. Daarbij moet ik wel aantekenen dat ik de partijen van het Tata Steel Chess Tournament inmiddels uit praktische overwegingen heb verwijderd.

Wie van kort houdt kan ik als volgt informeren: na 2 jaren geen amateurtoernooien bij Tata, de reden is u allemaal bekend, waren dit jaar de amateurschakers, feitelijk de pijlers waarop dit toernooi is gebouwd, weer welkom. Weliswaar niet zo massaal als voor de coronacrises, maar toch, we waren weer welkom. Voor mij was het het 30e jaar dat ik deelnam en speelde ik mijn 25e tienkamp.

Ik was dit jaar ingedeeld in groep 7E, zat op het balkon van Sporthal De Moriaan (met het mooiste uitzicht op de speelzaal) en zat met mijn rating van 1467 ergens in de middenmoot. Ik had geen enkele verwachting en had maar één gedachte: “meedoen is belangrijker dan winnen”. Met twee tegenstanders had ik al eens eerder de degens gekruist. Met één van de twee op internet, maar daar kwam ik pas achter toen wij voor onze partij tegenover elkaar zaten en in gesprek raakte. De mini-match van 2 partijen die wij toen speelden won ik met 1½-½.

Over het verloop van het toernooi kan ik kort zijn: ik begon keurig met een overwinning op een speler uit Capelle a/d IJssel. Na deze overwinning volgde 5 (!) remises op rij en dat bracht mij op de rustdag (donderdag) op de gedeelde 3e/4e plaats. Na de rustdag waren er nog 3 ronden te spelen en wonder boven wonder won ik alle 3 deze partijen en eindigde daardoor op 6½ uit 9. In het verleden heb ik met 6 uit 9 wel eens een groep gewonnen. Dat zat er, gelukkig, dit jaar niet in. Gelukkig niet omdat groepswinst betekent dat je het volgend jaar promoveert naar een naast hogere groep. Met mijn score werd ik ongedeeld derde. De nummers 1 en 2 scoorden beide 7½ punten. Dat betekende overigens wel dat ik in de prijzen viel en dat ik voor € 30,00 schaakboeken uit de stand van New In Chess mocht uitzoeken. Ook niet iets waar ik echt op zat te wachten. Met 3 boeken rijker keerde ik ’s avonds weer terug naar Gorinchem. Waar is de tijd gebleven dat je na afloop van het toernooi bij de penningmeester een enveloppe met inhoud kon afhalen.

Om u een indruk te geven van mijn partijen, geef ik u onderstaand de hele partij uit de 4e ronde tegen Maclain O’meara. Een speler uit UK, maar verblijvend in Den Haag , die consequent iedere partij een paar minuten te laat kwam.

Wit: John Dessens
Zwart: Maclain O’meara
4e ronde Tata Steel Chess Tournament; 23-1-2023

  1. d4 Pf6, 2. Lf4 c5, 3. e3 Db6, 4. Pa3 Dxb2, 5. Pb5 Pd5, 6. Tb1 Dxa2, 7. Ta1 Db2, 8. Tb1 en de zwarte dame kan niet weg. Remise wegens herhaling van zetten.

Dit was wat je noemt een stukje huisvlijt. Deze variant van het London-systeem had ik op mijn harde schijf opgeslagen en kwam nu goed van pas.

Wat mij bij deze editie opviel, was dat schaken booming is. Met name in de weekenden was er heel veel publiek. De partijen begonnen pas ’s middags om 14.00 uur, maar om 13.30 uur was de sta-tribune, die was opgebouwd voor de ruimte waar de “grote jongens” speelden, al helemaal vol. Behalve 14 lege schaakborden was er tot 14.00 uur niets te zien. Onder de honderden toeschouwers liep ik ook Huig Visser en David Carlsson tegen het lijf. Huig had er zelfs 2 weken vakantie voor opgenomen om het toernooi te bezoeken !

Tot slot nog iets over mijn verblijf in Wijk aan Zee. Al jaren was ik te gast in een appartement op circa 2 minuten lopen afstand van de speelzaal. Door omstandigheden kon ik, samen met mijn schaakmaatje, daar niet terecht en moesten we omzien naar iets anders, het liefst in Wijk aan Zee. Na een zoektocht kwamen we uiteindelijk terecht in het Nivonhuis De Banjaert van de Natuurvrienden. Toen ik daar op vrijdag naar toe reed was ik wat sceptisch en kwamen de beelden weer bovendrijven van een werkweek op de lagere school in een vakantiehuis compleet met corvée. Zo erg was het gelukkig achteraf gezien niet. Om heel eerlijk te zijn: het is mij 100% meegevallen. Een nette kamer, gezamenlijke schone douches en wc, geen corvée (jaren geleden afgeschaft), diverse huiskamers door het pand verspreid incl. een tv-kamer en een grote keuken om zelf te koken (als je dat zou willen). Wij hebben 10 dagen buiten de deur gegeten en op een vette hap geleefd ! Mochten we volgend jaar (19-1-24 t/m 28-1-24) wederom niet terecht kunnen op ons oude logeeradres dan is De Banjaert zeker een heel goed alternatief.

Op het balkon
In de rij om binnen te komen

Johnnie’s wondersokken ….. deel 2

Johnnie’s wondersokken ….. deel 2

Daags na de derde ronde van het 58e Moira-Domtoren Vierkampentoernooi stond de 35e editie van het Voges Rapid Schaaktoernooi in Hillegom op het programma. Enthousiast geworden door het dragen van mijn schaaksokken besloot ik die ochtend een schoon paar aan te trekken.

Met een speeltempo van 18 minuten + 5 seconden per zet toevoeging is dit niet echt mijn ding, maar enerzijds vanwege de gezelligheid en anderzijds vanwege het feit dat ik nog uitgereikt zou krijgen een wisselbeker voor mijn 1e plaats behaald in het Vierkampentoernooi afgelopen juni (toen niet uitgereikt omdat mijn naam nog in de beker gegraveerd diende te worden) heb ik mij als deelnemer aangemeld. En het moet gezegd: het verliep voorspoedig.

Voor de pauze scoorde ik 100%: 3 uit 3 en was ik ongeslagen koploper op een half punt gevolg door mijn naaste belager Bert Bergshoeff. Na de pauze nam ik wat gas terug en scoorde ik nog 1½ punten uit 4 partijen (3 remises en 1 verliespartij). Met name de remise in de laatste ronde tegen Bert Bergshoeff, waarmee ik Bert de eindoverwinning gunde en mijzelf een (gedeelde) 2e plaats, mag gerust als salon- of grootmeesterremise worden bestempeld. Maar ook dat mag wel eens een keer.

De 2e plaats leverde mij in elk geval een Hillegoms Bierpakket op (wist niet dat ze in Hillegom bier brouwden).

Bier en beker

Dankzij de successen van het afgelopen weekend, ben ik voornemens om mijn “wonderschaaksokken” vaker aan te trekken. Mocht u de komende maanden een keer met mij de degens kruisen, geef ik u alvast een tip: kijk voor aanvang van de partij even welke sokken ik die avond draag.

En dit zijn ze …..

Tot slot: mocht u mij volgend jaar tegenkomen in de uitslagen van de Tour de France …..u bent alvast gewaarschuwd ….

Johnnie’s wondersokken …. deel 1

Johnnie’s wondersokken …. deel 1

Wie kent de strip nog: “Sjakie’s Wondersloffen” (origineel: Billy’s Boots) die in de jaren 70 van de vorige eeuw in een Nederlandse versie in stripblad Sjors verscheen. Nog even ter herinnering: Sjakie Meulemans is een jonge voetballer met een uiterst beperkte balvaardigheid, die bij zijn grootmoeder woont. Op een dag krijgt hij echter de oude voetbalschoenen van zijn idool Voltreffer Vick in handen. De voetbalschoenen blijken speciale krachten te bezitten en lijken een eigen leven te leiden. Sjakie wordt dankzij deze wondersloffen een goede voetballer.

“Hoe kom je hierop ?” zult u zich afvragen en wat heeft het met schaken te maken ? Ik zal het u uitleggen. Tijdens de laatste editie van het Open Nederlands Kampioenschap in Dieren in juli j.l. heb ik bij de stand van Erika Sziva 2 paar schaaksokken gekocht. Gewoon voor de lol. Niet meer, niet minder. Zo heb ik ook 2 paar fietssokken. Probleem is echter dat ik dit soort sokken eigenlijk heel weinig of niet draag. Zo ook de schaaksokken. Ze verdwenen in de doos bij de andere sokken en kwamen ruim 2 maanden niet de doos uit.

Tot afgelopen vrijdag 23 september. Ik had mij ingeschreven voor de 58e editie van het Moira-Domtoren Vierkampentoernooi in Utrecht en dacht op de ochtend van de eerste ronde: “kom, laat ik eens gek doen en mijn schaaksokken aantrekken”. Vol goede moed reed ik die avond naar Utrecht en zie, zonder al te veel moeite won ik mijn eerste partij van Ricardo Heins.

Na 29 zetten ontstond de volgende stelling:

Heins – Dessens
stelling na 29. ….. Tf1

Wat mij betreft is de partij na 30. Kxe3 Txf5 wel uit. Een eindspel toren + 2 pionnen tegen paard lijkt voor zwart eenvoudig te winnen. Dit soort stellingen brengt ook altijd een beladen discussie op gang: geef je als bestuurder van de witte stukken hier op of speel je, tegen beter weten in, gewoon door. In de spelregels staat nergens dat je moet opgeven, maar uit beleefdheid … Ik zou in elk geval mijn tegenstander de hand reiken en hem feliciteren met de overwinning. Mijn tegenstander koos echter voor doorspelen en dat betekende dat ik nog 30 zetten lang aan de bak moest. En achteraf begreep ik het ook wel: een foutje is zo gemaakt…. pat en je gaat met een rot gevoel (zachtjes uitgedrukt) naar huis. Pas na 60 zetten gaf mijn tegenstander op:

Stelling na 60. ….. Db4

Mat in 2 is niet te voorkomen.

De volgende ronde was op dinsdag 27 september. Ik had die dag op kantoor gewerkt en had ’s ochtends mijn “kantoorsokken” aangetrokken. In de haast had ik vergeten om van sokken te wisselen. En dat merkte ik. In de tweede ronde verloor ik kansloos van Michiel v.d. Linden.

De partij ging lang gelijk op, maar in een pionneneindspel, 6 tegen 6, moest ik uiteindelijk het onderspit delven in onderstaande stelling:

v.d. Linden – Dessens
stelling na 51. Kc5

Zwart heeft hier geen goede zetten. Iedere zet die gespeeld kan worden leidt onherroepelijk tot verlies. Dus opgegeven.

Vrijdag 30 september stond de laatste ronde op het programma. Die ochtend toch maar weer een paar schaaksokken aangetrokken.  Bij het ingaan van deze ronde was de stand: 1. Overmeer 2, 2-3 v.d. Linden, Dessens 1, 4. Heins 0. De paring voor die avond luidde: Dessens – Overmeer en Heins – v.d. Linden. Wilde ik nog enige kans maken op één van de twee prijzen (bekers) dan zou er gewonnen moeten worden. Tenzij Ricardo Heins voor een stuntje zou kunnen zorgen (met of zonder schaaksokken) maar eerlijk gezegd had ik daar geen vertrouwen in.

Mijn partij verliep in elk geval voorspoedig. Op zet 27 won ik een pionnetje en op zet 33 kon ik mijn torens op de open a-lijn verdubbelen. Dan is niet de vraag of je gaat winnen, maar wanneer. Echter, op het belendende bord gebeurde een wonder: v.d. Linden verslikte zich in de kracht van de aanval van Heins, gaf pardoes een stuk weg en gaf, zoals het hoort, direct op. Dit gebeurde op het moment dat ik mijn 34e zet uitvoerde:

Dessens – Overmeer
stelling na 34. Ta8+

De zege van Heins betekende dat ik aan een remise voldoende had om als 2e te eindigen. Het remiseaanbod dat ik deed werd door mijn tegenstander in dank aanvaard.

Wie bijgelovig is, zou haast denken dat de schaaksokken mij speciale krachten geven: 1e ronde met schaaksokken: winst, 2e ronde “kantoorsokken”: verloren en 3e ronde met schaaksokken: remise en een ongedeelde 2e plaats met beker.

In een volgende bijdrage meer over “Johnnie’s wondersokken”.