Bekerwedstrijd Wim Rietveld – Henk Boot

In de laatste bekerronde was het duel tussen Henk Boot en Wim Rietveld na zetherhaling onbeslist geëindigd, een tweede partij was dus nodig. Er was al eerder afgesproken deze tweede partij op dinsdag 17 maart te spelen, maar zoals iedereen weet, heeft het corona-virus de hele wereld op zijn kop gezet en zijn eigenlijk alle sportactiviteiten uitgesteld of afgelast. Vanzelfsprekend wordt er de komende weken dan ook niet geschaakt in de Til. Maar zoals er in onze club wel meer “thuiswedstrijden” worden gespeeld, leek dat hier toch ook een mogelijkheid. Wim heeft bij zijn bedrijf een mooie afgesloten ruimte, goed verwarmd, mogelijkheden voor beeld en geluid, maar vooral een fantastische modelspoorbaan. Omdat Henk vroeger ook graag met treintjes speelde, was hij vol bewondering voor het fraai aangelegde werkstuk van Wim, die daar heel wat uurtjes in heeft gestoken.
Maar goed, er moest natuurlijk ook geschaakt worden. Henk koos voor een bescheiden en wel erg rustige benadering. Eigenlijk iets te rustig want Wim kwam wat beter te staan, maar vooral duidelijk wat gemakkelijker. Aan de andere kant,  Henk stond dan wel wat gedrongen, het was allemaal erg soliede. Na wat ruilen kon Henk zich rond de 20e zet redelijk los werken en was er van voordeel voor Wim nauwelijks sprake meer. Er werd van de 25e tot de 32e zet rustig gemanoeuvreerd, waarbij Henk wat ruimte op de damevleugel in handen kreeg en Wim wat plaagstootjes met zijn paard probeerde uit te delen, maar Henk liet zich hierdoor niet verrassen. Wim leek tevreden met remise, waarschijnlijk in de hoop om Henk dan met snelschaken beentje te kunnen lichten. Henk voelde daar niets voor, bovendien bood de stelling nog genoeg mogelijkheden om verder te spelen. Na ruil van de zwarte lopers ontstond er een interessante stelling, waarbij beiden nog de zware stukken en een paard hadden. (diagram na 35. Te2)

Henk vond deze overigens gelijke stelling wel plezierig voor hemzelf, druk tegen de isolani op e4 en de mogelijkheid een vrije a-pion te creëren. Beiden hadden op dat moment nog zo’n 12 minuten voor de rest van de partij, wat ongetwijfeld er aan heeft bijgedragen dat in het vervolg kansrijke voortzettingen (Henk) werden gemist of ongelukkige keuzes (Wim) werden gemaakt. Vooral de keuze van Wim om de resterende zwarte b-pion te pakken op zet 56 om zelf een vrije b-pion te krijgen gaf Henk zelfs de mogelijkheid tot een vork! Niet gezien door Henk met nog 1-2 minuutjes op de klok, omdat hij al op weg was met zijn paard op f4 de witte pion op h3 op te halen, waarmee hij overigens ook beslissend voordeel kreeg, want Henk’s vrije h-pion was voor Wim niet meer af te stoppen. Kortom, een partij met heftige strijd, wederzijdse onnauwkeurigheden, een typische bekerwedstrijd dus, die pas op de 65e zet en pas na twaalf uur werd beëindig met winst voor Henk.