Na de niet ingecalculeerde (forse) nederlaag in en tegen Almkerk (5½-2½) in de 2e ronde van de SOS-competitie stond ons op dinsdag 10 december 2019 een thuiswedstrijd te wachten tegen het 4e team van Hoogland. In punten stonden we gelijk (2 wedstrijdpunten) maar Hoogland had een ½ bordpunt minder. Je zou dus kunnen zeggen dat het hier ging om een 4 punten wedstrijd. Wilden we de aansluiting bij de top van het klassement niet definitief verliezen dan volstond maar een ding: winnen. En het liefst zo fors mogelijk. De gemiddelde rating was duidelijk in ons voordeel: 1518 tegen 1355. Maar ook dat biedt louter garantie tot de voordeur. Er moest nog wel geschaakt worden.
Als verslaggever van dienst en speler is het lastig om alles bij te houden van wat er op de borden van mijn teamgenoten gebeurt. Vandaar dus een zeer beknopt verslag van wat uiteindelijk een wedstrijd met eenrichtingsverkeer werd. Ik bespreek louter in korte bewoording het (eenzijdige) scoreverloop:
De score werd nog voor de 2e kop koffie geopend door Rob aan bord 8. Daar zag ik in de eindstelling zo’n beetje alle pionnen van de damevleugel van Rob al ver op de speelhelft van zijn tegenstander staan. Deze laatste bezweek kennelijk onder de druk van al deze kleine mannekes. Rob was zo vroeg klaar dat hij op zijn gemak naar huis kon om naar Ajax te kijken, zo hoorde ik hem nog fluisteren toen hij wegliep. Achteraf gezien had hij beter kunnen blijven. De amusementswaarde in Giessenburg was naar mijn mening vele malen hoger dan in Amsterdam.
Marcel, genietend van zijn eerste biertje die avond, tikte eenvoudig de 2-0 binnen. Hoe ? Geen idee. Niets van deze partij meegekregen.
Chris, aan bord 2, speelde tegen de benjamin van het team van onze gasten eenvoudig remise. Ook hier heb ik geen enkel idee op welke wijze deze remise tot stand kwam. Eeuwig schaak, alleen nog koningen op het bord of was het een tactische remise ? De enig die het antwoord weet is Chris zelf.
De voorsprong werd uitgebouwd door overwinningen van Bert aan bord 7 en Bram aan bord 1. De tegenstander van Bert overzag een mataanval en gaf op op het moment dat het mat ondekbaar was. Hoe Bram won: geen enkel idee.
Na deze overwinningen hadden we het punt in de knip en konden we gaan werken aan het doelsaldo.
Als verslaggever van dienst en speler kan je natuurlijk het meest vertellen over je eigen partij. In mijn geval een partij waarin ik pardoes een paard weg gaf maar wel veel druk kon uitoefen over de b-lijn. Mijn tegenstander moest met zo’n beetje alle stukken in de verdediging om te zorgen dat de loper op b7 niet verloren ging. Toen uiteindelijk zo rond zet 41 de kruitdampen van de schermutselingen waren opgelost resteerde er een eindspel van toren + 2 pionnen (ik) tegen toren + paard.
Zo op het eerste gezicht zal de kenner zeggen dat zwart een (licht) voordeel heeft. Dat was ook mijn gedachte, ondanks mijn verbonden vrij pion op de d-lijn. Met het paard zou mijn tegenstander toch in staat moeten zijn om behoorlijk wat onrust te zaaien en op jacht te gaan naar mijn pionnen.
Tot mijn verbazing ging mijn tegenstander niet vol in de aanval maar koos met zetherhaling (52. ….. Ta2+, 53. Kg3 Ta3+ etc.) voor een puntendeling. Ik kon wel tevreden zijn met deze remise, maar tegenstander uiteindelijk misschien iets minder.
Er resteren nog twee partijen. Teamleider Jan aan bord 4 won omdat zijn tegenstander in het verre eindspel een volle toren weggaf zonder dat hiervoor enige compensatie werd verkregen.
Mark bepaalde de eindstand tenslotte op 7-1. Ook zijn tegenstander bezweek uiteindelijk onder de druk.
Door deze forse overwinning klimmen we naar een gedeelde 2e plaats samen met De Watertoren uit Almkerk en DBC 3 met een punt achterstand op koploper De Rode Loper 3.
Op donderdag 9 januari 2020 reizen we af naar Leusden voor een ontmoeting met de plaatselijk schaakvereniging die momenteel met 2 matchpunten de 7e plaats in het klassement bezet.
Rest mij nog u allen mooie en gezellige feestdagen en voor het jaar 2020 veel schaakplezier toe te wensen.
Uw verslaggever ter plaatse was John Dessens.
