In de KNSB had het eerste team enkele dagen tevoren nipt en niet echt “nodig” verloren van her eerste team van De Rode Loper. Dus we waren er natuurlijk op gebrand dit keer wel te winnen. Maar onze resultaten waren de afgelopen jaren in Utrecht maar zozo. Aantrekkelijk bij de Rode Loper is natuurlijk de beschikbaarheid van Live Borden, en dat is ook heel handig voor het maken van een verslag! Grappig was dat vijf van de 8 partijen zo’n 45 zetten duurden.
Het eerste resultaat kwam van Hans Karelse op bord 7. Het was rustige partij, geheel in balans en via herhaling van zetten werd na 20 zetten remise overeen gekomen.
Het tweede resultaat kwam van Jaco Vonk op bord 1. Zwart behandelde de opening niet goed en het was vanaf bord 2 ook al erg plezierig naar de stelling van Jaco te kijken. Na zo’n 10 zetten stond de teller volgens de computer al op +2. Met vaste hand breidde Jaco zijn voordeel uit tot > +6 na 12. Pe4. Diagram. Er volgde 12. … Dc7, 13. d6 exd6, 14. Lxf7+ enz…
Tja, wat wil je nog meer hebben, zo snel in de wedstrijd? De materiële voorsprong was rond zet 20 al opgelopen tot een volle toren en de computer scoorde > +8. De enige keuze die zwart had was eigenlijk opgeven of nog wat zetjes pijn lijden. Hij koos voor het laatste, maar Jaco won dus vlot.
De voorsprong werd uitgebreid door Mattias Stok op bord 5. Hij zette de partij rustig op. Met tegengestelde rokades komen er eigenlijk altijd mogelijkheden voor actief aanvalsspel. Mattias maakte dankbaar gebruik van de mogelijkheid om via 19. fxg5 de pion op f5 extra onder vuur te nemen. Toen zwart na 22. Txf5 het slaan met Lxf5 uitstelde in de hoop op een sterke koningsaanval, bleek die hoop jjdel en stond hij naast de pion ook nog een kwaliteit achter. Het voordeel van Mattias werd steeds groter, de centrale pionnen kwamen in beweging, goedkeurend beoordeeld door de computer (> + 4). Hij speelde het rustig en overtuigend uit. Stand dus 0,5-2,5 in ons voordeel.
Daarna kwam er toch wat zand in de motor bij Tony Else op bord 4. Maar van deze partij had ik problemen met de notatie van het life-bord. Tony stond na de opening goed, de pionnenstructuur van wit was flink verbrokkeld, maar hij één troef, een ondersteunde vrije h-pion. Tony kon zijn stukken onvoldoende organiseren in de verdediging en na promotie van de h-pion was het pleit eigenlijk wel beslecht. Vervolgens was het woord aan Gela Nikoladze op bord 3. Dit werd ook een partij met meerdere gezichten. De stelling was geruime tijd in evenwicht, maar langzaam aan kwam zwart beter te staan en bereikte zelfs groot voordeel vanaf de 20e zet. Want er waren voor zwart wel heel wat mogelijkheden dankzij de nare penning van de g2-pion. Diagram na 21. … Pxh4
Maar zwart begon toch te dwalen, want 25. … Lxg2+ was een stuk minder sterk dan Pxg2 zou zijn geweest.
En vervolgens kantelde de wedstrijd na 26. Txg2 Pxg2, 27. Txe6 Pxf4?! 28. Lxc2 Td8, 29. Te4 d3, 30. Lb3+ en nu had Gela inmiddels winnend voordeel en dat speelde hij krachtig uit. Kortom een bijzondere en ook zeker gelukkige overwinning!
Daarna volgde een beslissing bij André van Wingerden op bord 6. Na een rustige opening was de stelling in evenwicht, maar wat makkelijker speelbaar voor zwart. Toen wit met 15. Pc6-a5 misgreep (diagram)
kostte dat hem een pion na 16. … Lxd5 en kreeg André even later na Le6 en d5 een mooi pionnenblokje op de 5e rij. Hoewel hij zijn voordeel na 19. … Ld7 enigszins in de waagschaal stelde, profiteerde wit niet en na versteviging van de pion op d5 met e6, kon de zwarte loper via f8 ook in het spel worden betrokken. En toen kreeg zwart na Da3-b2 de mogelijkheid tot Pb6-a4! (diagram)
en herpakte hij zijn significante voordeel en liet niet meer los. Na ruil van dames en een stel torens resteerde een gewonnen toren-dubbel lopereindspel. Wit verhaaste zijn ondergang door zijn toren via een loperschaakje van André in de aanbieding te doen. Hierdoor stelde André de teamoverwinning veilig.
Bij Henk Boot op bord 2 bleef het evenwicht tamelijk lang intact, al had wit wel het wat makkelijkere spel. Henk vond het toenemend moeilijk de juiste antwoorden te vinden en toen hij toestond dat wit op de 35e zet zijn stelling binnendrong, stond hij opeens met de rug tegen de muur. Na verlies van zijn a6-pion waren de oprukkende a- en b-pion van wit beslissend en verloor hij.
Als laatste was Louis Rutgers p bord 8 bezig. De opening verliep gelijk opgaand volgens bekende patronen. Louis kreeg de open c-lijk en hoewel hij een toren op c3 kon zetten, ging daar niet al te veel dreiging van uit. Nadat Louis zijn witte loper tegen het paard op f3 had geruild, kreeg wit de half open g-lijn, maar kon daarmee in eerste instantie ook niet veel dreiging creëren. Diagram.
Toen wit de zaak met e4-e5 probeerde te forceren, kwam Louis ietsje beter te staan na gewoon Lxe5. Toen wit vervolgens zijn loper naar b1 terugtrok, had Louis zijn slag kunnen slaan door Tc4 op b4 te slaan en zijn paard er weer bij te halen. Na het witte 39. Dd7 Td2+, 40. Kh1 was zijn 40. … Td8 tijdverlies en niet echt nodig, het offeren van het paard op b7 was gewoon correct, maar dan was Kh6 een heel goede maar moeilijk te vinden zet geweest. Nu kreeg wit na 41. … Db2 nog een onverwachte ontsnappingsmogelijkheid! 42. Txg6+ en hierna 43. Dc7 zou wel heel pijnlijk geweest zijn voor Louis, maar het gespeelde “tweede” torenoffer 43. Tg8+? vergooide het weer voor wit. Oeps…, wat een eindfase van deze partij! Maar goed, wij mochten dus zeker niet klagen en vertrokken met een mooie 5,5 – 2,5 overwinning huiswaarts. Maar het lijkt wel verstandig in de volgende wedstrijd tegen Rivierenland het noodlot niet nogmaals zo te tarten.