Derde team wint en klimt langzaam naar de top

Acqouy. Als je niet beter zou weten (zoals ik) zou je denken aan een pittoresk dorpje, waar de tijd heeft stil gestaan, ergens in Frankrijk, waar je in alle rust op het dorpsplein, onder eeuwenoude eikenbomen, kunt genieten van je koffie, croissant en de (plaatselijke) krant. Maar schijn bedriegt. Acqouy, een speldenprik op de landkaart, ligt ergens tussen Gorinchem en Leerdam. Voor mijn verhuizing naar Gorinchem, nu haast een jaar geleden, had ik nog nooit van Acqouy gehoord. Ik maakte voor het eerste kennis met Acqouy tijdens mijn zoektocht naar een geschikte schaakvereniging na mijn komst naar Gorinchem. Maar Acqouy viel af vanwege de afstand. Giessenburg was net iets dichterbij. Op zich is het wel opmerkelijk dat deze speldenprik een eigen schaakvereniging heeft. Dat zie je niet vaak. Nog verbazender is het misschien dat deze kleine vereniging jaarlijks in het voorjaar een schaaktoernooi organiseert. Het Scheve Toren toernooi. Ik ben heel wat gewend wat namen betreft. Maar Het Scheve Toren toernooi, nee … dat kon ik niet plaatsen. Zelf heb ik ooit ruim 28 jaar gespeeld bij een vereniging met de onuitsprekelijke naam Ashtapada. Hoe vaak ik niet heb moeten uitleggen dat Ashtapada 64-velden betekent in het Indisch (waarvan overigens nooit enige bevestiging is teruggevonden). Op het laatst begon ik het zelf ook te geloven. Veel verenigingen hebben in hun naam een link met een schaakstuk: Het Witte Paard, Zwarte Toren, Koningsclub etc. Toernooien hebben ook altijd wel een verwijzing naar de plaats waar het toernooi wordt gespeeld of naar een markant persoon. Maar van Het Scheve Toren Toernooi had ik nog nooit gehoord.

Tijdens een van mijn vele fietstochten de afgelopen zomer kwam ik bij toeval in Acqouy terecht. En daar werd het mysterie van Het Scheve Toren toernooi voorgoed opgelost. Ik vertel u waarschijnlijk niets nieuws, maar de toren van de plaatselijke Hervormde Kerk staat al sinds zijn bouw, ergens in de 15e eeuw, uit het lood en heeft daarom als bijnaam “De Betuwse Toren van Pisa”, waarin een verwijzing zit naar zijn wereldberoemde evenbeeld in het plaatsje Pisa in Italië. Door een lieftallige inwoonster van Acqouy werd ik toen ook opmerkzaam gemaakt op het feit dat op het kerkhof aan de voet van de toren ene mevrouw Cornelia Pisa ligt begraven. Ik geloof niet in sprookjes … maar dit is wel toeval. Het is trouwens maar goed dat die toren scheef staat, want stel dat hij gewoon recht staat, hoe ga je je toernooi dan noemen ? Het Acqouy Open ? Dat is zo voor de hand liggend. Het Scheve Toernooi klinkt gewoon zoveel lekkerder en heeft een mooie verwijzing naar een bijzondere bezienswaardigheid. Op 10 maart 2018 is het trouwens weer zo ver.

Daar dus, moesten wij maandag 15 januari 2018 aantreden tegen het vlaggenschip van de plaatselijke schaakvereniging. Niet bepaald een hoogvlieger. Van de tot dan toe gespeelde wedstrijden werd er een gewonnen en twee verloren. Wij hadden het net een fractie beter gedaan. We speelden in de bekende opstelling, waarbij Wim Deurloo wegens omstandigheden afwezig was en aan bord 7 werd vervangen door Bert van Hees.

Op het moment dat ik mijn rondje langs de borden begon, zo rond 21.15 uur, stonden we al met 2-1 achter en op basis van wat ik op de borden van de nog lopende partijen zag, calculeerde ik een 5½-2½ nederlaag in. Maar niet alleen voetbal is oorlog, ook schaken heeft daar wel iets weg van en ook daarin kan het verkeren. We zullen de borden eens langslopen en vergeet uw telraam niet.

Bert van Geldere (bord 1) had het in de auto onderweg naar Acqouy toe beloofd: niet in tijdnood te komen. Dat lukte aardig, maar dan is er altijd wel weer een andere factor die parten speelt. In dit geval een iets te sterke tegenstander. Bert verloor een pion, dacht die in een later stadium terug te kunnen winnen, maar kreeg uiteindelijk toch de deksel op zijn neus.

Aan bord 2 speelde Mark Couwenberg het Albins Tegengambiet. Raakte verstrikt in allerhande varianten en had de pech dat zijn tegenstander ook redelijk op de hoogte was van dit gambiet. Mark moest al snel de vlag strijken.
Bord 3 werd bezet door Arjan Uittenboogaard. Die speelde een partij waarin weinig muziek zat. Door zetherhaling werd het remise.

Ook remise speelde Marcel van Wingerden aan bord 4. Vanuit mijn ooghoeken zag ik dat daar alle stukken van het bord waren verdwenen. Hier werd de vrede snel getekend.

Rob van Driel aan bord 5 had het geluk dat zijn tegenstander, in een stelling waarin Rob een pion tegen een stuk achterstond, op enig moment de plank volledig missloeg, waardoor Rob de kans kreeg om weer helemaal in de partij terug te komen. Rob wist zelfs een pionnetje meer te veroveren en uiteindelijk de vis op het droge te krijgen. Detail: de tegenstander van Rob ging door zijn vlag terwijl Rob zelf nog meer dan een uur bedenktijd had.

De matchwinnaar van de avond zat aan bord 6. Teamcaptain Jan Post gaf het goede voorbeeld en wist in een gelijkwaardige stelling door veel geschuif twee pionnen te winnen, de koning van de tegenstander in de hoek te drukken en uiteindelijk ook nog een toren winnen. Voldoende voor de winst.

Bert van Hees bouwde aan bord 7 een evenwichtige stelling op. Sloopte de koningsstelling van zijn tegenstander vakkundig en toen de zware stukken van het bord waren, bleek de e-pion van Bert de held van de partij te worden.

Aan bord 8 had ik het geluk dat mijn tegenstander, naar mijn mening, te snel genoegen nam met zetherhaling en remise. In een Italiaanse partij gooide ik op enig moment de knuppel in het hoenderhok en moest dat bekopen met het verlies van een pion. Toch zag mijn tegenstander er geen brood in en toen hij remise aanbod heb ik dat maar, zonder overleg met de teamleider, geaccepteerd.

Hier laat mijn tegenstander zetherhaling toe na 20. ….. Db6, 21. Dd4 Dc7, 22. Dd6 Db6, 23. Dd4

Heeft u meegeteld ? Een 4½-3½ overwinning stond er om 22.30 uur op het wedstrijdformulier en konden we met een tevreden gevoel huiswaarts keren. Door deze overwinning stijgen we naar de gedeelde tweede plaats achter koploper Vegtlust 2. Het verschil is 1 matchpunt.

Op dinsdag 30 januari a.s. staat de inhaalwedstrijd tegen Doredenkers 1 op het programma. Komt allen. De toegang is gratis.