Geachte clubgenoten,
Het hele leven bestaat uit keuzes maken. In het schaken is dat niet anders. Speel ik e4 of d4. Of ga ik toch voor een paardenzet. Allemaal keuzes waarvan je op voorhand niet weet hoe ze uitpakken. Ik heb ook enige tijd met een dilemma gezeten (de term dilemma duidt gewoonlijk een keuze aan uit twee of meer alternatieven, die even (on)aantrekkelijk zijn. De keuze kan daarom niet alleen op een logische basis gemaakt worden. De weg om uit een dilemma te geraken is dan ook vaak een zeer persoonlijke keuze). Wat is er namelijk aan de hand ? Ik zal het u uitleggen.
Aanstaande zaterdag, 28 oktober, organiseert onze vereniging voor de 29e keer het Giessenburgs Open Rapidkampioenschap voor senioren. Voor de 29e keer een toernooi organiseren betekent dat het toernooi voorziet in een behoefte. Wat mij betreft een huzarenstukje voor zo een kleine vereniging als die van ons. Er zijn grotere verenigingen die helemaal niets of nauwelijks iets organiseren. Chapeau voor de mensen die hun (schaarse) vrije tijd in de organisatie willen steken !
Ik vind dat ieder lid, voor zover mogelijk uiteraard, daaraan moet deelnemen. Dat geldt ook voor mij. Deelname aan een toernooi door verenigingsleden geeft de organisatie een goed gevoel. Ik kan daarover, uit persoonlijke ervaringen, over mee praten. Toch ben ik er zaterdag, helaas, niet bij.
In hetzelfde weekend organiseert mijn oude vereniging SV Spijkenisse op vrijdagavond en zaterdag een vierkampentoernooi (3 ronden met normaal speeltempo). Hoewel ik geen lid meer ben bij SV Spijkenisse heb ik, privé, nog wel contact met mensen van deze vereniging. Het dilemma was dus: speel ik in Giessenburg of in Spijkenisse ? Na lang wikken en wegen heb ik er voor gekozen om in Spijkenisse te gaan spelen. Er waren voor mij twee belangrijke redenen die mij hebben doen besluiten om naar Spijkenisse te gaan:
- het speeltempo van 1.30 uur met een toevoeging van 15 seconden per zet voor de hele partij ligt mij beter dan het rapidtempo van 20 minuten
- ik heb zelf aan de wieg gestaan van dit toernooi. Het voelt dus een beetje als mijn toernooi, hoewel ik dit jaar niet meer bij de organisatie ben betrokken
Dat laatste punt verdient wellicht enige toelichting. Een aantal jaren heb ik met Simon en Ruud van der Beek en Kees Hamelink (drijvende krachten van SV Spijkenisse) tijdens het TATA toernooi een vakantiehuisje gehuurd in Wijk aan Zee en sloten wij ons van de buitenwereld af om 10 dagen te kunnen schaken. Tijdens een van die toernooien, op een zonovergoten maar desondanks ijskoude donderdag in januari 2009 maakten wij een strandwandeling en belandden uiteindelijk in een van de weinig open zijnde strandtenten. Onder het genot van een biertje begonnen mijn huisgenoten te mijmeren over het verleden en van het een kwam het ander. In de jaren 90 van de vorige eeuw was SV Spijkenisse de initatiefnemer van het Integratieschaak toernooi. Hierin streden dames tegen de heren in een “battle of the sexes”. Evenementen waarbij destijds veel bekende damesschaaksters aanwezig waren. De organisatie had zich ten doel gesteld om meer vrouwen en meisjes achter de borden te krijgen. Nadat het toernooi een aantal jaren was georganiseerd kwam, door het uiteenvallen van de organisatie, een einde aan deze reeks toernooien. De speciaal voor deze toernooien opgerichte Stichting Integratieschaak Spijkenisse (kortweg SISS) bleef echter bestaan en kende jarenlang een sluimerend bestaan. Op die zonovergoten maar desondanks ijskoude donderdag in januari 2009 besloten wij vieren om SISS weer tot leven te wekken en een nieuwe serie Integratieschaaktoernooien te gaan organiseren. Penningmeester op papier was toen WIM Désiree Hamelink en ook zij wilde wel weer mee doen. Om een lang verhaal kort te maken: in mei 2010 werd het Integratieschaaktoernooi nieuwe stijl gelanceerd. Deelnemers bij de eerste editie waren: Zhaoquin Peng (Nederlands kampioene), Désiree Hamelink (regioschaakster), Sophia Thoma (jeugdtalent; wie kent haar nog), Dimitri Reinderman, Rick Lahaye (regioschaker) en Peter Ypma (jeugdtalent). Deze zes spelers speelden in een zeskamp volgens het principe mannen tegen de vrouwen en ieder speelde zowel met wit als met zwart. Totaal 6 partijen in 3 dagen. Winnaar werd Dimitri Reinderman. Naast deze Invitatiegroep organiseerden we ook een Open toernooi waarbij de meespelende dames geen inschrijfgeld hoefden te betalen en een gratis lunch kregen aangeboden.
In 2011 werd een tweede toernooi georganiseerd, dit keer met als deelnemers: Lisa Hortensius, Martine Middelveld, Anne Haast, Julian van Overdam, Peter Ypma en Tony Zhang. Winnaar werd Julian van Overdam. Ook weer met een Open toernooi. Daarna lag het toernooi 5 jaar stil. Als organisatie vonden wij dat we het doel: meer vrouwen en meisjes achter het schaakbord krijgen niet had gehaald. Toch kruipt het bloed waar het niet gaan kan en in oktober 2016 werd, mede op mijn voorstel, gebaseerd op de succesvolle vierkampen in o.a. Purmerend, Haarlem en Amsterdam, het 1e Open Spijkenisse Vierkampen toernooi georganiseerd.
In de Integratiegroepen namen de Chess Queens Zhaoqin Peng, Anne Haast en Anna-Maja Kazarian het op tegen IM Mark Timmers, Rick Lahaye en Ricardo Klepke. Ik speelde zelf toen niet mee in de vierkampen, maar was wel heel erg betrokken bij de organisatie. De dames speelden 1 keer tegen iedere man (3 partijen in 2 dagen).
Komend weekend vindt dus de 2e editie van deze vierkampen plaats, maar voor zover ik heb begrepen zonder een Integratiegroep.
Ik hoop dat u mij het niet kwalijk neemt dat ik heb gekozen voor Spijkenisse. U weet nu waarom.
Gelukkig zie ik op de deelnemerslijst van het 29e Giessenburgs Open veel spelers van onze vereniging staan. Ik wens de organisatie een heel mooi en rustig toernooi toe. Ergens zal ik wel lezen hoe het is verlopen. Zoals ook u ergens zult kunnen lezen hoe het mij in Spijkenisse is vergaan.
Heeft u zich nog niet aangemeld voor het Giessenburgs Open. Alle informatie vindt u terug op https://www.giessenlinge.nl . Doen … zou ik zeggen. Het kan nog.