Hoera! De KNSB-competitie is na een onderbreking van 1,5 jaar weer begonnen! We konden gelukkig weer terecht bij onze schaakvrienden van Sliedrecht, al zaten wij wel in de ruime bovenzaal en zij met hun 2 teams beneden. Zo was er voor iedereen genoeg ruimte, al was er dus binnen geen mogelijkheid tot analyse. Maar in de mooie nazomerzon was buiten analyseren natuurlijk geen straf. Wat onwennig bij de begroeting. Sommigen gaven elkaar ouderwets een hand, anderen een boks of wensten elkaar gewoon een plezierige schaakmiddag.
We misten deze keer onze kopman Jaco Vonk, maar hadden gelukkig in de persoon van Tijmen Schakel een sterke invaller. Tim Schakel en Henk Boot hadden de topborden verdeeld, Tim op bord 1 en Henk op bord 2. Lees verder hoe dit uitpakte! Bij een eerste rondje langs de velden voor het te produceren verslag, bleek dat schakers vaak “gewoontedieren” zijn. De 1,5 jaar “KNSB-vrij” had niet geleid tot allerlei nieuwe, al dan niet frivole openingen. Nee, gewoon de vertrouwde paden opgezocht. Begrijpelijk ook wel, want de meesten van ons hadden de afgelopen tijd nauwelijks een lange partij gespeeld.
Hans Karelse had zwart op bord 7, speelde solide, maar er werden nogal wat stukken en pionnen geruild, zodat hij het remiseaanbod van zijn tegenstander aannam. Temeer daar een aantal teamgenoten al een veelbelovende stelling had bereikt. De tweede uitslag kwam al enkele minuten later toen op bord 4 Tony Else opeens klaar was! Hij had de partij, voor de buitenstaander althans, rustig opgezet. Hij veroorloofde zich wel een slordigheidje, maar zwart profiteerde niet. Daarna speelde hij een stelling die hem blijkbaar goed lag. Zijn tegenstander had zijn dame in het spel gebracht en was ingegaan op een correct pionoffer op g2. Toen hij even later “vakkundig” de terugkeer openingetjes voor de dame dicht plombeerde, was Tony er als de kippen bij. Met 21. Th3 (diagram na 21. Th3) wees hij de dame overtuigend op haar gebrek aan uitwegen.
Tja, de onthutste tegenstander besloot de dame en het hoofd in de schoot te leggen, zichzelf verder leed te besparen en gaf op. Even later volgde op bord 6 een remise van teamcaptain Jeroen Brandsma. Ook hier werd vanuit de opening veel geruild en vervlakte de stelling nogal. Hoewel Jeroen misschien een miniplusje had, was de remisemarge zeker niet verbroken. Dus hier gold dezelfde redenering als bij Hans. De 2-1 voorsprong was natuurlijk plezierig want ook bij Henk Boot op bord 2 zag het er allemaal prima uit. Henk rammelde een hem wel, maar zijn tegenstander niet bekende opening vlotjes uit de opgestroopte mouwen. Na 11 zetten had hij optisch met 6 pionnen op de 4e rij (c4 t/m h4) een mooi ruimtevoordeel bereikt. Dit leidde tot opmerkingen van Tim en Tony dat Henk nu nog maar 2 pionnetjes naar voren hoefde te brengen, maar dat was niet zijn plan. Henk reageerde op de breekzet f5 van zwart eerst met h5 en later g5 (diagram na 13. g5).
Tijmen Schakel op bord 8 kwam goed uit de opening, had druk over de b-lijn. Toen zwart de pionnenstructuur met c5-c4 op de damevleugel dichtschoof, verhinderde de loper van Tijmen op a3 de zwarte korte rokade. Maar omdat Tijmen zijn loper op h3 liet ruilen en daar een dubbelpion aan overhield, kwam zwart met een lange rokade op de proppen. Tja, toen stond zwart opeens beter en won ook nog een pion. Uiteindelijk bereikte zwart een paardeindspel met een extra pion, maar zo duidelijk was het allemaal niet volgens Tijmen. Na zijn 40e zet ontstond er wat “discussie” met zijn tegenstander die vond dat hij glad gewonnen stond. Een goede reden voor Tijmen er nog eens goed voor te gaan zitten. Er verdwenen wat pionnetjes en het witte paard van Tijmen dreigde met vorkjes zwart van pionnen te beroven, zodat uiteindelijk de remise binnen bereik kwam en een beslissend halfje voor het team kon worden bijgeschreven! Met de stand 4,5-1,5 was de buit binnen.
Maar de ontwikkeling bij Eddy waren ronduit zorgelijk. Hij kwam wel netjes uit de opening en met de tegengestelde rokades is het alles overheersende thema, wie komt met zijn aanval het eerst? Tja, de aanval van wit zag er wel meer vervaarlijk uit. Qua materiaal had wit een toren en pion tegen 2 lichte stukken van Eddy, maar die werkten in een wat gedrongen stelling niet goed samen. Wit kreeg weliswaar een pion op h7, maar Eddy stopte die netjes af, maar de coördinatie van zijn stukken werd er gaandeweg niet beter op. Toen wit met een dameschwitch een zwarte pion op a7 kon buitmaken was in hogere zin het pleit beslecht. Het gespartel van Eddy zette geen relevante zoden meer aan de dijk en hij moest de eer aan zijn tegenstander laten, overigens qua rating wel de hoogste speler van de tegenstanders. Als laatste was Tim Schakel op bord 1 nog bezig. De partij werd van beide kanten rustig opgezet. Voor uw verslaggever was het een soort van beide spelers spelen een “eigen helft schaak”. Dat zijn het soort partijen waarin er vaak heel wat mogelijkheden zijn, maar hoe vind je het juiste plan? Afhankelijk van jouw persoonlijke instelling en karakter kunnen dit soort stellingen redelijk vlot worden gespeeld of juist zeeën van tijd kosten. Bij Tim werd het een soort middenweg. Hij stond wat makkelijker dan zijn tegenstander, maar gebruikte wel wat meer tijd. Zelf omschreef Tim het als een stroeve partij, waarin hij hard moest werken om voordeel te bereiken. Er was zeker bij Tim tegen de 40e zet sprake van lichte tijdnood, waarin hij naar eigen zeggen een meer directe weg naar winst miste. Tim koos voor een loper tegen paard eindspel, waarin hij overigens wel een pion meer had. Natuurlijk, remise was geen probleem, maar was er in het eindspel toch nog winst te bereiken? Nu is Tim een speler die in het eindspel goed thuis is en niet te beroerd om een klein voordeeltje langzaam op zijn “Carlsens” tot winst te voeren. Dus er verzamelden zich heel wat spelers rond het bord om dit interessante gevecht te volgen. En zij, althans de Giessen en Linge toeschouwers werden niet teleurgesteld! Het was voor Tim in het eindspel enerzijds aanlokkelijk een vrije h-pion te creëren, maar Tim vond het moeilijk in te schatten of dit nu een sterke of zwakke vrijpion zou worden. Even later had Tim het idee de winst te hebben laten glippen, maar hij rechtte zijn rug en speelde onverstoord verder. Zijn loper werd naar een betere positie gespeeld, de koning werd bij het gevecht betrokken en hij kon uiteindelijk een vrijpion op de c-lijn creëren. De witte koning kon de opmars van deze pion niet verhinderen, omdat hij werd afgehouden door de zwarte koning. Hiermee was de winstvoering niet moeilijk meer. Wit geloofde dat wel en streek de vlag na 68 zetten. Zoals uw verslaggever tegen anderen zei, het is een voordeel op het platteland op te groeien en te weten hoe je moet melken. Dat is wat Tim met succes deed, waardoor we een mooie 5,5-2,5 overwinning boekten.