Met alleen nog de eer op het spel vertrok het eerste team naar Tilburg om de laatste wedstrijd in de 3e klasse van de landelijke competitie te spelen tegen het derde team van De Stukkenjagers uit Tilburg. Met negen punten uit 8 wedstrijden was zowel promotie als degradatie niet meer mogelijk.
Jaco Vonk had al vooruit gespeeld. Middels zetverwisseling verkreeg hij een gunstige openingsvariant op het bord en had goede vooruitzichten. Helaas mikte Jaco zijn pijlen op het verkeerde doel, waarna zwart wist te counteren met de onorthodoxe verdediging Lg7xc3. Hij gaf zijn fianchettoloper op om daarmee zijn paarden te activeren in het centrum. Jaco had beter zwart kunnen aansnoeren met f6 (of beter eerst Lg5 en dan f6). Dat ik daarmee veld e6 vrijgaf voor zwart, bleek niet van betekenis.
Goed, zwart was terug in de partij, maar het leek er even op dat ik toch kon doordrukken met een koningsaanval. Zwart kon dit net verdedigen en hield vervolgens een gunstiger eindspel over.
Jaco moest nu actief spelen om te voorkomen dat zwart zou hergroeperen. Hij liet zwart een pion slaan en later nog één, maar daar stond tegenover dat ik met paard en toren de vijandelijke koning in het nauw dreef.Door wat onzuiver spel van zwart kon Jaco uiteindelijk de remise afdwingen.
Uiteindelijk was hij tevreden over zijn spel behalve dan over de verkeerde voortzetting in het middenspel waardoor zwart kon ontsnappen. Met een 0,5-0,5 tussenstand werd het op de zaterdagmiddag een strijd van zeven tegen zeven. Daar kwam al snel een halfje bij van Hemmo die zich niet erg fit voelde en enigszins opgelucht was dat hij niet tot het uiterste behoefde te gaan. Vervolgens volgde een remise van Jesper, er werd van alles geruild en waarschijnlijk is het evenwicht nergens echt verbroken geweest. Hiermee kwam de tussenstand op 1,5-1,5.
Daarna kwam het eerste volle punt van Andries. Andries speelde al snel vol op de koningsaanval met zijn dame op f4 en een oprukkende h-pion. Hij kreeg een prachtige toren op e5 en later kon er nog meer van de zwarte koningsvleugel worden afgebroken met mooie steun van een witte loper op d3. Hiermee namen wij met 2,5-1,5 de leiding.
Daarna lukte het Henk tot zijn opluchting een vol punt te scoren, na even droog te hebben gestaan. Na een rustige opening met 1. b3 ging het gewoon rustig al speelde wit het ook allemaal niet erg actief. Zo kon Henk meer ruimte krijgen met mijn 10..f5 en 11…e5. Na ruil op e5 besloot ik na 13. e4 van wit de loper op b2 buiten spel te zetten met d5-d4. Wit probeerde zijn stukken wat actiever neer te zetten en deed niet c3, hetgeen de spelers in de analyse te traag vonden, maar wat volgens Fritz wel ok was.
Na ruil op f5 kwam Pc4 en na Pxc4 sloeg wit terug met bxc3. Toen had Henk al een pion kunnen winnen met Lxh2+ en na Kxh2 Db8+ met dubbele aanval (ruim -1.2) maar ja, niet gezien op dat moment. In plaats daarvan stond Henk na Dc7 toch best lekker (met een klein kwartiertje meer tijd).
Wit speelde opportunistisch 19. g4 maar na zwarts’ Ld7 had Henk een actief loperpaar en konden zijn torens ook goed gaan meedoen (er stond er al eentje op f6).
Na Tae1 speelde Henk Tae8 en dat kostte na Dg2 een pion: torenruil op e1 en dan Lxh2+ en na dameruil Txf3. Toen wit vervolgens de zwakke pion op g4 dekte met Tg1 ging het opeens heel hard: Tf2+ en omdat c2 hing moest wit wel torenruil toestaan en pikte Henk met Lxg4 een 2e pionnetje mee.
Hoewel de ongelijke lopers nu elk 3 pionnen op de damevleugel oppeuzelden stond het met verbonden h- en g-pion gemakkelijk gewonnen voor zwart.
Ook toen had wit wel iets taaier kunnen verdedigen maar het speelde erg eenvoudig en dat zag je ook aan de tijd: op zet 21 Txe1 had wit nog 28 min en ik nog 39 min en dat gold ook op zet 43 toen wit maar opgaf toen mijn pionnen inmiddels op h4 en g3 stonden, ondersteund door een loper op b7. Volgens Fritz was het toch lange tijd minder duidelijk en mn als wit gelijk 25 La3 had gespeeld i.p.v.Tg1 was het zwarte voordeel nog niet zo groot geweest, maar ja, Fritz ziet het nu eenmaal vaak beter….
Een riante 3,5-1,5 tussenstand dus. Helaas ging het bij Lemmy fout. In een moeilijke gesloten stelling was haar f4 voorbarig want zwart speelde opnieuw Lg4 en de penning van het witte paard op e2 kon alleen maar met Le3xd4 worden geneutraliseerd, maar daarna kreeg zwart de halfopen e-lijn in handen en kwam steeds beter en uiteindelijk gewonnen te staan.
Tim speelde met zwart een rustige opening, maar onderhuids bleek het erg ingewikkeld. In een spannende stelling probeerden beiden op de aanval te spelen met tegengestelde rokades, waarbij aanval en verdediging elkaar afwisselden. Tim won een pion maar ook daarna maakte zijn tegenstander het hem lastig door een tweede pion in de stelling te investeren.
Achteraf, na raadplegen van Fritz, bleek dat Tim in deze fase sterk heeft gespeeld maar tijdens de partij was hij hier niet zo zeker van. Met een mooie zwarte toren op d5 met druk tegen een zwakke d4 pion en ruil van een witte binnengedrongen toren op f6 kon wit uiteindelijk geen compensatie meer vinden en na binnendringen van de zwarte dame was het (in behoorlijke tijdnood voor beiden) dan ook Tim die het volle punt binnenhaalde, waarmee we dus op een beslissende 4,5-2,5 voorsprong kwamen.
Als laatste was onze teamleider (Eddy) bezig. Hij kwam wel prettig uit de opening maar later verwaterde dat en kreeg zwart in een 4-toreneindspel een verre zwarte d-pion op d2 te bestrijden. Dat ging een tijd met enig kunst en vliegwerk goed, maar het was wellicht beter geweest op de damevleugel een pion te ruilen (elk had er daar dan nog maar eentje) en het was waarschijnlijk ook denk beter (remise) geweest als de zwarte koning niet het oversteekje naar de damevleugel had kunnen maken, maar de vraag is of Eddy dat had kunnen verhinderen… ? Hoe dan ook, het was een verraderlijke stelling waarbij er geen sprake was van simpele oplossingen.
Zoals het ging liep de zwarte koning om naar c2 en daarmee was het ondanks inventief spartelen met een toren op de c-lijn en oprukkende b-pion niet meer te houden, dus na ruim 80 zetten moest Eddy de vlag strijken.
Met deze krappe, maar verdiende overwinning, legde het eerste team beslag op de 4e plaats met 11 punten uit 9 wedstrijden. Het team had evenveel matchpunten als nummer 2 en 3, maar iets minder bordpunten. Jaco Vonk (7 uit 9), Tim Schakel (6,5 uit 9), Hemmo Mulder (5 uit 7) en Andries Dekker (5 uit 8) waren dit seizoen de grootste puntenleveranciers.
Met dank aan de input van meerdere spelers van het eerste team.