Op zaterdag 3 februari moest het eerste thuis spelen tegen Voerendaal 2, de koploper in de 3e klasse H van de KNSB-competitie. Een wedstrijdpunt scoren of zelfs twee was wenselijk voor ons omdat wij duidelijk ‘in het rechterrijtje’ stonden.
Aangekomen in de speelzaal kregen wij via kort voor het begin van de wedstrijd van de wedstrijdleider door dat Voerendaal maar met 7 man zou verschijnen en dat zij bord 2 (hun hoogste zwartpartij) onbemand zouden laten. Dit betekende dat uw verslaggever alle tijd had voor een goed rondje langs de velden. Ik bedacht een sterke eerste zet zette de klok aan en wachtte een uur op antwoord. Toen dat uitbleef kon ik na een uur het eerste punt officieel laten bijtekenen.
Voor de strijd om de broodnodige wedstrijdpunten was dit een goed begin. De redenen om maar met 7 op te komen had te maken met Duitse spelers die in de Bundesliga moesten spelen, griep-problematiek en spelers moeten doorschuiven naar het 1e team in de meesterklasse. Niettemin waren zij nog steeds met een hoger elo-gemiddelde aangetreden dan wij aan de borden konden brengen.
Jesper speelde op bord 1 met zwart tegen een Duitse speler die hij ook al eerder bestreden had. Toen werd het remise na veel geschuif. Net als toen nam zijn tegenstander zaterdag amper risico en speelde hij vooral Duits-degelijk positioneel schaak. Jesper rocheerde lang om meer spanning en dynamiek te creëren, opende lijnen op de koningsvleugel van de tegenstander, maar de stelling bleef gelijk om licht beter voor wit.
Bobby op bord 3 met zwart speelde tegen een Duitse buurman die hij ook kende van de Belgische competitie, met de toepasselijke naam Nachbar. Na een theoretische strijd in een voor beide bekende stelling, opende Bobby de b-lijn en wikkelde de tegenstander af naar een eindspel dat beter was voor wit. Bobby maakte gebruik van actief spel via de b-lijn en toen wit een onnauwkeurigheidje beging, kwam Bobby zelfs licht beter te staan in het loper versus paard eindspel. Het werd echter remise, een goed resultaat tegen een sterke tegenstander met een hogere rating dan Bobby. Klasse Bobby!
Ondertussen waren onze spelers aan bord 8 en 7, Lemmy met wit en Eddy met zwart al actief ten strijde getrokken. Lemmy liet de tegenstander in een openingsval trappen en speelde het mooi actief en origineel uit (h4 gevolgd door Toren h3 naar e3 in de opening bijvoorbeeld) en scoorde zo een snel punt en kon zij in alle rust toeleven naar haar haar verjaardagsfeest.
Eddy voerde met zwart de druk op tegen de velden e3 en d2 en na een onfortuinlijke dameruil door wit won hij soepeltjes. Omdat inmiddels Andries met wit op bord 4 met nog weinig bedenktijd in een scherpe stelling een afwikkeling koos die tot gelijkspel en puntendeling leidde was een gelijkspel met nog drie partijen te gaan al binnen.
Jaco speelde op bord vijf ook tegen een Duitser die schaak volgens het het gezonde mensenverstand speelde. Kortom met zwart schoof hij braaf mee en kwam na 4 uur spelen achter te komen dat het evenwicht nog steeds niet verstoord was, dus ook remise. Maar ja van die Duitsers kun je niet winnen maar wel verliezen is een wijsheid uit de voetbalwereld. Hiermee was rond 16.15 uur de 4,5 bordpunten voor de broodnodige wedstrijdpunten een feit.
Rond 17.00 uur waren dus alleen Jesper en Tim aan het spelen. Tim speelde op bord zes met wit en had zijn damevleugelpionnen ver opgespeeld. Toen de dames geruild werden ontstond er, u raadt het al, een toreneindspel (zij het dat beide partijen daarnaast nog beschikten over een loper van dezelfde kleur). Dit eindspel stond minder voor Tim, omdat de tegenstander een geïsoleerde pion kon belagen en ook de damevleugelpionnen kon aanvallen.
Inmiddels had Jesper zowaar wat water uit steen gewrongen en een zo op het oog licht voordeel bereikt. In een steeds rumoeriger wordende speelzaal en een toenemende frituurlucht wilde Jesper het mooi uitspelen, en vergat dat zijn tegenstander in een zet mat kon geven. Dat Duitsers altijd scoren in de laatste minuut is ook een voetbalwijsheid net als je heb pas van ze gewonnen als ze in de bus zitten!
Tim slaagde erin vanuit mindere stelling af te wikkelen naar een houdbaar pionneneindspel. Toen ik naar huis ging was hij nog aan het broeden om geen fout meer te maken. Eenmaal thuis bleek dat te zijn gelukt. Daarmee was de 5-3 overwinning definitief.
Voor de stand betekent dit dat wij nu zesde staan en twee punten achter de koploper RSC ‘t Pionneke. Tegelijkertijd staan wij ook gedeeld vierde met vier andere clubs en staat de nummer laatst maar 3 punten achter ons. Wij kunnen dus nog steeds kampioen worden of degraderen of in de middenmoot eindigen. Ik teken voor dat laatste.
Uitslagen
Jesper Nederlof – Paul Stuemer (2116). 0-1
Hemmo Mulder – N.O 1-0 R
Bobby Fijlstra – Benjamin Nachbar (2138). ½-½
Andries Dekker – Bart van der Zwet (2049) ½-½
Jaco Vonk – André Kreuger (2079) ½-½
Tim Schakel – Henk Temmink (2125) ½-½
Eddy Korevaar – Leon de Vries (0 !) 1-0
Lemmy Schakel – John Heuts (1857) 1-0
Eindstand 5-3
Hemmo Mulder