In de eerste ronde kunnen mensen van zeer verschillend niveau elkaar treffen omdat de paring van de loting niet via de ranglijst gaat, het is een echte vrije loting.
Marcel van Wingerden moest het opnemen tegen Louis Rutgers. Na een rustige openingsvariant besloot Marcel vol op de koningsaanval te spelen met het op laten rukken van zijn g- en h-pion. Toen hij niet verder kon komen, dames en torens werden geruild, kwamen de zwaktes in zijn koningsstelling duidelijk aan het licht. In het eindspel kon Louis de witte h-pion buit maken en zo kregen zijn pionnen de vrije doortocht en hield Marcel de hopeloze strijd voor gezien.
Tony Else had het met de loting niet getroffen, want hij moest het opnemen tegen Jaco Vonk. Een vroege dameuitval van Jaco leverde niet veel op en uiteindelijk moest de dame weer terug. Tony had hierna een plusje, maar Jaco kon de verdediging wel gesloten houden. Tony speelde een pionnenopmars in het centrum, maar dat gaf ook Jaco wel weer mogelijkheden, zeker toen hij zijn torens via de a-lijn kon activeren. Toen het Jaco lukte een dame en pion tegen zijn 2 toren te ruilen was dat deze keer duidelijk in zijn voordeel. De stelling van Tony was niet makkelijk en hij moest erg opletten dat Jaco via dameschaakjes materiaal zou winnen. Tenslotte lukte het Tony, mede door tijdnood niet meer de beste zetten te vinden en trok Jaco aan het langste eind.
Arjan Uittenbogaard en Eddy Korevaar speelden een gelijk opgaande partij. Eddy speelde de pionnenopmars f5 wat al te voortvarend en joeg daarmee de dame van Arjan naar een uitstekend veld en bleek zijn eigen stelling toch allerlei mankementen te vertonen. Met een tussenschaakje won Arjan zelfs een stuk. Echter daarna zette Arjan niet goed voort, zag spoken en liet een loper insluiten waardoor het virtueel weer een redelijk gelijke materiaalverhouding werd. Eddy putte hieruit natuurlijk moed en kon even later een kwaliteit terugwinnen. Toen daar vervolgens nog een stuk aan werd toegevoegd, gaf Arjan gedesillusioneerd op. Een erg fortuinlijke typische bekeroverwinning, zoals Eddy het noemde.
Bert van Geldere kreeg in zijn partij tegen John Dessens wat meer ruimte, maar of het nu allemaal zoveel voorstelde? In ieder geval kwam het eind van de partij wel heel plotseling en werd vergezeld van een kreet van ontzetting van John toen hij opeens een dame in de aanbieding had gedaan.
Een ander typisch bekerduel was de partij tussen André van Wingerden en Sebastian Visser. Hoewel André beter uit de opening kwam en in het middenspel een kwaliteit voor kwam, vatte hij het vervolg van de partij te gemakkelijk op. Sebastiaan kon zelfs een mataanval opzetten, waardoor André gedwongen was de kwaliteit terug te geven. In het later ontstane toreneindspel kwam Sebastiaan zelfs gewonnen te staan, maar hij kon uiteindelijk de weg naar winst niet vinden en bood remise aan. André maakte dankbaar van deze “ontsnapping” gebruik en zij zullen dus binnenkort op herhaling moeten.
Huig Visser en Peter van Gaalen raakten in de opening tegen Mark Couwenberg en Henk Boot al snel de draad kwijt en verloren snel. Wat langer duurde de partij tussen Rob van Driel en Tijmen Schakel. Op een gegeven moment won Tijmen een pion en toen Rob de juiste verdediging om remise te houden niet kon vinden, was het volle punt voor Tijmen. Henry Houweling en Chris Tromp speelden een wat rommelige opening. Hoewel Chris een eerste vork met een paard nog wel kon omzeilen, ging dat een tweede keer fout. Het kostte een toren en vervolgens de partij. Ook Henk van der Hoek en Gijs Bos wonnen hun partij, terwijl Hans Karelse reglementair won. Enkele partijen in deze bekerronde konden nog niet worden gespeeld en zijn doorgeschoven naar een later tijdstip.
Terug naar nieuwsoverzicht