Vorig jaar waren we zowel in de competitie als in de beker door de schakers uit Woerden “afgeslacht”. Maar dat was Woerden 1 en nu moesten we het opnemen tegen Woerden 2. Dat bood zeker meer kansen. Ook zij hadden hun eerste wedstrijd dit seizoen (nipt) verloren, maar wij hadden in principe meer ELO-rating punten, al was dat alleen voor de eerste twee borden een fors verschil.
In het mooie Victoriagebouw waren we opnieuw welkom. De eerste partij die werd “beslist”was de partij van André van Wingerden op bord 6. Vanuit de opening werd hij flink teruggedrongen en zijn tegenstander leek, o.a. via de open c-lijn tegen de lang gerokeerde zwarte koning toch de beste troeven in huis te hebben. Maar die werden niet goed uitgespeeld en André ging aan de andere kant met zijn pionnen naar voren en kon zo ook zijn eigen dreigingen creëren. Het eindigde met eeuwig schaak, waarmee André dus zeker niet slecht wegkwam. Maar,… vlak voor hij voor eeuwig schaak koos, had wit hem zelfs nog de gelegenheid tot een niet te pareren matdreiging geboden! Kortom een partij met wel erg “wisselende kansen”!
De tweede beslissing viel bij Henk Boot op bord 2. Zijn tegenstander was ook een Henk. Zij hadden wel eens eerder tegen elkaar gespeeld met verwisselde kleuren zo meldde de “andere Henk”. Het stond onze Henk niet meer voor de geest. Onze Henk kreeg vanuit de opening al vrij snel de kans de witte centrumpion op e4 te veroveren. Na enige aarzeling deed hij dat, koos vervolgens een safe manier om op dit kleinood te gaan zitten en had na een kleine 20 zetten een significante plus. Toen wit er nog een pionoffer en later zelfs een (incorrect) stukoffer tegenaan gooide, kon Henk na enige nauwkeurige zetten de winst noteren.
Al snel volgde een punt bij Louis Rutgers op bord 7. Vanuit de opening stond hij best lekker. Op de 12e zet resulteerde dat in pionwinst en betere stelling, waarin Louis zijn aandacht op de geïsoleerde zwarte d-pion kon richten. En met wat ruilen en fijne zetjes kon hij in een toren-paard eindspel nog een pion winnen. Daarmee was in hogere zin het pleit wel beslecht. Louis speelde het nauwkeurig uit en gaf zijn tegenstander geen enkele kans in troebel water (=vorkjes) te vissen.
Daarna volgde een vol punt bij Mattias Stok op bord 5. Hij stond goed en stevig vanuit de opening met een ruimteoverwicht. Hij vlocht enkele tactische mogelijkheden in de stelling, die door zijn tegenstander niet allemaal voldoende werden onderkend. Daarom rolde het punt Mattias’ kant op. Dat was dus een mooie 3,5-0,5 tussenstand en ook de andere borden zagen er positief uit.
Helaas ging het mis bij Hans Karelse op bord 4. Hij had een prima positionele partij gespeeld met dreigingen over een open e-lijn en een actieve dame op h4. (diagram).
Hij versmade terecht pionwinst op e7 en speelde g4, op jacht naar groter wild! Even later ontstond een stelling met een zwart plomberend paard op e5 en mooie pionnen op g4 en f5. Diagram.
Hij wilde met Tf1 de f-pion te laten oprukken, maar dat kostte teveel tijd en zwart kwam via Dd2 terug in de partij. Ipv Tf1 had Th3 met dreigingen Dh6+ en Dxh7 zwart voor onoverkomelijke problemen gesteld. Nu volgde nog een onverantwoorde winstpoging van Hans die vervolgens de kous op de kop kreeg en verloor hij de dame en de partij. Vervolgens was het woord aan Arjan Uittenbogaard op bord 8. Vanuit de opening stond Arjan al snel lekker met een open centrum en sterke zwarte loper op g7, terwijl er even later nog een mooi paard op d4 verscheen. Na ruil van dames en één stel torens had Arjan de betere stelling met actievere stukken, waaronder een mooie toren op a2. Toen hij een pion voorkwam ontstond er na torenruil een eindspel met 2 paarden voor wit en paard en loper voor zwart en inmiddels dus een pluspion voor zwart. Bovendien was het een vrijpion. Na paardruil moest hij nog wel oppassen voor vorkjes, maar dat deed hij uitstekend. Toen wit zijn paard moest geven om een doorlopende pion te stoppen, was het pleit beslecht. Hij bracht ons op 4,5 punt, waarmee de wedstrijd dus al gewonnen was! Er waren nog twee wedstrijden bezig, Jaco Vonk op bord 1 en Tijmen Schakel op bord 4. Opvallend was dat beiden deze avond minder tijd hadden verbruikt dan hun tegenstanders! Ik vond dat best bijzonder.
Vanuit de opening manoeuvreerde Jaco rustig in een partij die overeenkomsten had met zijn laatste KNSB-partij van afgelopen zaterdag. Jaco kwam gaandeweg beter te staan, ook al omdat zijn tegenstander een ongelukkige manoeuvre uitvoerde. Hij kreeg een mooi steunpunt op d5. De zwarte stelling zag eruit als een krakende wagen, bovendien met een pion minder. Toch was het niet zo makkelijk definitief door de zwarte verdediging heen te komen en het voordeel verdampte. Echter de klok…. Jaco weet vaak wel raad als hij minder tijd dan zijn tegenstander heeft, maar aan het eind werd Jaco door zwart geholpen die in forse tijdnood te gretig een pionnetje wilde terugwinnen wat hem pardoes een stuk en de partij kostte.
Vervolgens het woord aan Tijmen die met zwart steeds beter kwam te staan en wit volledig insnoerde. Waarschijnlijk had hij de druk nog verder moeten opvoeren, maar hij kon de verleiding van een stukoffer op g3 niet weerstaan. Toch kwam hij daarna niet makkelijk verder, maar hield wel het initiatief. Uiteindelijk vond hij een mooie zet, waarmee hij wit tot de overgave kon dwingen, zodat we met een dik verdiende en royale 6,5-1,5 overwinning huiswaarts keerden. Het smaakt natuurlijk naar meer!
Er staat inmiddels ook een verslag van de wedstrijd op de site van Woerden met als titel: Een zware avond.