Na de voortvarende start volgde op donderdag 4 november de tweede wedstrijd. We waren wederom op volle sterkte, maar hadden niet zoveel weet van de sterkte van onze tegenstanders. Hun eerste wedstrijd hadden ze reglementair met 8-0 verloren, omdat ze geen volledig team op de been konden brengen, terwijl ze eerder hun 2e team al uit de competitie hadden teruggetrokken. Hmm, dus…
De angst voor het coronavirus zat bij onze tegenstander dieper dan bij ons, want ze vreesden een “Bible-Belt” effect. Tja, velen van ons zijn gelukkig gevaccineerd en lang niet alle teamleden wonen op die “Belt”…. Maar goed, in een ruime schoollocatie konden we goed spelen al was het in de loop van de avond wat rumoerig, omdat aan de bar niet iedereen de stem op een fluisterstand had gezet.
De start voor ons team was voortvarend. André van Wingerden trof op bord 7 een tegenstander, die een speeltempo hanteerde of de duivel hem op de hielen zat. André, won een centrumpion, zette een toren op f5, dirigeerde een loper naar a5 en toen zijn tegenstander mat in twee mistte, was de 1-0 voorsprong een feit. Ook bij Henk Boot op bord 2 werd in een stevig tempo gespeeld. Henk won een witte pion op e4 (diagram na 12. ..Lxe4),
Daarna volgde Tijmen Schakel op bord 8. Een rustige d4 opening van wit werd keurig opgevangen en een geïsoleerde pion op e4 werd keurig geblokkeerd door een zwart paard op e5. Bovendien had Tijmen inmiddels een pionnetje meer. Toen na ruil van de andere stukken, wit ook nog de dames ruilde was het eenvoudig voor Tijmen het volle punt binnen te halen, een 3-0 voorsprong dus. We dachten dat Hans Karelse wel het volgende punt zou binnenbrengen, maar dat liep toch anders. In een stelling waarin beiden lang hadden gerokeerd, had Hans zijn aanvankelijke ruimtegebrek goed opgelost en was met een toren over de vrije d-lijn binnengedrongen. Ook hij had inmiddels een pion meer, stond prachtig, maar toen hij op a3 een 2e pion mee snoepte, was het wit die met zijn toren de nu vrije d-lijn benutte om met dodelijke effectiviteit de zwarte stelling binnen te dringen. Het verlies van Hans was dus uiterst ongelukkig, want de situatie op andere borden zag er alleen bij Louis Rutgers veelbelovend uit, al was het een ingewikkelde stelling. Jaco Vonk trof op bord 1 in hun sterkste man een taaie tegenstander en het lukte hem niet iets te bereiken. Remise was dus een logische uitslag. Helaas ging het mis bij Tony Else op bord 3. Tony nam een aantal strategisch minder gelukkige beslissingen, zodat zwart met zijn torens over de open b-lijn kon binnenvallen. De geïsoleerde witte toren op a4 kwam de rest van de partij niet meer in het stuk voor en ondanks een wanhoopsaanval tegen de zwarte koning, trok zwart overtuigend aan het langste eind. Hiermee was de mooie 3-0 voorsprong geslonken tot 3,5-2,5 en de uitslag van de resterende partijen was allerminst zeker. Uw verslaggever was deze keer met de trein gekomen en ging daarom huiswaarts en was uiterst opgelucht toen hij later zag dat beide laatste partijen in remise waren geëindigd! Hoewel Louis Rutgers op bord 5 eerst heel mooi stond met witte pionnen op d5, f5 en g5 en meerdere stukken daar achter had opgesteld, was het vinden van het winstplan niet eenvoudig. Het voordeel verwaterde, later zelfs zozeer dat voor het leven van Louis werd gevreesd. Maar hij toonde veerkracht en kon uiteindelijk een remise bereiken. Ook bij Jeroen Brandsma op bord 6 was de uitslag lang onzeker. Jeroen stormde met zijn pionnen op de witte rokadestelling af en had daar ook een stukoffer voor over. Uw verslaggever meende dat de aanval op een gegeven moment was doodgebloed en dat wit zijn extra stuk wel in winst zou omzetten. Maar dat bleek nog niet zo eenvoudig. Jeroen had “natuurlijk” nog maar weinig tijd over, maar wist de strijd toch gaande te houden. Volgens latere informatie had hij ook nog kunnen winnen, maar ook hier eindigde de partij in remise. Kortom, een benauwde, niet onverdiende, maar ook wel gelukkige 4,5-3,5 overwinning, waardoor we volop in de kopgroep meedraaien.