Uit: Het Kompas editie Hardinxveld-Giessendam, 27 februari 2013
link naar artikel op website Het Kompas
GIESSENBURG – Bij schaakclub De Giessen en Linge gaat de titelstrijd tussen Jaco Vonk en Tim Schakel. Zij maken al jaren de dienst uit. De twee zijn goede schaakvrienden, maar ook eeuwige rivalen.
Door Michael de Vogel
Vonk en Schakel hebben beiden veel hoogtepunten meegemaakt. ,,In de jaren tachtig heb ik deelgenomen aan de interne competitie van Schaakclub Utrecht en kreeg ik de kans mijn krachten te meten met zeer sterke tegenstanders”, zegt Schakel. ,,In deze periode heb ik van vrijwel alle spelers van het eerste team, dat toen in de hoogste klasse van Nederland actief was, een keer gewonnen. Van sommige spelers zelfs meer dan één keer. Eind jaren tachtig heb ik bewust de keuze gemaakt om mijn ambities op een lager niveau te zetten om me volledig te richten op mijn studie.” ,,Een hoogtepunt voor mij was dat ik in 2002 kampioen werd van de Alblasserwaard”, haakt Vonk in. ,,Aan dat jaarlijkse toernooi in Sliedrecht doe ik al mee sinds 1986. Toen nog als jeugdspeler. In 2002 won ik de finale van Tim. Hij heeft het toernooi in de jaren tachtig twee keer gewonnen. Een andere hoogtepunt was mijn gedeelde tweede plaats in het SGS-kampioenschap in 2007. SGS is de naam van de onderbond (Utrecht e.o.) waaronder onze club valt. In Nederland zijn zo’n twaalf onderbonden, enigszins vergelijkbaar met de provincies. In dit toernooi plaatst de kampioen zich voor de halve finale van het Nederlands Kampioenschap. Ik zat daar dus dichtbij. Dat jaar heb ik ook mijn hoogste ELO-rating (2089, red.) bereikt.”
‘Te veel ontzag’
Hij vervolgt: ,,Op dit moment zijn we als club zeer sterk in de breedte en kunnen we ons goed meten met bijvoorbeeld Schaakvereniging Sliedrecht, die ook in de derde klasse van de KNSB uitkomt.” In de interne competitie gaat het altijd tussen Vonk en Schakel. ,,Ik denk door onze gedrevenheid en in mindere mate door aanleg. Er is te veel ontzag voor ons. Veel meer dan nodig is”, biecht Schakel op. ,,Niet zelden zijn zowel Jaco als ikzelf op genante wijze ontsnapt aan een nederlaag doordat onze tegenstanders door wat voor reden dan ook alsnog door de knieën gingen.” Vonk: ,,De strijd tussen Tim en mij woedt al vanaf 1990, het jaar waarin Tim en Jan Kwakernaak terugkeerden in Giessenburg. Beiden hebben in de jaren tachtig op landelijk niveau gespeeld bij andere clubs. In die tijd speelde ik als jeugdlid bij De Giessen. Samen met mijn vriend Wouter Kesteloo maakten we eind jaren tachtig de dienst uit in de onderlinge competitie. Wouter vertrok in 1990 naar Delft, Tim en Jan kwamen zoals gezegd terug en sindsdien werden de kampioenschappen tussen ons drieën verdeeld. Mijn eerste kampioenschap dateert van 1993. Hoe het komt dat Tim en ik er voortdurend bovenuit steken heeft te maken met ons fanatisme om op niveau te willen blijven en om beter te worden. De ELO-rating is hier een handig hulpmiddel voor. Dat getal geeft aan – vergelijkbaar met tennis – hoe sterk je bent op een bepaald moment. Daarnaast zijn al die tijd weinig spelers naar boven gekomen die het ons echt moeilijk konden maken. Alleen Kasper Euser heeft dat bereikt. Hij is een paar jaar geleden twee keer kampioen geworden. Helaas speelt hij al een tijdje niet meer.” Wie dit jaar kampioen wordt, is nog onduidelijk. Schakel verdedigt een minuscule voorsprong op zijn eeuwige rivaal. ,,Moge de beste winnen”, sluiten de vrienden sportief af.
Complimenten! Een heel leuk artikel en een mooi uithangbord voor de club!