Korbach-dag 3

Vandaag moet het er dan maar eens van komen. Na twee nederlagen en een remise moet er maar eens gescoord gaan worden. Voor de vierde ronde heb ik een tegenstander toegewezen gekregen die 46 ELO  punten minder heeft, dus als een gelijkwaardige tegenstander kan worden bestempeld. Hij heeft echter alle partijen tot nu toe nog verloren. Wellicht biedt dat perspectief.

Met zwart speelde ik de opening die in Sliedrecht is geboren: De Leeuw. Ik grijp nog wel eens terug op deze opening om de tegenstander op een dwaalspoor te brengen. Soms lukt dat, soms ook niet. Nu dus niet. Tot zet 33 ging het gelijk op, hoewel ik, denk ik, de winst in deze zetten wel ergens heb laten liggen. Ik zal eens navraag doen bij Neef Fritz van 15. Die heeft overal wel een antwoord op, die kleine betweter. Na de 33e zet van zwart, Ld7, ontstond de volgende stelling:

De stelling is in evenwichtig en met ongelijke lopers zal het lastig worden om het juiste winstpad te vinden. Mijn tegenstander gaat een klein beetje helpen. Hij speelt in deze stelling 34. f3 en dat geeft mij de gelegenheid om twee pionnen te winnen: 34. ….. exf3, 35. gxf3 Lxh3+, 36. Kf2 Kxd5. Ondanks de twee pionnen voorsprong kan ik niet het juiste plan bedenken om de partij over de streep te trekken. Uiteindelijk maak ik ook een blunder waardoor de partij in remise eindigt:

In deze stelling speel ik 46. …. Kd7 en deze zet verdient wel een vraagteken (misschien wel meer dan een). Mijn tegenstander grijpt de kans die hem wordt geboden met beide handen aan: 47.Lxf6 g4, 48. fxg4 hxg4, 49. Kxg4 remise. Mijn tegenstander lacht tevreden, ik als een boer met kiespijn.

Gisteren was Johan de pineut vanwege zijn snelle verlies en werd hij met pek en veren overgoten. Dit keer was het Arie bij wie na 45 minuten de stukken weer in beginstelling gezet konden worden. Kennelijk nog niet helemaal wakker, zat achter de verkeerde kleur, werd hij door een oude rot in het vak vakkundig van het bord geschoven. Bij de lunch hebben we weer een mooi gespreksonderwerp. En Johan ….die speelde tot zijn eigen verbazing remise. Volgens hem stond zijn tegenstander beter, maar bood desalniettemin remise aan. Ach, Johan roept wel eens vaker wat.

Ter leering en ter vermaeck enkele fotootjes door mij hoogst persoonlijk geschoten.

Om vier uur vanmiddag gaan we verder met de vijfde ronde. Wordt dus vervolgd.

Helaas liet de techniek mij zaterdagavond ernstig in de steek, zodat ik het verslag van dag 3 op zondagmiddag om 17.00 uur pas kan afmaken. Mijn excuses daarvoor.

Voor de middagpartij werd ik gekoppeld aan een jeugdspeler met een rating van 1542. Dat zijn de gevaarlijkste … oppassen dus. Gelukkig voor mij was hij niet zo agressief als veel van zijn soortgenoten. De partij ging heel lang gelijk op, zonder dat er ook maar iets spannends gebeurde. Na mijn 22e zet d4 was de volgende stelling ontstaan:

Ik dreig hier met dxe5 een pion te winnen. Zwart heeft een elegante oplossing 22. …. Tac8. Nu levert 24. dxe5 Txe5 niets op. Om de druk er nog enigszins op te houden speel ik hier 24. c3 dat beantwoord wordt met 24. …. Tc4 en nu staat de a-pion in die ik dek met 25. Ta1 en weg is de batterij torens.

Na nog wat heen en weer geschuif ontstond de volgende eindstelling waarin tot remise werd besloten:

Zwart mag op jacht gaan naar de pionnen op a4 en b3 maar ik ben dan net een zet eerder aan de voorkant, maar ook dan zit er niet meer in dan remise. Onderstaande stelling, met wit aan zet, zou in dat geval kunnen ontstaan:

Met twee remises sluit ik de zaterdag af. Johan verloor in de 5e ronde en heeft nu totaal 2,5 punten.  Arie doet het iets beter. Hij won en staat nu op  3,5 punten.

Morgen de laatste twee ronden. Wil ik nog 50% scoren dan moet ik beide  partijen winnen. Op zich is dat al een opgave, maar er doemt ook nog een ander probleem op. Het tijdstip van aanvang is met een uur vervroegd. Om 09.00 uur moeten we achter de borden zitten. Hoe ga ik mijn bed vertellen dat ik er om zeven uur uit moet … We gaan het zien.