Voordat ik aan mijn verslag begin over mijn eerste internetpartij met klassiek tempo ooit door mij gespeeld, wil ik beginnen met een compliment te maken aan ons bestuur. Een compliment omdat zij de moed hebben gehad om, nu onze clubavond vanwege het Coronavirus tot zeker september 2020 is uitgesteld, onze interne competitie op deze voor ons allemaal geheel nieuwe wijze voort te zetten en uit te spelen. Het bestuur hoeft op die manier geen moeilijke beslissingen te nemen over wie er wel of niet tot kampioen moet worden uitgeroepen. Die beslissing valt gewoon op de gebruikelijke manier. Door te spelen. Wat dat betreft hebben veel sportbonden (o.a. de voetbalbond) het zwaarder gehad. Bestuur: dank dat jullie ons op deze manier in de gelegenheid stellen om onze geliefde schaaksport voort te kunnen zetten.
Terug naar de titel van dit epistel: Koudwatervrees. Daar had ik last van voor wat betreft het spelen op internet met een klassiek tempo (110 minuten + 10 seconden toevoeging). Dat klinkt misschien raar uit mijn mond als u weet dat ik veel op internet (heb)(ge)speel(d). Ik speel al jaar en dag op Gameknot.com en sinds kort ook op Chess.com. Met het tempo zoals dat in onze (internet)competitie wordt gehanteerd en in deze setting is de kans redelijk aanwezig dat spelers gebruik gaan maken van allerhande computergestuurde schaakprogramma’s. Toch heeft het bestuur gekozen voor deze manier en niet bijv. de snelschaakoptie zoals door veel verenigingen in deze tijd wordt gedaan. Bij het snelschaken is de kans op vals spelen natuurlijk kleiner. Een gewaagde keuze van het bestuur, maar het geeft ook aan welk vertrouwen er is in onze leden. Dat zij op een sportieve manier hun tegenstander tegemoet treden en hun partij zonder technische hulpmiddelen spelen.
Mijn angst was niet zozeer het feit of mijn tegenstander wel of niet gebruik zou maken van hulpmiddelen (bij het spelen op internet met het tempo waarin ik doorgaans speel: gemiddeld 3 dagen voor 1 zet loop je dat risico ook) maar meer de stabiliteit van de website en de internetverbinding. Na het lezen van het verslag van Henk Boot over de eerste speelavond kreeg ik al een “donkerbruin” vermoeden: opstartproblemen bij de partij tussen Tony Else en Jaco Vonk die daardoor met een korter tempo voortgezet moest worden. Ook bij de partij tussen Jan Post en Henk Boot problemen (verkeerde kleur en “van de lijn gezet” worden). Het maakte mijn beslissing om eventueel mee te doen aan deze wijze van voortzetting van de competitie alleen maar moeilijker. Ik heb het een paar weken aangekeken en in die tijd is het mij wel gelukt om twee keer een partij van Ton Lodder als neutrale toeschouwer te volgen. Toch begon het nog niet te kriebelen. Toch ben ik uiteindelijk overstag gegaan na de mailtjes van wedstrijdleider Jaco en de oproep van Henk Boot om vooral mee te doen. Onder het mom van “ondervinding is de beste leermeester” heb ik mij aangemeld voor de ronde van afgelopen dinsdag 21 april 2020.
En waar ik zo bang voor was gebeurde ook: opstartproblemen. Mijn tegenstander, HvHchess, speelde met wit en dat kon hij prima instellen, alleen de tijd was een problemen. Van mijn kant, Terschake, kon ik wel de tijd instellen maar niet de juiste kleurverdeling. De lamme helpe de blinde ….. Na een 10-tal pogingen lukte het ons uiteindelijk toch om zowel de juiste kleurverdeling als de juiste tijd in te stellen en kon het gevecht van start gaan. Hier bleef het overigens niet bij. Tijdens de partij viel mijn internetverbinding haast uit. Ik kon hem nog op tijd herstellen. Ik denk dat HvHchess er niets van gemerkt heeft.
Een Engelse opening waarbij het gevecht grotendeels plaatsvond op de damevleugel en waarbij HvHchess behoorlijk wat druk op de stelling wist te zetten (vooral de loper op g2 was een lastpak) waardoor ik zwaar in de verdediging moest en mijn stukken nauwelijks kon ontwikkelen. Zo rond zet 21 trok wit zich terug in de loopgraven en nadat de zware stukken van het bord waren verdwenen resteerde het volgende eindspel:
HvHchess – Terschake, stelling na 32. Kg1-f2
Volgens Neef Fritz van 15 is deze stelling in evenwicht (-0.09). Na 32. …. h6-h5 of Lc8-f5 heeft zwart niets te vrezen. Maar niet bij mij. Met mijn zet 32. ….Pe7-c6 ?? geef ik een remisestelling in een klap uit handen. Na het antwoord 33.Lg2xd5+ is het uit. Ik verlies niet alleen een pion maar ook het paard op c6. Zuur om zo te verliezen, maar dat hoort nu eenmaal bij mijn onstabiele spel.
Zuur, ook omdat ik 5 zetten eerder de partij in mijn voordeel had kunnen beslissen.
HvHchess – Terschake, stelling na 27. Dd2-c1
In deze stelling ging ik voor zekerheid met 27 …. Dc2xc1, 28. Tb1xc1 Tc8xc1, 29.Lb2xc1 Le6-c8. Maar met 27 …. Le6-a2 kan ik een stuk winnen: 28. Dc1xc2 Tc8xc2, 29. Tb1-a1 Tc2xb2 of 28. Lg2-b7 La2xb1, 29. Lb7c8 Pe7xc8.
Afgezien van de uitslag en de wijze waarop deze tot stand is gekomen, ben ik toch nog niet overstag om ook morgen weer acte de presence te geven. Ik blijf er moeite mee houden. Ik ga er nog een nachtje over slapen.
Mocht ik u niet (meer) op internet treffen, dan hoop ik u uiteraard allemaal weer gezond en wel te treffen in september (als het zover mag komen) op onze wekelijkse clubavond in De Til.
Tot die tijd: blijf gezond en blijf naar elkaar omkijken.
John Dessens