Helaas was er een oneven aantal deelnemers. Chris Tromp bood sportief aan dan maar een bye te nemen. Er werden nog 7 potjes gespeeld. Aan de top speelde Bert van Hees tegen Henk Boot, die afgelopen week weliswaar kampioen was geworden, maar toen door Tony Else op een nederlaag werd getrakteerd. De wedstrijd tussen Bert en Henk ging lang gelijk op. Beiden speelden soliede en kleine grapjes werden door de tegenstander goed herkend en geneutraliseerd. Dat kostte Bert overigens wel meer tijd dan Henk, die veelal zo’n 15 minuten meer op de klok had. Begrijpelijkerwijze bood Bert rond de 25e zet in volstrekt gelijke stelling remise aan. Maar Henk vond dat het nog te vroeg was (22.00 uur) en dacht met een potentiële vrijpion Bert nog wel wat probleempjes voor te kunnen schotelen. Die vrijpion kwam er in gelijke stelling op zet 46, maar toen Bert zijn witte loper terugtrok en ruil ervan aanbood met overgang naar een toreneindspel, had Henk snel gezien dat dit wel een erg voordelig toreneindspel voor hem was. Toreneindspelen lopen weliswaar vaak uit op remise, maar niet altijd…. Vooral door de dominante positie van zijn koning, werd het voordeel van Henk beslissend. Diagram na 51. … Tc6.
Jan Post speelde tegen Henry Houweling die met Dxb2 de beruchte b2 pion sloeg. Maar Jan kon een gemeen aftrekschaakje in de stelling vlechten. Na Lxf7+ kon de volgende zet de ongedekte zwarte dame op b4 worden ingerekend. David Carlsson redde het niet tegen John Dessens.
Ook in de partij Anne van Heelsum tegen Egbert Meier sloeg de zwartspeler de beruchte pion op b2. Anne kreeg een mooie ontwikkelingsvoorsprong en na het ongelukkige zwarte f5, sloeg de aanval van Anne door. In de partij tussen Huig Visser en Rob van Driel kwam Rob al snel een pion voor. Zijn voordeel nam steeds grotere vormen aan en tenslotte viel Rob met een vork de witte dame en beide witte torens aan. Dat was voor Huig het moment om op te geven.
Bert van Geldere en André van Wingerden speelden een evenwichtige partij, waarbij Bert een vrije a-pion had die door André voldoende kon worden afgestopt, terwijl André ook de open b-lijn domineerde. De computer had achteraf wel wat op een aantal zetten van beiden aan te merken, maar het uiteindelijke resultaat bleef toch een gelijke stelling. Op een gegeven moment speelde Bert 50. De3 maar miste dat hij vanwege de gepende e6 pion Dxd5 kon spelen. Dan was de stelling in evenwicht gebleven. Maar nadat paard en loper van het bord waren verdwenen resteerde een voor André gewonnen dame eindspel dat hij enkele nauwkeurige zetten later in winst omzette.
Tony Else en Hans Karelse speelden een duidelijke manoeuvreerpartij. Zij hielden elkaar lange tijd in evenwicht, maar beiden hadden op een gegeven moment de mogelijkheid een kwaliteit te winnen, maar dat kwam er niet van. Uw verslaggever lukte het niet de partij goed na te spelen, zodat niet geheel duidelijk werd waar precies deze momenten plaats vonden. Er werd veel geruild en het uiteindelijke eindspel werd remise gegeven, al was Hans daar achteraf niet tevreden mee. Hij begreep niet waarom hij aan het eind van de avond in zo’n vredelievende bui was.
Met deze laatste ronde van de interne competitie veranderde er aan de top weinig. Henk was de week ervoor al kampioen geworden, Jaco werd ongeslagen tweede en heeft alleen tegen Henk driemaal remise gespeeld. De derde plaats was al enkele weken vast in handen van Hans Karelse, terwijl in de laatste ronde Tony Else alsnog Mattias Stok passeerde die de laatste avond niet speelde en op de vierde, respectievelijk 5e plaats eindigden. Mattias was ook degene die niet allen dit jaar veel (35!) partijen speelde maar ook meer dan 200 ELO-punten won in het ELO-stijgklassement.
De afgelopen vrijdag mocht het eerste SOS-team proberen het beroerde seizoen nog enigszins waardig af te sluiten. We misten helaas Bram Capelle en André van Wingerden maar hadden met Tony Else en David Carlsson twee goede invallers. Er werd net als enkele jaren eerder bij DBC in De Bilt een gemeenschappelijke slotronde gespeeld. Hoewel bij andere wedstrijden al enkele snelle uitslagen werden gezien, was dat in onze wedstrijd tegen BSG uit Bussum niet zo. Wel begonnen we voortvarend met een goede overwinning van Louis Rutgers, helaas kwamen onze tegenstanders snel weer langszij toen Tony Else verloor. Maar we kwamen dankzij Tijmen Schakel weer op voorsprong. Hij speelde een prima partij en had goed gezien dat het zwarte Pxf2 kon en moest worden beantwoord met een korte rokade! Diagram na 10. …e5-e4 waarna 11. Pg5 Pxf2 en 12. 0-0!. De aanvalsopzet van zwart haperde al snel, het zwarte 12. … Ld4 oogde sterk, maar 13. Le3 was afdoende. Tijmen vond hierna nog enkele mooie zetten en zwart raakte toenemend de weg kwijt. Tijmen kwam materiaal voor, uiteindelijk na een handig vorkje met schaak een kwaliteit en later nog een stuk. Een puike overwinning van Tijmen die waarschijnlijk terecht meende dat het zijn beste partij van het jaar was geweest! Maar helaas kwamen onze tegenstanders opnieuw langszij na verlies van David Carlsson. Van de overige stellingen stond alleen Henk Boot heel goed. Arjan Uittenbogaard kwam een pion achter en zijn stelling werd steeds moeilijker. Ook bij Hans Karelse ging het mis, nadat hij een kwaliteit en pion was achter gekomen. Dat betekende een 4-2 achterstand. Bij Jaco Vonk was de stelling lang in evenwicht, maar in het eindspel bleek zijn slechte loper niet opgewassen tegen een zwart paard. En toen verongelukte Henk Boot ook nog. Na een openingsfout van zijn tegenstander stond hij een pion voor, kwam langzaam beter te staan en had de h-lijn met zijn torens in handen. Maar hij zag een nog “mooiere/directe” weg naar groot voordeel. Maar hij overzag een penning waardoor zijn voordeel opeens tot 0 was teruggebracht en na een tweede fout in het eindspel bleef hij zelfs met lege handen achter. Opnieuw een 6-2 en onnodig groot uitgevallen nederlaag. Volgend jaar maar een treetje lager proberen….