Zaterdag 4 november 2017 stond het treffen met HSC 1 uit Helmond op het programma. Omdat we al jarenlang in de zuidelijke klasse van de landelijke competitie uitkomen geen onbekende tegenstander voor ons. De wedstrijden kenmerken zich immer door gelijkwaardigheid en jammer was dan ook dat we niet op volle sterkte konden aantreden omdat Bobby verhinderd was.
Het was een mooie dag en begon voor mij in Dordrecht om Lemmy op te halen. Altijd leuk om samen met mijn dochter naar schaakwedstrijden te rijden en de grote afstand was dan ook helemaal geen probleem want er zijn altijd leuke gespreksonderwerpen en voordat je het weet ben je op de plaats van bestemming. Mijn mindere vorm voelde dan niet meer als een knelpunt en vol goede moed verheugde ik me op een leuke schaakmiddag.
Bij aankomst viel me op dat het een voor mij onbekende locatie betrof. Een mooie locatie maar wel als nadeel dat de beschikbare ruimte krap was doordat er meer teams in de zaal actief waren (de Noord-Brabantse Schaakbond speelt al haar wedstrijden op de zaterdagen).
Omdat ik tijdens mijn partijen al mijn aandacht nodig heb voor mijn eigen partij ben ik in mijn verslag uitgegaan van de mij aangereikte informatie. Hierdoor is de hoeveelheid tekst niet gelijkmatig verdeeld over de acht gespeelde partijen.
Hemmo (zwart, bord 6) Hemmo was al snel als eerste klaar. Toen de andere partijen zich opmaakte voor een zware strijd liep hij al ontspannen rond.
Zijn tegenstander kwam pas na een kwartier binnen, speelde snel e4 en koos daarna voor een heel rustige partijopzet, waarbij hij zijn pionnen op e4, d4 en c3 en loper op b5 zette. Na een kleine truc die hij overzag (bekend uit de theorie) won Hemmo een pion. Wit had als compensatie het loperpaar en een iets betere ontwikkeling. Toen Hemmo zijn kans verspeelde om met een centrumopstoot zijn paard centraal en actief te zetten, kromde zijn tegenstander zijn rug en vond hij de goede zetten. De stelling werd meer en meer gelijk en in de slotstelling wint hij zijn pion terug en moest Hemmo zelfs oppassen. De analyse achteraf gaf regelmatig eindspelen met lopers van ongelijke kleur.
Kortom, Hemmo heeft op het juiste moment een kans gemist om echt een gooi te doen naar de overwinning. Hemmo zelf merkt nog op dat zijn spel dit seizoen nog weinig scherpte en finesse bevat.
Eddy (wit, bord 5) Eddy kwam ongelukkig uit de opening. Het lukte hem niet het vereiste spel in het centrum uit te voeren. Het gevolg was dat zijn e-pion zwak werd in plaats van sterk. De pion moest hij opgeven en zo moest Eddy het roer omgooien en ging hij zijn heil zoeken op de damevleugel. Deze ontsnappingspoging koste hem een stuk en daarmee de partij. Hiermee werden we op een 1,5-0,5 achterstand gezet.
Tim (zwart, bord 4) Zelf koos ik niet voor het beste plan in de opening. Ik dacht met een blokkadeveld op d5 met mijn paard (die daar niet kon worden weggejaagd) voldoende compensatie te hebben voor het actieve spel van wit. Al snel was ik ontevreden over mijn stelling en ik besefte dat mij geen gemakkelijke middag te wachten stond en ik veel tijd en energie moest investeren in de stelling. Toch slaagde ik erin de partij binnen de remisemarge te houden. Op een aantal momenten had mijn tegenstander het mij wellicht iets moeilijker kunnen maken maar de remisemarge is nergens echt verbroken. In lichte tijdnood verdedigde ik actief en achteraf bleek dat ik in de slotstelling zelfs iets beter stond. Tussenstand: 2-1 voor HSC.
Andries (wit, bord 3) Andries speelde een heerlijke partij! Door zo veel mogelijk stukken op de vijandelijke koning te richten bracht hij zijn tegenstander in het nauw. De zware stukken op de h-lijn gaf de doorslag.
Kortom, soms kan schaken simpel zijn! Maar dat neemt uiteraard niet weg dat Andries een uitstekende prestatie heeft neergezet en als enige zijn partij vanmiddag wist te winnen. Tussenstand: 2-2
Jaco (wit, bord 1) Jaco zat lekker in de opening, dat kwam ook vanwege zijn voorbereiding. Hij wist welke opening zijn tegenstander speelde en had zich vooraf hierop voorbereid. Jaco stelde zijn tegenstander voor een dilemma op de koningsvleugel: Wit daar laten aanvallen met g4 of dat voorkomen. Zijn tegenstander koos na 20 minuten nadenken voor het laatste.
De strijd verlegde zich naar de damevleugel, maar daar kon Jaco redelijk eenvoudig de stelling op orde houden. Zwart had niet veel zetten meer, zijn enige plan was om b5 door te zetten om ruimte te creëren. Voor zijn zeventiende zet (Tb8) trok hij 25 minuten uit.
Het was wel fijn voor Jaco om continu meer tijd te hebben dan zijn tegenstander, want de stelling was nog niet zo eenvoudig. Hij wachtte b5 niet af en nam het initiatief met achtereenvolgens 19.Pg5 en 21.Pb5. Beide paarden werden eraf geslagen door de lopers. Door deze manoeuvre verkreeg Jaco de c-lijn in handen, maar zwart kon de zaak neutraliseren. De stelling bleef in evenwicht ook al zag de witte structuur er wat beter uit. Beide partijen konden geen potten meer breken, op winst spelen was geen optie, een terechte remise derhalve. Tussenstand 2,5-2,5.
Jesper (zwart, bord 2) Jesper kreeg het lastig in een eindspel met toren en ongelijke loper maar die van Jesper bleek matig actief op de zwarte velden. In een poging tegenkansen te creëren ging het mis en stonden we met 3,5-2,5 achter.
Lemmy (zwart, bord 8) Lemmy trof dezelfde tegenstander als vorig jaar, een partij die ze met verwisselde kleuren wist te winnen. Het werd opnieuw een prachtige partij.
Lange tijd was sprake van een gelijk opgaande strijd. Wit zocht zijn heil op de damevleugel en verkreeg een licht initiatief. Lemmy verzette de bakens en startte een initiatief op de koningsvleugel en plaatste haar tegenstander hiermee in verlegenheid. Wit reageerde niet goed en door open lijnen en sterke zwarte lopers verkreeg zij een gevaarlijk initiatief.
Lemmy verkreeg vervolgens groot voordeel in een lastige stelling waarbij ook de klok een woordje ging meespreken. Wit vond knap nog een praktische kans in de vorm van een kwaliteitsoffer. Aannemen van dit offer zag er gevaarlijk uit omdat de witte dame, loper en paard dan een gevaarlijk uitziende aanval zouden opstarten. Achteraf bleek dat Lemmy dit wel had moeten doen om op winst te kunnen blijven spelen. Nu resteerde een ongeveer gelijke stelling met nog één minuut voor tien zetten (en uiteraard een increment van een halve minuut per zet). Wijselijk nam ze genoegen met het halve punt. Tussenstand: 4-3 achter.
Hans (wit, bord 7) Hans beschikte over een betere stelling maar kreeg vervolgens een koningsaanval te verwerken. Hij wist die af te slaan maar zag geen gelegenheid meer om de partij te gaan winnen. Eindstand: 4,5-3,5.
Hiermee ging de wedstrijd nipt verloren met de kleinst mogelijke cijfers. Jammer, maar we hebben van deze wedstrijd wel geleerd dat we iedere wedstrijd een goede kans hebben. Op volle sterkte moet het de volgende wedstrijd lukken ons weer terug te knokken naar een 50%-score en hiermee een klassering te verwerven in de middenmoot, waar we minimaal thuishoren.
Tim Schakel.