In de interne competitie was het aantal deelnemers beperkt door de externe wedstrijd van het eerste team. Bert van Hees speelde tegen Henry Houweling. Op voorhand werd misschien gedacht dat Henry wel zou winnen en dichter tegen de top van de ranglijst zou aankruipen, maar dat lukte hem niet. Bert van Hees was niet van plan mee te werken, speelde soliede en behaalde een eervolle remise. Huig Visser speelde tegen Gerard de Gans en toen Huig in een royale bui een toren in de aanbieding deed, was het pleit snel beslecht in het voordeel van Gerard. David Carlsson nam het op tegen Christiaan Boudewijn en moest ervaren dat Christiaan in het ELO-stijgers klassement niet voor niets dit seizoen de meeste punten heeft verzameld, Christiaan won dus. Rob van Driel en Bram Capelle zetten hun partij ogenschijnlijk rustig op, maar al snel had Bram andere erg actieve plannen. Hij liet zijn koning in het midden en bouwde een gevaarlijke aanval tegen de kort gerokeerde witte koning op. Rob vreesde voor een loperoffer op h3, maar zijn verdediging maakte een verkrampte indruk. Toen hij met 19. Lf2 aanstuurde op loperruil, was dat wel erg ongelukkig,
Het was plezierig in de SOS-competitie weer eens een thuiswedstrijd te kunnen spelen. Na de uitwedstrijd tegen DBC, die helaas slechts een 4-4 gelijkspel opleverde, volgde nu de inhaalwedstrijd tegen Woerden 2, die vanwege corona-perikelen eerder niet kon doorgaan. We konden met het volledige en vertrouwde team aantreden. Grappig was dat aan de topborden Jaco tegen Jacco speelde en Henk tegen Henk. Dat soort “naamgrappen” kwam overigens aan de aan de andere borden niet voor. Aan alle borden werd stevige strijd geleverd en rond 22.00 uur waren er nog geen beslissingen gevallen. Een rondgang langs de borden liet zien dat Jaco en Henk wel een plezierige stand hadden aan bord 1 en 2, hetzelfde gold voor Hans op bord 4 en Tijmen op bord 8.
Het eerste punt werd veroverd door Tijmen Schakel op bord 8. Hij bouwde een mooie aanvalsstelling op en kwam een stuk tegen een pion voor. De compensatie van zijn tegenstander was onvoldoende, al moest Tijmen nog wel nauwkeurig spelen om te winnen, maar dat deed hij overtuigend en hij gaf zijn tegenstander geen enkele kans meer. Al snel daarna bracht ook André van Wingerden op bord 7 een punt binnen. Zoals we van André weten, koos hij met zwart een actieve opening. Zijn tegenstander leek hierin duidelijk minder thuis en speelde wel heel veel pionzetten in de opening. André gebruikte zijn ontwikkelingsvoorsprong om zijn tegenstander steeds meer en steviger vast te zetten. Toen hij na een afwikkeling met een grote vork de vijandelijke dame kon buitmaken, geloofde zijn tegenstander het wel. Daarna kreeg het succesverhaal een mooi vervolg door Jeroen Brandsma op bord 6. Hij speelde zijn bekende opening en deze keer speelden beiden een korte rokade. Jeroen kwam steeds beter te staan, al heeft uw verslaggever niet helemaal kunnen volgen hoe Jeroen zijn schaapje op het droge kreeg. Maar hij won. Opvallend is dat bovengenoemde spelers gezamenlijk topscorer zijn met 3,5 uit 4 partijen. Heel fraai dus!
Henk Boot op bord 2 volgde dit goede voorbeeld. Vanuit de opening lukte het hem zijn tegenstander met een versplinterde pionnenstructuur op de koningsvleugel op te zadelen en hij legde dit zwarte probleem met plezier vast. Ook het centrum werd hierna vastgelegd en Henk richtte zijn pijlen op het zwakke g6 pionnetje en vervolgde met een opmars in het centrum. Hoewel zwart zich nog wel probeerde los te wurmen
was het gekozen 25. … Db4 het betreden van een hellend vlak. Zwart moest alle zeilen bijzetten om aan damevangst te ontsnappen, maar hield een verbrokkelde en verloren stelling over. De vraag was natuurlijk wie het volgende punt zou binnenbrengen. Maar allereerst deed Woerden wat terug. Tony Else op bord 3 keek met zwart al snel tegen een indrukwekkend wit centrum aan. Hij probeerde op originele wijze door een pionnenopmars op de koningsvleugel het witte spel te ontregelen. Uiteindelijk bleef Tony toch met een verkrampte en onderontwikkelde damevleugel zitten en kwam uiteindelijk in een verloren stelling terecht. Maar de draad werd weer opgepakt door Hans Karelse op bord 4. Hij kreeg mooi spel en centraliseerde zijn zware stukken over de e-lijn, terwijl zijn tegenstandster met haar open f-lijn weinig kon uitrichten. Hans vergrootte zijn voordeel langzaam maar zeker en wikkelde af naar een toreneindspel waarin hij steeds meer pionnetjes voorkwam en dus overtuigend won. Hij bracht de stand hiermee op 5-1 in ons voordeel. Helaas lukte het Louis Rutgers op bord 5 niet de verdediging gesloten te houden. Wit offerde en Louis werd opgezadeld met een kale koning. Er volgde een ingewikkelde tussenfase. Uiteindelijk restte een dame eindspel met een pion minder voor Louis en het lukte hem niet dit eindspel te keepen. Als laatste was Jaco Vonk op bord 1 bezig. Jaco kwam tegen zijn tegenstander Jacco langzaam beter te staan en bezette met zijn torens de open h-lijn. Wel moest hij oppassen dat een witte batterij hem niet verraste op b7, maar dit was een niet al te moeilijk probleem. Met een pionnetje voorsprong leek hij zijn voordeel steeds verder uit te breiden, maar ergens is er toch wat zand in de machinerie terecht gekomen en kon wit “profiteren” van de ongelijke lopers, zeker toen de dames geruild waren. Hoewel Jaco het nog heel wat zetten probeerde, gaf zijn tegenstander geen krimp en werd het remise. Al met al een mooie en ruim verdiende 5,5-2,5 overwinning. Over 2 weken staat de volgende externe wedstrijd al weer op het programma. Hopelijk kunnen we onze positie bovenin dan verder verbeteren.