Op 7 februari dacht het eerste team misschien dat de voorgaande wedstrijd in Zeist (4-4) betere resultaten beloofde, maar niets was minder waar. Het werd een koude douche, alleen Hans Karelse speelde een goede partij en won. Alle overige spelers “hadden hun dag niet” en verloren. De één ongetwijfeld dramatischer dan de ander, maar het uiteindelijke resultaat was een vreselijke 7-1 nederlaag. Overigens ging het de zaterdag erna in de KNSB ook erg beroerd. Hopelijk komen er binnenkort “andere tijden”, om maar eens wat oude songteksten uit het verre verleden te memoreren.
Opvallend was dat in de interne competitie de witspelers allemaal “hun dag hadden”. Zij wonnen alle 7: Christian Boudewijn, David Carlsson, Chris van Wieringen, Rob van Driel, Huig Visser, Egbert Meier en John Dessens. Maar het is uw verslaggeven ontgaan hoe de partijen zelf zijn verlopen.
Op 14 december was er weer een gewone interne competitie. Henk Boot nam het op tegen André van Wingerden. En hoezeer hij zich ook had voorgenomen nu eens niet met 1. d4 te openen, tot zijn verbazing kwam die zet wel uit zijn vingers. Henk concentreerde zich op de damevleugel, terwijl André thematisch e6-e5 speelde en optimistisch een loper op e4 en paard op g4 posteerde. Met de kleine pionzetjes f3 en g3 meende Henk de zwarte stukken weer terug in hun hok te drijven, maar André koos met Pxh2 voor een gewelddadige voortzetting. Echter 2 stukken tegen een toren en sterke centrumpionnen gaven Henk flink voordeel, dat snel beslissende vormen aannam toen hij met d5-d6 de zwarte loper op c7 kon neutraliseren. Een vlotte overwinning voor Henk deze keer.
Bram Capelle speelde tegen Jaco Vonk. Deze keer speelde Jaco de opening niet handig, zodat Bram lange tijd van zijn pluspion kon genieten. Toch was de stelling wel in evenwicht, omdat de stukken van Jaco wat actiever stonden opgesteld. Een remise zou dan ook zeker geen onlogische uitslag zijn geweest. Maar Bram hoopte op meer, te beginnen met een combinatie die hem nog een pion zou opleveren. Maar die combinatie klopte niet en Jaco zou dan een stuk voorkomen. Weliswaar tegen een drietal pionnetjes, maar die zouden weinig tot niets in de melk hebben kunnen brokkelen. Daarom gaf Bram op en was Jaco de gelukkige winnaar.
David Carlsson speelde tegen Arjan Uittenbogaard en bereikte een mooie stelling na het prima Pxf7. Noodgedwongen rokeerde Arjan kort (diagram)
Maar David ging op zoek naar een mataanval via Dxe6, waar ook de “kibitzers” hadden zo hun mening over de stelling. Jaco keek vooral ook naar Dxe6, hoewel het gedroomde stikmat er niet inzat. Henk gaf de voorkeur aan het prozaïsche Pxd6 gevolgd door Dxe6+ met een voorsprong van 2 pionnen en stellingsvoordeel. Uiteindelijk lukte het David dus niet Arjan mat te zetten en de kansen keerden en Arjan ging er zelfs met de hele buit van door!
Gerard de Gans speelde tegen Rob van Driel en had het moeilijk. Hij bleef zitten met een zwak achtergebleven pionnetje op e3 en de zware stukken van Rob stonden op de c-lijn goed opgesteld. Maar Rob verzuimde via een tussenschaakje met Dh4+ Gerard te dwingen zijn koning van f2 weer naar g1 te verplaatsen en zo een tempo te winnen om de dame dan via e7 en c5 aan de aanval te laten deelnemen. Met dit “geschonken” tempo wist Gerard wel raad, zette een toren op d1 die even later een onachtzaamheid van Rob kon afstraffen. De stukwinst die na Td5 volgde was voor Gerard voldoende om de winst binnen te halen.
Christian Boudewijn zat tegenover Mattias Stok. Beiden speelden de opening rustig en de stelling bleef geruime tijd in evenwicht, al was het voor Christian wat moeilijker een goed plan te bedenken. Toen Mattias na ruilen van een aantal lichte stukken f7-f5 en even later f4 kon spelen werd duidelijk dat hij wel een plusje had. Christian beperkte zich tot wat afwachtende en verdedigende toren zetten. Het lukte Mattias met de dame binnen te dringen en Christian moest na 32. .. Da1+ wel dameruil toestaan. Hoewel Mattias het winnende 37. … Pe3+ miste, (diagram)
wat hem de witte toren zou hebben opgeleverd, deed deze mogelijkheid zich enkele zetten later opnieuw voor en toen was Mattias wel klaarwakker en zette Pe3+. Met deze extra toren en enkele nauwkeurige zetten had hij de vis op de 50e zet op het droge. Een mooie overwinning van Mattias, die de hele partij goed had opgebouwd. Chris van Wieringen had in de eerste fase tegen John Dessens het beste van het spel. Die vertelde dat hij door het oog van de naald was gekropen. Zowel Chris als John waren bezig met een goede reeks, waarna dan de onvermijdelijke vraag komt, wie op deze avond die reeks kan voortzetten. Chris speelde de opening “onorthodox” en ogenschijnlijk nogal rustig, waardoor John blijkbaar de “slaapmodus” had ingetoetst. Opeens dreigde voor hem stukverlies, maar Chris vond deze oplossing niet. Even later kreeg hij een tweede kans maar hij speelt het rustigjes met 12.a3 ipv. c5! Diagram.
Een tweede maal opluchting bij John en de wedstrijd kantelt. Diagram.
Zwart speelt hier eenvoudig 17. .. Txd4, want de dreiging Lc5 “verbiedt” Dxd4. Even later strijkt Chris de vlag.
Johan Vroege speelde tegen ons nieuwe lid Anne van Heelsum. Had hij vorige week nog bij zijn eerste partij tegen Huig Visser nog het onderspit gedolven, deze keer had hij andere plannen. Hij trok met de h-pion flink ten aanval tegen de witte pionnen op de koningsvleugel, kwam steeds beter te staan en liet Johan met lege handen achter. Egbert Meier nam het op tegen Huig Visser die op een gegeven moment materiaal offerde, maar zijn aanval sloeg niet door. Tja, dan wordt het lastig en Huig kon zijn materiële achterstand dan ook niet meer goed maken.
Wat hebben wij het getroffen met deze schaak reporter.
Je gaat op het puntje van je stoel zitten. Zo weet hij de spanning op te voeren.
Dank