Op 24 januari stond de tweede bekerronde op het programma. Henry Houweling kruiste de degens met Bram Capelle, die deze keer niet goed uit zijn opening kwam. Hij kwam een pion achter, later ook nog een kwaliteit erbij en het kostte Henry weinig moeite de strijd in zijn voordeel te beslechten.
Mark Couwenberg verslikte zich tegen Henk Boot in de opening en dat kostte hem een stuk. Hoewel Henk niet al te doortastend voortzette, hield hij significant voordeel. Mark had wel wat activiteit van zijn stukken, spartelde nog wel, maar Henk hield de poort goed dicht en bereikte uiteindelijk een eindspel met een loper meer. Dat geloofden Fritz en Mark alle twee wel.
Tony Else bouwde zijn partij tegen Bert van Geldere rustig op, waarbij de witte paarden tegen de zwarte lopers werden geruild. Omdat Tony in de vrij open stelling een mooi pionnencentrum had, was hij duidelijk in het voordeel. Bert worstelde met de stelling en zeker ook met de klok. Toen Bert ongelukkigerwijze koos om Dxa5 te spelen, vond Tony de mooie zet Txf6!! Diagram.
Dat was ook de eerste keus van de computer overigens! Bert had nog maar nauwelijks tijd op de klok en verdedigde met Pg8, waarna Tony met Tf4 via de h-lijn de zwarte koning onder vuur wilde nemen. Maar gelijk “doorpakken en door offeren” met Txg6+ was de meest dwingende voortzetting geweest! Maar ook nu bleef Tony de bovenliggende partij en trok de overwinning gedecideerd naar zich toe. Diagram. Na Lc1 Pxc3 vervolgde Tony vernietigend met Df7.
André van Wingerden raakte tegen Eddy Korevaar al snel het juiste spoor bijster. Het lukte niet een goed plan te bedenken en na zo’n 10 zetten had Eddy al een duidelijk voordeel te pakken. Eerst snoepte hij op zet 13 al een pionnetje mee met Pxe5 (diagram). Toen na Pf3 Eddy met grote kracht Lb4+ gaf stortte het inmiddels krakemikkige witte bouwwerk reeds voor de 20e zet ineen. Diagram.
Jaco Vonk en Ernst Delwel speelden een klassiek openingsgambiet in een redelijk modern jasje met een tegengambiet. Jaco besloot zijn pluspion te houden en ontwikkelde zijn stukken beter dan Ernst. Toen de e-lijn in Jaco’s handen was gevallen, koos Ernst een verkeerde afwikkeling, waardoor Jaco nog een tweede pion verdiende. Daarna kon Jaco zijn voordeel beslissend uitbreiden.
Drie van de acht bekerwedstrijden werden naar een later moment verschoven. De overige spelers speelden de 17e ronde van de interne competitie. Hierin verongelukte David Carlsson tegen Chris van Wieringen en liet zich pardoes mat zetten met Ph5-g3, Au…!. Diagram.
Jan Vroegop speelde tegen Nikita Roest en moest toestaan dat zijn g-lijn open kwam te liggen. Dat gaf zwart aanvalskansen en die werden door Nikita beslissend benut. De strijd tussen Wim Rietveld en Rob van Driel ging geruime tijd gelijk op, maar tenslotte lukte het Wim om materieel in het voordeel te komen. Daarna was de partij eigenlijk beslist. Christiaan Boudewijn kwam tegen Gerard de Gans een kwaliteit achter. Nadat vervolgens alle stukken waren geruild, was het in het eindspel voor Gerard niet al te moeilijk de winst binnen te halen.
Hans Karelse en Arjan Uittenbogaard speelden met tegengestelde rokades, wat in de gebruikte opening vaak voorkomt. De vraag is dan vrijwel altijd welke aanval het eerst komt. Hans trok krachtiger ten aanval dan Arjan en kon zo het volle punt binnenhalen. Het was een heerlijk aanvalspotje zo zei hij na afloop. Ook Mattias Stok en Louis Rutgers speelden een partij met tegengestelde rokades. De witte dame van Mattias drong ver binnen in de zwarte stelling en uw verslaggever dacht dat het voor Louis een zware dobber zou worden. Mattias stond ook beter, maar overzag een tussenschaakje met Ld3+ waarna de witte koning zich van b1 naar c1 moest verplaatsen, waarna Louis de witte koning met Pe2 mat kon zetten. En dat was eenzelfde ongeluk dat eerder deze avond David Carlsson was overkomen. Opvallend dit thema in twee partijen op dezelfde avond!!