Op de avond voor Koningsdag hadden gelukkig een aantal schakers de weg naar De Til nog kunnen vinden, omdat de plaatselijke festiviteiten en vrijmarkten niet, zoals is sommige grote plaatsen al op de avond ervoor beginnen.
Ook in deze ronde liet Gela Nikoladze zien dat hij een aanwinst is voor de club. Deze keer speelde hij tegen de jeugdige Mattias Stok. Er kwam een open stelling op het bord, waarin Gela met een krachtzet Lc4 tenminste een pion zou winnen, maar er dreigde nog veel meer. Nadat Mattias een stuk was kwijtgeraakt, was het volle punt voor Gela. Opnieuw was hij als eerste klaar.
Bert van Hees bestreed de opening van John Dessens met een vroege opmars g4-g5xh6. John koos ervoor met g6 tijdelijk een pion te offeren. Het zag er in eerste instantie moeilijk uit voor John, maar naarmate de tijd vorderde en zeker toen John de binnengedrongen pion op h6 veroverde, was de stelling weer in evenwicht. Het werd uiteindelijk ook remise.
Wim Rietveld speelde tegen Rob van Driel. De mogelijkheid om een klassiek loperoffer op h7 te brengen liet hij niet passeren. Het zag er uitermate dreigend uit voor zwart met een wit paard op g5 en dame op h5, terwijl hierna ook de zwarte f7 pion nog in het doosje verdween. Zeker toen een witte toren “stilletjes” op d1 werd gezet (dreigde Td1-d3-f3bv), voorzag uw verslaggever een spoedige ineenstorting van de zwarte defensie. Een zwart paard op f5 leek niet zo’n soliede verdediger, want dat kon met g4 wel worden weggejaagd. Toch ging het allemaal niet zo snel en werd het nog een taaie strijd. Uiteindelijk lukt het Wim wel de verdediging van zwart te breken.
André van Wingerden kreeg te maken met Henry Houweling en had tot zijn eigen verbazing voor de 3e keer achter elkaar wit. Overigens vertrouwde hij me later toe dat hij vooral met zwart dit jaar zijn punten had gescoord…. Na een schijnoffer van Henry op d5 reageerde André niet goed. Na Pxd5 had hij op Henry’s c6 het paard terug moeten offeren en zou de partij in balans zijn gebleven. Nu ging het bergafwaarts en kon Henry de partij met een matzet voltooien. André hoopt natuurlijk de komende partijen weer eens zwart te hebben….
Arjan Uittenbogaard had Bram Capelle als tegenstander. Bram werd niet echt verrast door de openingskeuze van Arjan. Arjan kwam weliswaar beter uit de opening en had een ruimte overwicht in het centrum. Hierdoor had Bram duidelijk ruimtegebrek en een ongelukkige positie van zijn dame op c8 en paard op d8. Maar het lukte Arjan niet door te drukken en Bram kon zich langzaam aan de druk ontworstelen. Toen Arjan een belangrijke pion verloor, kantelde de partij, nam Bram het initiatief over en boekte vrij snel daarna een, zoal hij zelf zei, gelukkige overwinning. Opvallend is dat Bram er de afgelopen twee maanden bezig is met een uitstekende reeks resultaten.
Hans Karelse kruiste deze avond de degens met Louis Rutgers. In de opening kwam een bekend thema langs. Na het witte Lc4 repositeerde Louis met Pxe4 om na Pxe4 het stuk met d6-d5 terug te winnen. Hans voorkwam dit door zelf Lxf7+ te spelen. Na Kxf7 en later Thf8 en Kg8 ontstond toch een “gewone” rokadestelling. De strijd werd voortgezet, zeker omdat Hans lang rokeerde en met h4 zijn intenties om de zwarte koningstelling aan de tand te voelen, snel kenbaar maakte. In de volgende stelling had Hans de aantrekkelijke keus tussen Le7 met dubbele aanval op de toren op f8 en pion d6 of direct op de koningsstelling af met h5, Hans koos voor het laatste.
Er ontwikkelde zich hierna een felle strijd, waar uw verslaggever niet het fijne van heeft meegekregen. Uiteindelijk begreep hij dat Hans wel beter had gestaan, maar dat Louis het volle punt incasseerde.
Maar het “grote” duel van de avond was vanzelfsprekend het topduel tussen Henk Boot en Jaco Vonk, de nummers twee en één van de ranglijst. Hoewel Henk het laatste onderlinge duel had gewonnen, is zijn totale score tegen Jaco fors in de min. Ook had hij niet eerder twee keer achtereen van Jaco gewonnen. Maar…, omdat Jaco op de ranglijst een kleine 40 puntjes voorstond, had Henk een overwinning broodnodig. Jaco heeft nogal wat verschillende openingen in eerdere confrontaties gespeeld, dus het was voor Henk de vraag hoe Jaco op zijn 1. d4 voorstel zou reageren. Zoals verwacht kwam er een andere opening op het bord dan de laatste keer, maar wel eentje waarin Henk de weg wel weet en waarmee hij in het algemeen redelijk scoort. Dat vertaalde zich in een voor Henk bekende stelling, waarin hij voor de eerste 12 zetten slechts 10 minuutjes nodig had en Jaco ruim 40 minuten. Dit tijdsvoordeel kon Henk overigens later in de partij goed gebruiken. Na de 23e zet van zwart Ph5 (diagram)
lukte het Henk niet de consequenties van f3-f4 en vervolgens f5 voldoende te doorgronden. Dat was trouwens wel de manier om zijn stelling verder te verbeteren, maar hij koos voor het voorzichtige Ph6-g4. Vervolgens probeerde Jaco met zijn toren via de h-lijn en beide paarden tegenspel te krijgen. Henk besloot na Jaco’s 30. …Ph5 tot 31. Pxh5. (diagram)
Dat leek best logisch maar (opnieuw!) 31.f4 om de f-lijn te openen was waarschijnlijktoch iets beter geweest. Want na een zwart Pxf6 en vervolgens Dxf6 zou f4-f5 een flinke aanslag op de zwarte koningsstelling zijn geweest. Maar dat had Henk dus gewoon niet gezien. Overigens gaf de computer Henk ook na Pxh5 nog ruim een +2.5. Henk verzuimde hierna snel f4-f5 te spelen en de stelling open te breken. Dat gaf Jaco vervolgens de kans de koningsvleugel te blokkeren en moest Henk proberen via de damevleugel vorderingen te maken. Henk’s voordeel was inmiddels slechts minimaal, zeker toen hij op de 37e zet ook zijn 2e toren naar de b-lijn dirigeerde. Jaco had de mogelijkheid de zetten te herhalen en dat was de reden dat Henk “contre coer” op zet 41 remise aanbood. “Post aut propter” Jaco’s “eeuwige” wens het onderste uit de kan te willen hallen besloot hij op de 41e zet de zetherhaling uit de weg te gaan, hoewel hij nog maar 3 minuutjes bedenktijd had en Henk nog 13. De strijd werd dus voortgezet en Jaco had nog een gemene val in petto. Na zijn 45. Txg5 met slechts 1.43 op de klok (!) (diagram)
kon Henk weliswaar de toren op d7 slaan, maar dat zou desastreus voor hem zijn afgelopen na 46..Txg2+, 47. Kh1 De4 en zelfs 48. Te2 helpt dan niet, omdat Jaco met Df3 de aftrekdreiging in stand kan houden! Hij koos veiligheidshalve voor het rustige 46.Df3 en behield zo controle over de stelling. De tijd begon nu echt een beetje te dringen. Henk had voor de rest van de partij nog wel 8 minuten, maar Jaco minder dan 2 minuten. Inmiddels domineerden de witte stukken de stelling, zeker na 51. Tf6 (diagram).
Jaco zag zich gedwongen om met De4 dameruil aan te bieden. Toen even later ook nog zijn pion op h4 kwijtraakte, was de stelling voor hem verloren, zeker na het aftrekschaakje Tg6+ (diagram).
Beiden hadden nog nauwelijks tijd op de klok, al steeg de resterende tijd voor beiden tot zo’n 2 minuten vanwege de 10 seconden/zet increment. De notatie van Henk eindigde bij zet 69, maar waarschijnlijk zijn er nog wel zo’n 20 zetten gespeeld voor Jaco Henk met de overwinning feliciteerde. Hiermee heeft Henk voor het eerst dit seizoen de koppositie op de ranglijst van Jaco overgenomen, maar het verschil is minimaal.