Dertig april is al jaren geen Koninginnedag meer, dus er kan gewoon worden geschaakt. De interne competitie is in een beslissende fase aangeland met nog 4 speelrondes te gaan. Deze avond stond garant voor een tweetal interessante duels aan de top. Hans Karelse tegen Henk Boot en Eddy Korevaar tegen Jaco Vonk.
Hans Karelse stelde zich rustig op en stelde zich tevreden met goed opgestelde stukken op zijn eigen speelhelft. Henk was nog iets rustiger en stelde zich behoudens een pionnetje op b5 tevreden met een speelveld van drie rijen zonder rokade. Hoewel Hans in het begin ietsje meer tijd gebruikte, was het vanaf de 15e zet duidelijk dat Henk meer tijd investeerde in het naar voren sturen van zijn pionnen op de damevleugel richting lang gerokeerde witte koning. Na 16. … d6-d5 kwam de volgende stelling op het bord, die de computer overigens als geheel in evenwicht beoordeelt. Diagram.
Grappig is dat na het gespeelde 17. dxc5 de computer als eerste ook voor Henk de lange rokade adviseert, ook een aantal keren hierna trouwens nog. Henk had daar geen moment aan gedacht, te zeer bezig met plannen om via Tc8 de c-lijn in bezit te nemen. Nu volgde na Pxc5 18. Lb5+, waarna Henk koos voor terugtrekken van zijn paard naar d7 al was Kf8 misschien wat handiger geweest. Nu rook Hans zijn kans om met Pg4 Henk in verwarring te brengen en dat lukte hem aardig. Diagram na 19. Pg4 h5, 20. Lf4 e5?!, 21. Lh6.
Belangrijkste is natuurlijk dat Pf6+ een vervelende dreiging is. Na het gespeelde .. h5 (ook hier 0-0-0!) koos Hans voor 20. Lf4 tastte Henk flink mis met e6-e5 (gewoon Dd8), maar Hans profiteerde niet. Henk had na het gespeelde 21. Lh6 ijskoud Lxh6 kunnen spelen, omdat hij hiermee de witte dame aanvalt en de vork op f6 daarom niet gevaarlijk is! Oeps, niet gezien… Na het gespeelde 21. … 0-0 had Hans met Lxg7 en Dh6+ groot voordeel kunnen krijgen, maar niet met het gespeelde 23. Lxd7 Diagram.
Dit gaf Henk de kans het gevaarlijke paard op g4 te elimineren, op e4 te slaan en na het gespeelde 26. Dg5 met .. f6 en g5 de koningstelling dicht te metselen en het initiatief naar zich toe te trekken. Toen Hans zijn niet gebruikte paard op a2 via c1 bij het spel trachtte te betrekken, blokkeerde dat paard meer dan het oploste. Al had Henk de beslissing sneller had kunnen forceren, de gekozen weg was goed genoeg voor de winst. Henk boekte dus een belangrijke winst, al heeft Hans goede kansen op meer laten liggen. Beiden waren het er over eens dat het een spannende en zeer onderhoudende partij was geweest!
Het andere duel in de top van het klassement was de krachtmeting tussen Eddy Korevaar en Jaco Vonk. De door Jaco geoffreerde gambietpion werd door Eddy niet geaccepteerd, Maar er ontstonden wel de bekende patronen uit deze opening: de open b-lijn voor Jaco en overwicht voor Eddy in het centrum en op de koningsvleugel. Eddy probeerde met Pe6 zwart verder terug te dringen, maar na … Lxe6 werd de pion op e6 na d5xe6 eerder zwak dan sterk. Na heel wat zetten kon Jaco deze pion veroveren. Er waren toen overigens al flink wat stukken geruild. Er resteerde uiteindelijk een eindspel met een toren, paard en een vrije a-pion voor Eddy, terwijl Jaco toren, loper en twee pionnen op de koningsvleugel had. Eddy forceerde dat Jaco zijn loper tegen de a-pion moest offeren en die probeerde daarna met zijn e- en g-pion op te rukken en speelde voor de winst. Het lukte Eddy om zijn paard terug te trekken voor de verdediging. Zeker toen Eddy de g-pion kon veroveren was duidelijk dat remise de logische uitslag zou worden. Maar ook in het eindspel van deze partij werden met increment weer een enorm aantal zetten gedaan en had uw verslaggever het idee dat ook deze keer Eddy weer meer dan 100 zetten had gedaan voor uiteindelijk tot remise werd besloten.
André van Wingerden was gekoppeld aan Tony Else. De opzet was tamelijk rustig en gelijk opgaand. Na 11. d4 kon Tony via Pc6-a5xb3 André een dubbelpion op de b-lijn en een geïsoleerde d-pion bezorgen. Diagram na 11. d4.
En daarnaast had hij de beschikking over het loperpaar en dat gaf hem een duidelijk plusje, zeker toen hij een sterk paard op d5 kon posteren. Na het gespeelde 18. Pe5 miste Tony de zet c5 die hem een duidelijk voordeel had gegeven. Na het gespeelde Pxc3 werd het voordeel minder. Toen even later de laatste lichte stukken en de dames werden geruild, was de stand weer geheel in evenwicht en werd tot remise besloten.
Bram Capelle speelde tegen Bert van Hees, die met zwart een stevige positie opbouwde met sterke stukken op de velden d5 (paard) en f5 (loper), die de witte offensieve plannen in de kiem smoorden. Bram meldt dat er halverwege de partij na een zetverwisseling een keerpunt kwam, omdat het Bram lukte een zwak paard aan de rand te ruilen tegen een sterke loper van Bert. Zijn eigen zwarte loper werd nu een duidelijke kwelgeest voor Bert toen Bram hem naar d6 kon spelen en ondersteunen met een vrijpion op c5. En met dan ook nog verdubbelde torens op de halfopen e-lijn, kon Bram dit voordeel ook in materiële zin gestalte geven. Hij won twee pionnen en de kwaliteit. Hoewel Bert zijn dame nog in het spel kon brengen, deed hij toch in tijdnood een te enthousiaste poging om Bram van de overwinning af te houden. Dat lukte dus niet.
Bert van Geldere kreeg te maken met Arjan Uittenbogaard. Het zag er allemaal redelijk gelijk opgaand uit, maar op een gegeven moment raakte Arjan een kwaliteit kwijt. Vanaf dat moment was het natuurlijk de vraag of Bert de winst over de streep kon trekken. Hij maakte langzaam maar zeker vorderingen, maar zijn tijd slonk en slonk en slonk. Maar toch lukte het Bert uiteindelijk na een ongelofelijk aantal zetten dankzij het increment de partij naar zich toe te trekken en het eindspel winnend te besluiten. Gerard de Gans trad aan tegen Huig Visser. Gerard had al snel het beste van het spel met een aantal forse dreigingen. Het lukte Huig niet om de verdediging gesloten te houden en Gerard won.
Arnold van Es speelde tegen Rob van Driel. Rob wist een pion voor te komen en speelde na 25. Lxb4 Pa4. Diagram na Lxb4.
Wit denkt de dubbel aangevallen pion op c3 met 26. Tac1 voldoende te dekken. Maar zwart zet voort met 26. … Pb2 en dreigt met Pd3 een kwaliteit te winnen. Dat ziet wit wel en speelt daarom 27. Te3, maar dat heft de dekking van de toren op c1 op en dus is de pion op c3 gepend en dat maakt met 27. … exd4 winst van een tweede pion mogelijk. In arren moede speelt wit dan maar 28. Tee1, waarna dus alsnog Pd3 met kwaliteitswinst volgt. Een paar zetten later hield Arnold het voor gezien. Het is wel een duidelijk voorbeeld dat bij een moeilijke verdediging één ongelukkige verdedigingszet kan leiden tot het ineenstorten van een stelling.
Op de dag van de arbeid, overigens in Nederland nooit een vrije dag geweest zoals in andere landen, zaten Henk Boot en Eddy Korevaar nog eens tegenover elkaar voor hernieuwde arbeid, namelijk de barrage na hun eerdere bloedstollende partijen. Het was een heerlijke zomeravond, waar we gezellig bij Eddy buiten speelden. Er werd nu met versneld tempo gespeeld, 10 minuten + 5 sec/zet. Eddy begon met wit, kreeg wat meer ruimte van Henk, maar Henk won als eerste een centrumpion van Eddy. Hoewel Eddy nog wel op g6 een loper offerde en aansluitend een kwaliteit won, kon hij verder op de koningsvleugel geen vuist maken. Henk had een mooi pionnencentrum en een paard op d4. En een “stiekeme” loper op h6, die Eddy vergat toen hij toren naar c1 speelde. In de tweede partij rommelde Henk wat en speelde een slechte opening en kreeg een aantal uiterst vervelende penningen om de oren. Net toen hij daar aan dacht te ontsnappen, tochtte het wel erg rond zijn dame die dan ook zomaar in het doosje verdween. Dus hierna nog een wedstrijd in een nog straffer tempo. Ditmaal kwam Henk met zwart goed uit de opening en zijn vrije a-pion bleek niet te stoppen. Het verkregen voordeel was echter niet aan hem besteed, want hij verloor een paard op de damevleugel. Hierna was het voor Eddy niet al te moeilijk de winst naar zich toe te trekken. Eddy zal het dus in de finale van de bekercompetitie opnemen tegen Tony Else.