Ronde 3 interne competitie op 1-10-24

Even leek het erop dat Gela Nikoladze een bye zou moeten opnemen vanwege een oneven aantal spelers deze avond. Maar gelukkig kwam David Carlsson nog, zodat er toch een partij tussen David en Gela kon worden gespeeld. Zoals David schrijft: ”Het was een rustige partij. Na het ruilen van de paarden en torens was er niet veel meer uit de stelling te halen: gelijk aantal pionnen, lopers van dezelfde kleur, en elk een dame. In het eindspel voerde Gela toch wat druk op en offerde een pion voor het initiatief, maar uiteindelijk leverde dat niets meer op dan remise. Ik had wel één pion meer in het eindspel, maar daar kon ik niets mee beginnen”. Na afloop werd nog wel met meerdere spelers naar het eindspel gekeken, maar het leek toch met heel veel schaakjes met de dame, dat zwart het wel kon houden.
Tony Else had Christian Boudewijn als tegenstander. Het leek erop dat Tony de overhand had, hij kwam een pion voor, maar kon niet doordrukken. Nadat het voordeel verwaterde kwam er uiteindelijk een remise uit de bus.
Jaco Vonk speelde tegen Michael Houweling één van zijn favoriete openingen, maar na afloop vertelde Michael dat hijzelf deze opening ook regelmatig speelde. Maar achteraf gezien speelde hij mogelijk wat teveel op pionwinst, al kostte het Jaco best flink wat tijd om zijn stelling goed te organiseren. Uiteindelijk was een kleine onnauwkeurigheid van Michael de oorzaak van stukverlies en daarna liet Jaco natuurlijk niet meer los en won.
Ernst Delwel nam het op tegen Hans Karelse en deed dat met verve. Het was zeker in de eindfase de meest spannende en bloedstollendste partij van de avond! Nadat Ernst in het middenspel soms wat betere zetten had kunnen uitvoeren, ontstond een razend ingewikkeld eindspel met twee paarden en een gelijke aantal pionnen. Ernst dacht, evenals uw scribent, dat hij wat beter stond, maar dat een directe winstvoering nog wel wat voeten in de aarde zou hebben. Analyse na afloop met de computer toonde overigens aan dat zeker tot ongeveer zet 50 het evenwicht niet echt verbroken was. Maar bovendien, de nog beschikbare tijd voor Ernst liet wel wat te wensen over. Hans maakte echter op een gegeven moment een fout, waardoor Ernst een pion kon winnen en later een pion kon laten promoveren. En hij was nog net op tijd om Hans van een promotie af te houden. Door een standaardmanoeuvre met dame en koning sloop Ernst met zijn koning langzaam naar de ver opgerukte pion van Hans en kon die uiteindelijk verorberen. Het bleef een bloedstollend spannend gevecht, en met nog een luttele twee (!) seconden op de klok, lukte het Ernst om Hans mat te zetten. Oefff…. Wat een partij verzuchte Ernst in zijn nabeschouwing.
Anne van Heelsum had al vrij snel tegen Henry Houweling een moeilijke stelling en dat werd er al snel niet beter op. Henry won.
André van Wingerden speelde tegen Henk Boot in de opening eenzelfde pionoffer waarmee Jaco Henk enkele jaren eerder verraste. Toen deed Henk het niet goed en ook nu koos hij een inferieure voortzetting. Hij miste eenmaal (op zet 9) de mogelijkheid om met Da5+ voordeel te krijgen en dat kwam hem duur te staan. André kwam veel beter te staan en kreeg uitstekende winstkansen. Echter toen hij op de 23e zet lang rokeerde kon Henk met Txa2 een pion slaan en ook de andere toren naar de a-lijn brengen. Nadat een stel torens was geruild was het een evenwichtig eindspel en Henk was al lang blij dat hij een remiseaanbod van André kreeg en niet helemaal met een lege dop huiswaarts moest.
Arjan Uittenbogaard pakte zijn partij tegen Eddy Korevaar wel heel rustig aan. Eddy had snel meer tempi en “leunde” lekker tegen de isolani op d4, incasseerde op zet 16 een pion en een kleine 10 zetten later een kwaliteit. Kortom, Arjan had zijn dag niet en Eddy won vlot.
De partij tussen Elmar Bottema en Louis Rutgers kende verschillende gezichten. In het begin in evenwicht, maar vervolgens maakte Louis een fout die een kwaliteit kostte. Toch hield hij Elmar bezig en kon in het centrum wat compensatie krijgen. Louis schrijft: ” Het kantelmoment was gekomen toen Elmar besloot om de dames en de lopers af te ruilen. Ik zag weer kansen om de partij tot een goed einde te brengen. Dat was gebaseerd op mijn twee centrumpionnen tegen een. Wit had geen goede velden om de pion tegen te houden. Elmar moest zijn toren opofferen om promotie te voorkomen. Met alleen de pionnen op het bord en van mij nog het paard was de partij over”.
Jan Post had tegen Bram Capelle zijn dag niet. Hij was te vrijgevig en Bram benutte de geschonken mogelijkheden vlotjes. Egbert Meijer redde het niet tegen Arnold van Es. Martijn Stam en Gerard de Gans hielden elkaar in evenwicht, maar uw verslaggever heeft niet gezien hoe dat tot stand kwam. We zagen deze avond ook een nieuw gezicht: Casper Delwel, die in een vlotte partij Huig Visser liet zien dat hij het spelletje uitstekend had begrepen en vlot een overwinning noteerde.