Dit keer weer gewoon een volledige ronde van de interne competitie. Er waren nl. deze avond geen externe wedstrijden, al was het aantal deelnemers misschien wat minder, omdat het 2e SOS-team op woensdag 13 oktober een uitwedstrijd speelde in de SOS-competitie. Overigens werd die uitwedstrijd gezien de uitslag overtuigend gewonnen: Damrakkers 2 – De Giessen en Linge 2: 1,5-4,5!
Chris Tromp kon tegen Leen van den Herik al snel een loper op b7 inrekenen. Die tegenslag kwam Leen niet meer te boven. Het voordeel werd vergroot tot een toren tegen 2 pionnen en omdat er verder weinig stukken overbleven, was de winst voor Chris een feit.
In de wedstrijd tussen Ernst Delwel en John Dessen was de start rustig. Maar na loperruil op e3 kreeg wit weliswaar een dubbelpion op de e-lijn, maar met de open f-lijn wist hij wel raad. De dreiging van Ernst via deze open-lijn werd door John onvoldoende op waarde geschat. Het kostte hem materiaal en de partij. Christiaan Boudewijn had het niet makkelijk tegen Bert van Hees. Bert kwam een kwaliteit en pion voor, zijn zwarte torens beheersten de open centrumlijnen en voor Boudewijn was verlies niet te vermijden. Huig Visser had het niet makkelijk tegen het nieuwe lid David Carlsson, die duidelijk beter kwam te staan. Maar het mat dat David in gedachten klopte niet in de uitvoering en zo ging Huig er met de volle winst vandoor. Robin Tenhunen en Wim Rietveld waren duidelijk aan elkaar gewaagd. Na een klassieke opening ontwikkelde het spel zich ook langs gebruikelijke paden en was remise een logische uitslag.
Jaco Vonk zat tegenover André van Wingerden. Het werd deze keer geen wild-west spektakel zoals bij de eerdere partijen van André. Jaco kreeg wel een duidelijk overwicht, maar pas toen André een ongelukkige paardzet deed, was er daarna voor hem geen houden meer aan.
Een interessante partij was die tussen Henry Houweling en Bram Capelle. Een rustige openingsvariant leidde tot een dichtgeschoven stelling op de koningsvleugel. Bram probeerde het strijdtoneel naar de damevleugel te verplaatsen (diagram),
Een zware partij werd gespeeld door Hans Karelse en Henk Boot. Henk deed het in de opening wat minder handig en hierdoor kreeg Hans een overwegende stelling. Henk dacht rond de 20e zet zijn a6-pion te kunnen offeren, maar zijn compensatie was nogal schimmig.Toch was het voor Hans niet zo makkelijk verder te komen, zeker ook omdat hij zo’n 20 minuten minder op de klok had voor de rest van de partij. Hans dacht met een loper op h6 een onweerstaanbare aanval op te bouwen, maar Henk had de ontsnapping met 27. .. Txe5 en vooral 28. ..De4 goed ingeschat. (diagram)
Het topduel tussen Tony Else en Eddy Korevaar was de langst durende partij van de avond. Eddy speelde in de opening niet goed en maakte een foutje, waarna Tony een fraai centrum kreeg en een aanval tegen de zwarte koning kon opzetten. Hij moest wel een stuk tegen een pion offeren en hield de stelling zo goed mogelijk gesloten. Het viel Tony daarom niet mee vorderingen te maken, maar uiteindelijk kon hij met f5-f6 toch wel een soort gaatje boren in de zwarte stelling en kwam de stelling meer open te liggen. Maar het was en bleef lastig en hoewel Tony op een gegeven moment nog ietsje meer tijd had dan Eddy (3,5 versus 1,5 min), kon hij na het sterke Db2 niet het vervolg Pe5Ϯ vinden. Dat zou tot nog meer materiaalverlies van zwart hebben geleid. Maar zoals Tony zei: met dit soort snelschaak zakt mijn rating een paar honderd punten en het zoeken naar de juiste voortzetting kostte hem te veel tijd. Hij ging zelfs door zijn vlag, zodat Eddy de hele buit binnen kon halen. Hij had zich in een eerdere fase al bij een nederlaag neergelegd en voelde zich zoals hij later zei, niet helemaal gemakkelijk met deze overwinning. Maar zo is het nu eenmaal in de sport, gewonnen wedstrijden moeten eerst nog gewonnen worden en ook onverwachte/onverdiende overwinningen tellen voor het volle pond mee. Hopelijk vergaat het Tony in een volgend tijdnoodduel beter!