Bij een aantal partijen werd de uitslag bepaald door onbedoelde vrijgevigheid van één van de spelers. Zo raakte Bert den Boer een stuk kwijt tegen Huig Visser, Bert van Geldere had zelfs materieel voordeel tegen Chris Tromp, maar dat werd ook omgezet in een nadeel, maar het bontste maakte Jan Post het tegen Christiaan Boudewijn, doordat zijn onachtzaamheid zelfs leidde tot dameverlies. Alle drie liepen dus tegen een (dikke) nul op. André van Wingerden ging op bezoek bij Ton Lodder die het hem niet al te moeilijk kon maken, zodat André een vlotte winst boekte. Bij de nieuwe leden David Carlsson en Leen van den Herik verdween er veel materiaal van het bord. Maar omdat allemaal netjes werd verdeeld, was remise de logische uitslag.
Hans Karelse en Bert van Hees speelden een onderhoudende partij. Na zo’n 10 zetten waren beiden “out of book”, zoals wel wordt gezegd als de theoretische gebaande paden zijn verlaten. Na de zetten 11. d4 e4, 12. Ld3 werd Hans verast door Lb4!
Bram Capelle en Rob van Driel speelden een ingewikkelde en lange partij. Nadat er heel wat materiaal van het bord was verdwenen, resteerde een materieel gelijk toren-paard eindspel. Maar de stelling bood Bram een positioneel plusje, dat later kon worden uitgebouwd en tot winst worden gevoerd. Belangwekkend was ook de partij tussen Henry Houweling en Tony Else. Het ging lange tijd gelijk op. Nadat ook hier veel materieel van het bord was verdwenen resteerde een eindspel van dame en licht stuk, waarbij Tony misschien iets makkelijker stond, maar uw verslaggever dacht dat het waarschijnlijk toch wel remise zou worden. Niet dus, Tony trok aan het langste eind en boekte een overwinning waar hij stevig voor had moeten werken.
De partij tussen Henk Boot en Arjan Uittenbogaard had een opvallend wisselend beloop. Henk speelde vanuit de opening direct vol op de aanval, zodat Arjan voorzichtig de rokade tot zet 22 uitstelde. Op dat moment had Henk een mooie kans op voordeel wel gezien, maar verworpen voor wat een “visioen” bleek te zijn. Hij raakte rond de 15e zet de draad een beetje kwijt en Arjan kreeg het initiatief en de betere stelling. Toen Henk de noodrem niet kon vinden, kwam hij duidelijk verloren te staan. Uiteindelijk kon hij nog vluchten naar een slecht staand toreneindspel, maar nu had Arjan moeite met het vinden van het juiste winstplan. Henks nadeel werd minder en dankzij een vrije c-pion, kwam remise weer in zicht. Zelfs later kreeg hij nog goede winstkansen, maar met nog slechts een minimale hoeveelheid tijd kon ook Henk de weg naar winst niet vinden. Uiteindelijk verdwenen alle pionnen en torens van het bord en bleven er slechts 2 koningen over. Remise, maar vooral Henk mocht hier zijn handen mee dichtknijpen.
De laatste partij was de topwedstrijd tussen Eddy Korevaar en Jaco Vonk. Na een rustige opening besloot Eddy tot pionnenruil in het centrum, maar hij bleef wel met een geïsoleerde d-pion zitten. Op een rustige manier kon Jaco wat druk zetten op dit “manneke” terwijl hij ook controle kreeg over de open c-lijn. Toen Jaco even later via een mooie combinatie een pion kon buitmaken en een toren diep in de witte stelling op de 2e rij kon positioneren, was zijn voordeel beslissend geworden. Hoewel de klok nog wel een woordje meesprak, kreeg Eddy onvoldoende tegenkansen om de opmars van Jaco’s vrije b-pion te blokkeren. Dat beslechtte de partij en Jaco is opnieuw de koploper, waar anderen jacht op moeten maken,