Ruime overwinning voor Team SOS 2

Ook dit seizoen zult u van mijn hand weer verslagen gaan aantreffen van de wedstrijden van het (nu) tweede team (voorheen derde team). Of u het nu leuk vindt of niet.

Het tweede team trapte het seizoen 2018/2019 op dinsdag 16 oktober af met een thuiswedstrijd tegen Doredenkers 1 uit Wijk bij Duurstede. Teamleider Jan Post had in de afgelopen transferperiode goede zaken gedaan en het team weten te versterken met de komst van Henk v.d. Hoek en Bram Capelle voor de topborden. Verder bleef het team, dat vorige seizoen ongeslagen als tweede eindigde in groep 3B van de SGS-competitie, ongewijzigd. Aangevuld met Bert v. Geldere, Marcel van Wingerden, Jan Post, Mark Couwenberg, John Dessens en Rob v. Driel moet dit team in staat worden geacht om wederom hoge ogen te gooien in de competitie die thans de ludieke naam SOS-competitie heeft.

In het seizoen 2017/2018 speelden wij ook al tegen Doredenkers 1. Na een zware strijd eindigde die wedstrijd toen in een gelijk spel (4-4). Bij Doredenkers ook wat bekende gezichten en zeker één nieuw gezicht: dat van de enige vrouw in het gezelschap Merel Castella Zaforas. Prachtige Spaanse achternaam maar geboren in Amsterdam. Zo Hollands als erwtensoep. Rob van Driel had het geluk om te mogen aantreden tegen deze dame. Ik ben het archief ingedoken omdat mij bijstond dat Rob afgelopen seizoen ook al eens tegen een dame had gespeeld. Dat was toen tegen Doorn Driebergen 4. Hij werd door de  dame mat gezet, wat mij de opmerking deed maken dat dat iedere man in het leven wel eens gebeurt. Maar dat was toen … nu terug naar de realiteit.

Ik zal proberen om aan de hand van het scoreverloop een overzicht van de gebeurtenissen te geven. Daar gaan we …

Het was diezelfde Rob v. Driel die al vroeg in de wedstrijd de score voor ons opende. Ik heb de zetten niet kunnen tellen maar volgens mij had Rob op zet 7 al de dame van zijn tegenstandster te pakken en drie zetten later was het mat. Ik vermoed zo maar dat Rob meer tijd nodig had om van Schelluinen naar Giessenburg te rijden, dan zijn partij duurde. Een mooie opsteker voor het team. En Rob was in elk geval op tijd thuis om onder het genot van een glaasje rode wijn naar België-Nederland te kijken.

Bij één van mijn weinige wandelingetjes tijdens de partij liep ik teamleider Jan tegen het lijf. “3-0 voor ons”, fluisterde hij. Wat bleek: Marcel van Wingerden aan bord 4 en Mark Couwenberg (bord 6) deden niet onder voor hun teamgenoot op bord 8 en hadden ook binnen de kortste keren het volle punt binnen gehengeld. Hoe ? Vraag het mij niet …het is mij volledig ontgaan. Misschien kunnen de spelers daar zelf iets over vertellen. Zou het zo’n makkelijke avond worden ?
>De speler vertelt zelf: Mark kreeg de volgende stelling met wit op het bord:

De lezer mag de winnende zet vinden.

Verder met het verhaal.

Hier ben ik het scoreverloop even kwijtgeraakt. Maar op enige moment wees het scorebord een tussenstand van 4-2 aan in Giessenburgs voordeel. Nieuwkomers Henk v.d. Hoek en Bram Capelle konden het niet bolwerken tegen hun resp. tegenstanders, hetgeen op basis van het ratingverschil niet direct voor de hand lag. Jan Post, die speelde tegen dezelfde tegenstander als in de vorige ontmoeting en toen bij de stand 3-3 voor minimaal 1 wedstrijdpunt zorgde, was ook nu weer de man die een gelijk spel veiligstelde.

Hoe verging het uw verslaggever aan bord 7? Uiteindelijk wel goed, maar oh oh, wat heb ik in het begin van de partij toch vreselijk gezwijnd. Ik zag het al helemaal gebeuren: verliezen van een speler met een rating van 906 ! Natuurlijk zou ik het er niet over moeten hebben, maar als een soort therapie doe ik het toch en geef u de stelling na mijn zesde zet:

Waarom ik hier het volkomen waardeloze 6. ….. Le6 speel is mij op het moment van schrijven nog niet duidelijk. Een ernstige vorm van schaakblindheid is nog mild uitgedrukt. Na 7. Le4 Db5 kan wit met 8. Lxb7 eenvoudig de partij al in een vroeg stadium naar zich toetrekken. Ik zou dan nog eerder klaar geweest zijn dan Rob v. Driel aan het bord naast mij. Waar mij tegenstander op dat moment last van had weet ik niet maar hij speelde niet (het winnende) 8. Lxb7 maar 8. Pe2. Net zo’n waardeloze zet als mijn Le6. Met 8. ….. c6 kon ik de partij redden en uiteindelijk met een dame en wat pionnen meer na 54 zetten winnen. Hierdoor kwam de stand op 5-2 en was de eerste overwinning van dit seizoen een feit.

Voor de statistieken nam Bert v. Geldere aan bord 3 genoegen met remise.

Na iets meer dan 3 uren spelen een eindstand van 5½-2½ in ons voordeel. Het bleef nog lang onrustig in De Til. Maar teamgenoten, een oud (Rotterdams) spreekwoord luidt: “eerste gewin, is kattengespin”, dus laten we niet denken dat “een zwaluw al zomer maakt”.

Op 12-11-2018 staat de ontmoeting met De Watertoren op het programma in Almkerk. De tweede club van Bram Capelle. Benieuwd wat Bram ons kan vertellen over deze toekomstige tegenstander. En of we überhaupt iets hebben aan deze informatie.

Mag ik u tot slot nog verwijzen naar mijn eigen blog: terschake.blogspot.com waar u o.a. mijn partij tegen Jeroen Bensmann kunt naspelen , verslagen kunt lezen en foto’s en filmpjes kunt kijken.

John Dessens