Slotavond van het seizoen op 27-05-2025 in De Til door Henk Boot en Jaco Vonk

Dit jaar was de afsluiting van het seizoen gewoon in De Til en niet in Gorinchem in de garage Mulder. Er was voor de BBC niet veel belangstelling en achteraf bleek het weer ook niet erg mee te werken. Maar ook in De Til bleek onze voorzitter weer een uitstekende gastheer. Er werd gezorgd voor een aantal versnaperingen en consumpties, terwijl enkele clubleden ook nog een rondje aanboden.
Allereerst werden de verschillende prijzen uitgereikt. De eerste prijs in de interne competitie ging na spannende strijd naar Eddy Korevaar, die voor het eerst kampioen werd van de club. In een “eerder leven”, dwz. voordat de schaakclubs De Giessen en Gorcum fuseerden, was hij overigens in Gorinchem wel kampioen geweest. Hij was overigens in het buitenland en dus afwezig, maar de kampioensbeker en nieuwe wisselbeker krijgt hij natuurlijk nog. Op de tweede plaats eindigde Jaco Vonk, die tegen de nummers 3 t/m 6 in de eindrangschikking 9 van zijn 10 partijen in remise zag eindigen en daarmee de titel “remisekoning” verwierf. Hans Karelse werd opnieuw derde, gevolgd door Gela Nikoladze en Henk Boot, die dus werd onttroond als kampioen en dit jaar geen rol van betekenis kon spelen.
De beker kwam dit jaar in handen van Jaco Vonk die in de finale Gela Nikoladze terugwees. Overigens hadden zij in de eerste ronde al een tweetal kanshebbers uitgeschakeld, nl. Eddy Korevaar en Henk Boot.
Eddy Korevaar had een succesvol seizoen, want ook het vijfde Rapidkampioenschap heeft hij voor het eerst gewonnen met een score van 10,5 punten uit 12 wedstrijden. Zijn naaste concurrent was ook hier Jaco Vonk, die evenveel punten had gescoord, Jaco kwam 1,5 weerstandspunt tekort. Over drie avonden verdeeld werden in totaal dus 12 ronden gespeeld waarna de punten werden opgeteld. Eddy verloor alleen van Gela Nikoladze en speelde remise tegen Louis Rutgers. Jaco legde het af tegen Eddy en moest een remise afstaan aan Wim Rietveld. Gela Nikoladze eindigde op de derde plaats met 9 punten, gevolgd door Hans Karelse met 6,5 punten.
Er is ook elk jaar een prijs voor de speler die de sterkste progressie heeft gemaakt, wat wordt weerspiegeld in de grootste stijgging van de ELO-rating. Was dat vorig jaar Gela Nikoladze, dit jaar was deze prijs weggelegd voor junior Michael Houweling met een stijging van maar liefst 131 ELO-ratingpunten.
De Ambassadeurscup, die wordt uitgereikt aan de speler met het beste resultaat in de externe competities, werd overtuigend gewonnen door André van Wingerden met een score van 8,5 uit 11 (=77%) en dat was een duidelijk verschil met Jaco Vonk en Gela Nikoladze, die beiden 10,5 uit 18 (=58%) scoorden.
In de externe competitie wilde het met het KNSB-team niet erg vlotten. Dat was overigens in een poule waar iedereen van iedereen kon winnen en/of verliezen, maar door een viertal redelijk ongelukkige 3,5-4,5 nederlagen liepen we een hoge klassering mis en eindigden we in de “top van de achterhoede” op plaats 6.
In de regionale SOS-competitie deed het eerste team het uitstekend door op rij 7 wedstrijden te winnen en slechts in bordpunten iets achter koploper Houten 1 te staan bij het ingaan van de voorlaatste ronde. Maar dat werd een onbegrijpelijke zeperd, alle kwartjes vielen de verkeerde kant op en we moesten met de staart tussen de benen na een 7-1 nederlaag huiswaarts keren, brrrr…. Gelukkig herpakte het team zich in de gemeenschappelijke slotronde in De Bilt met een 6-2 overwinning op Vegtlust en werd de 2e plaats veilig gesteld. Omdat we hiermee ook de beste tweede waren van de 4 eerste klassen, was er alsnog promotie bereikt! Met het 2e SOS-team wilde het dit jaar minder vlotten. Nogal wat spelers waren “extern uit vorm” en werd het team slechts 9e.
Na de prijsuitreikingen volgde natuurlijk nog traditiegetrouw de strijd om het snelschaakkampioenschap. Zou ook hier een nieuw gezicht met de prijs aan de haal gaan of zou de kampioen van vorig jaar en kersverse vader Tijmen Schakel zijn titel kunnen prolongeren? Er werd gespeeld met een rustig snelschaaktempo van 7 min. + 5 sec increment per zet per partij. In de eerste ronde wonnen de favorieten behalve Henk Boot, die tegen Chris Tromp zomaar een gedekte pion sloeg: weg dame. Jaco moest er tegen Wim Rietveld overigens stevig voor werken. De stelling met een toren-loper eindspel leek lang in balans en Wim bood dan ook remise aan. Maar Jaco zag dat hij nog een addertje onder het gras kon verstoppen en een matnet vlechten, waar Wim niet meer kon ontsnappen. In ronde 2 struikelde Tijmen Schakel over Louis Rutgers en won Jaco van André van Wingerden en Gela van Henry Houweling. Ook Michael Houweling, Chris en Louis wonnen opnieuw zodat nog 5 spelers een 100% score hadden. In ronde 3 wonnen Jaco en Gela opnieuw, nu van Louis en Chris respectievelijk. Louis had tegen Jaco de verdediging op de damevleugel niet goed op orde, waarna Jaco hier met veel “geweld” binnendrong en een tweede dame aan zijn strijdmacht kon toevoegen. Tja, dat was echt te veel voor Louis om zich tegen te verzetten. Michael Houweling verloor tegen Henk een pion op e4, maar het paard op e4 ging na het witte Lxh6 weer verloren en Michael ontwikkelde een zeer dreigende aanval tegen de zwarte koning. Alleen, hij koos voor de ongelukkige volgorde eerst met Dc2 en later Lb1 zijn aandacht op h7 te richten. Dat gaf Henk voldoende mogelijkheden voor de verdediging, hij won vervolgens materiaal en de partij. Er resteerden nog 2 koplopers, Jaco en Gela met 100% en daarachter een peloton van 7 spelers met 2 uit 3. Overigens moest de eerste remise van de avond nog vallen.
In ronde 4 dus het duel om de eerste plaats tussen Gela en Jaco. Jaco stond eerst goed, ook al omdat een wit paard op de a-lijn wat dromerig om zich heen keek en zich niet echt in het strijdgewoel stortte. Jaco maakte hier echter een misrekening en dat kostte hem een stuk, waarna de strijd nogal heftig verder ging. Er werd van alles geruild en beiden hadden een pion die “op scherp” stond en tot dame kon promoveren. Inmiddels stond Gela in deze fase duidelijk beter en wist in het overgebleven dame-paard eindspel te voorkomen dat een tweede pion van Jaco zou promoveren. Na flink wat zetten trok Gela aan het langste eind. Er was nu nog een groep van 5 achtervolgers met 3 uit 4.
In ronde 5 ging Gela gewoon door met winnen, ditmaal was Michael het slechtoffer. Jaco Vonk verloor opnieuw, ditmaal van Tijmen Schakel. Er ontstond hier uiteindelijk een lopereindspel met lopers van gelijke kleur, waarin Tijmen zijn pionnenvoordeel op de damevleugel beslissend naar voren kon sturen. Hiermee was Tijmen de enige met slechts één verliespunt, want de partij tussen Henry Houweling en Henk Boot eindigde via “herhaling van zetten” in remise in een volkomen gelijkstaand dame-toren eindspel, waarmee zij dus 1,5 verliespunt hadden. In ronde 6 lukte het Tijmen niet Gela onderuit te halen. Gela won opnieuw en was met 6 uit 6 voor niemand meer te achterhalen. In deze ronde zaten ook Henk en Jaco “weer eens” tegenover elkaar. Er werd een Wolga-opening gespeeld die al meerdere malen tussen hen op het bord is geweest en Jaco koos opportunistisch voor een vroeg f7-f5. Het lukte Henk zijn vrije a-pion te behouden en Jaco werd in het centrum en op de koningsvleugel niet echt gevaarlijk. Henk kon langzaam aan vorderingen maken op de damevleugel en de winst naar zich toe trekken. Hiermee ontstond toch een zeldzame reeks voor Jaco: drie nederlagen op rij. “Maar het is nu eenmaal vluggeren” zei hij en dat is natuurlijk ook gewoon zo. Van de achtervolgers won ook André opnieuw. Na zijn nederlagen in de 2e en 3e ronde tegen Jaco en Henry had hij al zijn overige partijen gewonnen. Ook Henry won opnieuw, nu van Hans Karelse.
In de zevende en laatste ronde ging het om de 2e plaats. Kanshebbers waren Henk, André, Tijmen, Henry, Jaco en Michael. Het was voor de anderen vooral van belang of ook Henk tegen Gela in het stof zou bijten. Dat was Henk natuurlijk niet van plan. Gela opende anders dan in de gewone competitie, maar toen hij na het zwarte Pf6-e4 “vergat” even op e7 de lopers te ruilen, kostte het hem op h4 een volle loper. Henk ruilde het een en ander af en hoewel Gela in het vervolg nog wel een kwaliteit terug won, kon Henk op de damevleugel beslissend doorbreken en eiste hiermee de 2e plaats voor zich op. André en Tijmen wonnen beiden hun laatste partij en eindigden samen op de derde plaats met 5 uit 7. En ook hun weerstandspunten waren precies gelijk: nl. 24,5 en dan geldt het Sonneborn-Berger systeem, dat alweer dateert uit 1886-87. Het Sonneborn-Berger-systeem bestaat uit het optellen van de scores van de tegenstanders die de speler heeft verslagen, plus de helft van de scores van de spelers tegen wie hij is geloot (gedeelde punten). Verliezen worden buiten beschouwing gelaten. Wanneer het systeem wordt gebruikt om gelijkspel te plaatsen , wordt de speler met de hoogste Sonneborn-Berger-score tot winnaar uitgeroepen. En de SB-score scheelde ook maar 0.50 punt: 16.00 versus 15.50 punten. Kortom, een zeer “close finish” tussen André en Tijmen. Henry Houweling eindigde alleen met 4,5 punten op plaats 5. Jaco, Michael en Wim Rietveld deelden met 4 uit 7 de plaatsen 6 tot 8. Het was een geslaagd snelschaaktoernooi, waarbij er ook voor de inwendige mens genoeg te genieten viel.
Het volgende seizoen begint weer dinsdag 2 september. Voor dit verslag heb ik overigens dankbaar gebruik gemaakt van de verslagen van Jaco, die voor de komende ALV al verslagen over het afgelopen jaar heeft gemaakt.