De Giessen en Linge verschalkt De Zwarte Dame

De Giessen en Linge verschalkt De Zwarte Dame

Een flink gehavend team van De Giessen en Linge 1 maakte haar opwachting in het dorpshuis van Kruiningen om de 6e ronde van de KNSB-competitie te spelen. Na een corona-pauze van ruim twee maanden kon de competitie weer worden hervat, de 5e ronde wordt later ingehaald.

 

Het team speelde met vier invallers daar in eerste instantie Jeroen Brandsma, Eddy Korevaar en Tony Else zich hadden afgemeld. Daar kwam vrijdag nog Henk Boot bij vanwege ziekte en ook invaller Tijmen Schakel moest zich vanwege buikgriep excuseren.

Tim en ondergetekende spanden zich vrijdagavond en zaterdagochtend in om de laatste twee borden gevuld te krijgen. Uiteindelijk stelden Bert van Hees en Christiaan Boudewijn zich beschikbaar om in te vallen. Hulde daarvoor!

 

Na de nodige coronachecks kon de wedstrijd om 13:00 uur beginnen. Na een uur zag ik op enkele borden al rooskleurige stellingen aan onze kant.

Christiaan speelde op bord 8 een wisselvallige partij tegen Herman Schoonakker. Hij zette de partij goed op, maar verloor in het middenspel een stuk. Hij gaf echter geen krimp en wist met goed spel de witte dame te veroveren. Daar stonden wel twee stukken tegenover en ook de torens stonden nog op het bord. Helaas verdwaalde Christiaan in de mogelijkheden en zag ook zijn dame in het doosje verdwijnen. Daarna was er geen houden meer aan en moest Christiaan het avontuur beëindigen. Toch heeft hij een mooie onderhoudende partij gespeeld.

 

Nog geen minuut later maakte invaller André van Wingerden de gelijkmaker. In het middenspel wist hij door een combinatie twee pionnen te verdienen zonder zijn prettige stelling te verliezen. Zijn tegenstander Gayan den Hollander probeerde nog spel te maken, maar André zag alle gevaren en wist zijn materiële voordeel om te zetten in winst.

 

De eerste echte tegenvaller was te noteren op bord 5. Invaller Ernst Delwel had zijn tegenstander Rinus den Hollander alle hoeken van het bord laten zien en hoefde slechts te blazen om zijn tegenstander om te laten vallen. Met Pf5xe7 had Ernst de partij kunnen beslissen, omdat zwart dit paard niet kon terugnemen op straffe van mat. Ernst besloot echter tot Pf5xg7 waarna hij met Df6+ de koning naar g8 dwong met nog de toren op h8. Ook een fijne stelling, maar zwart kon zijn paard van e7 naar d5 spelen. Ernst had hierop met Txd5 kunnen reageren (kwaliteitsoffer) om zijn aanval levendig te houden. Ernst trok zijn dame terug van f5 naar h4 en zwart kreeg nu ook aanknopingspunten voor tegendreigingen. Die werden Ernst helaas te veel mede waarschijnlijk door de teleurstelling dat zijn aanval was stukgelopen.

 

Ondergetekende maakte de gelijkmaker, maar dat was pas na 3,5 uur spelen. De partij ging redelijk gelijk op, maar zwart begon zich steeds meer in bochten te wringen om zijn stelling op orde te houden. Het was fijn dat ik meer ruimte had en op beide vleugels prikjes kon uitdelen. Toch wist tegenstander Peter van der Borgt wat op de damevleugel te ondernemen, maar zijn achterhoede was niet helemaal goed georganiseerd zodat ik met een paardoffer in het midden de zaak kon openbreken en de partij naar me toe kon trekken.

 

De volgende tegenvaller werd door Louis Rutgers ingeleid. Zijn tegenstander Riny Westveer bestookte zijn koningsstelling met veel elan, maar Louis verdedigde prima en wist ondertussen twee pionnen mee te snoepen. De stelling werd wat rustiger, maar Louis moest nog wel rekening houden met enkele dreigingen. Toen volgde de blunder die altijd meer pijn doet als je goed hebt gespeeld en op winst staat dan dat je toch al achter de feiten aanliep.

 

Hans Karelse was de enige speler die een evenwichtige partij beëindigde met remise. Het leek er even op dat hij de ver opgerukte pionnen van zijn tegenstander kon oppeuzelen, maar dat bleek optisch bedrog.

 

Tim Schakel had het niet gemakkelijk op bord 2 tegen Eric Clarisse. Lees hier zijn eigen verslag:

Het begon goed met een mooie kwaliteitswinst. Het vervolg ging (onnodig) moeizaam. Op een gegeven moment zag ik leeuwen en beren maar Fritz verblikt of verbloost niet en geeft mij telkens groot voordeel. Behalve dan bij het onnodig terugtrekken van de dame als verdediging-zet. Wit had op dat moment nagenoeg gelijkspel kunnen bereiken maar mij tegenstander nam niet zijn tijd en speelde in mijn naderende tijdnood snel, een verschijnsel dat we wel vaker zien bij sommige schakers. Daarna lig ik weer op koers totdat ik volledig onnodig mijn dame in laat sluiten in het open veld. Ik zou meteen moeten opgeven maar tot mijn grote geluk ziet mijn tegenstander het niet en kom ik met de schrik vrij.  Daarna maak ik geen fouten meer al ging ook deze fase niet vanzelf.

 Het had dus op twee momenten anders kunnen aflopen (op het ene moment remise en op het andere moment zelfs verlies). Geheel onnodig heb ik het mezelf erg moeilijk gemaakt. Maar goed, eind goed al goed!

 

Dit betekende dat we na ruim vier uur spelen gelijk stonden (3,5 – 3,5) met nog één partij te gaan. Invaller Bert van Hees werd in de opening verrast door Marco Baars die brutaal twee pionnen op a3 en b2 veroverde. Bert dacht dat dit op straffe van dameverlies zou gaan, maar Marco hield de zaak droog en leek op de winst af te stevenen. Bert ging er echter voor zitten en wist eerst een heel belangrijke centrumpion terug te verdienen. Tegelijk wist hij de ver opgerukte pionnen op de a- en b-lijn te stoppen. Even later verdiende Bert nog een pion terug en stond het weer gelijk.

Marco raakte vervolgens een beetje de weg kwijt en liet zich een vol stuk ontfutselen. Daarbij was zijn koning tot overmaat van ramp aan de verkeerde kant van de strijd beland. Bert had nu zo’n groot voordeel dat hij dit niet meer mocht laten lopen. Hij speelde beheerst en trok de partij naar zich toe.

Bert werd hiermee de matchwinner en had ook nog eens nooit zo’n lange partij gespeeld (bijna 5 uur)!

 

Met deze overwinning blijft De Giessen en Linge 1 in het spoor van koploper Garde 1 uit Soerendonk die ook haar wedstrijd wist te winnen.

 

 

Jaco Vonk, 6 februari 2022

De Giessen en Linge drukt DD3 dieper in degradatiezorgen

De Giessen en Linge drukt DD3 dieper in degradatiezorgen

Na een lange winterslaap mochten de schakers weer aantreden in de zesde ronde van de KNSB-competitie. De Giessen en Linge ontving het derde team van het Koninklijk ’s Gravenhaagsch Schaakgenootschap “Discendo Discimus”, in goed Nederlands: “Al lerende leren wij”.

DD is één van de clubs die je liever uit dan thuis ontmoet, dit vanwege de historische locatie “Het Nationaal Schaakgebouw” waar de club gehuisvest is.

 

Maar goed, wij speelden thuis en we hadden de punten hard nodig.

 

De tegenstander van uw schrijver kwam niet opdagen waardoor De Giessen en Linge na een uur op voorsprong kwam.

Stand: 1 – 0

 

Hans Karelse speelde een rustige opening, maar bij het passeren rond zet 19 zag ik mogelijkheden voor Hans om tot stukwinst te komen.

Hans kwam op dezelfde gedachte, tegenstander Zwolsman kon de schade nog beperken tot een pion, maar kreeg daarvoor in de plaats een overweldigende aanval met twee torens op de zevende rij. Dan weet je het wel: da’s winst.

Stand: 2 – 0

 

Een tegenvaller op bord 2: Tim kwam niet gunstig uit de opening en probeerde met een dubbele torenruil het spel te vereenvoudigen. Hij overzag dat tegenstander Vosooghi daarna een belangrijke pion kon winnen. Belangrijk, omdat Vosooghi daarmee een vrijpion op de a-lijn kreeg. Tim zette nog alle zeilen bij om deze pion niet te laten doorstomen, maar het bleek tevergeefs.

Stand: 2 – 1

 

Tony Else speelde de Aljechin tegen Lothar van der Sluijs. Het evenwicht werd nooit echt verbroken met remise als logische uitslag.

Stand: 2½ – 1½

 

Roelof speelde een sterke partij tegen oude bekende Erik van der Graaf. Erik is in de periode 1979-1986 lid geweest van SC De Giessen. In 1985 werd hij clubkampioen, het jaar erna eindigde hij op de tweede plaats.

Op het eerste oog zag de stelling er dichtgeschoven uit, maar Roelof richtte langzaam zijn pijlen op de koning en hield ondertussen de vijandelijke troepen op de damevleugel in toom.

Het slot was schitterend: met twee geweldige lopers en een dame sloopte Roelof Eriks verdediging van twee paarden en een dame.

Stand: 3½  – 1½

 

Invaller Louis speelde de Italiaanse opening waarbij de lichte stukken al vrij snel terug in de doos belandden. Met torens en dame vocht hij het eindspel uit met tegenstander Vokurka. Ze gaven elkaar geen duimbreed toe waardoor remise onontkoombaar was.

Stand: 4 – 2

 

Met deze uitslag was de winst binnen handbereik. Bij captain Jeroen was het namelijk potremise ook al deed Jeroen nog verwoede pogingen om tegenstander Diaz Maguina tot een vingerfout te verleiden. Na tachtig zetten vond Jeroen het welletjes, hij gaf zijn machteloze pion vrijwillig op en berustte in remise.

Stand: 4½ – 3½

 

Eddy had de langste partij van iedereen in “De Havik”. Ondanks de toename van het rumoer hield hij het hoofd koel en wist zijn machtige pionnenblok in het centrum op het juiste moment naar voren te dirigeren. Tegenstander Cortenbach spartelde nog lang, maar was uiteindelijk machteloos met zijn toren tegen het loperpaar. Netjes uitgespeeld van Eddy.

Eindstand: 5½ – 2½

 

Met deze uitslag is De Giessen en Linge iets opgeklommen op de ranglijst met nu een 7epositie. Een plaats in de middenmoot ligt in het verschiet als wordt gewonnen van Voorschoten 2, onze volgende tegenstander.

 

Jaco Vonk, 10 februari 2019

De Giessen en Linge 1 ten onder tegen RSC ’t Pionneke

De Giessen en Linge 1 ten onder tegen RSC ’t Pionneke

Buiten was het druilerig weer, binnen streden drie regioteams tegen teams uit het zuiden des lands. Op voorhand was duidelijk dat zowel Sliedrecht (I en II) als De Giessen en Linge (I) het moeilijk zouden krijgen.

Sliedrecht I kwam er niet aan te pas tegen De Combinatie I uit Asten, een team dat verhuisd was van poule H naar poule F. Uiteindelijk werd met 2,5-5,5 verloren. Jorik Klein speelde een prachtige partij tegen Bob Jansen, maar moest  tegen de klok van zes uur berusten in remise.

Sliedrecht II had het ook zwaar en verloor met 2-6 van Bergen op Zoom I.

De Giessen en Linge I verging het niet beter. Het team miste haar basisspelers Andries Dekker en Bobby Fijlstra terwijl tegenstander RSC ‘t Pionneke op oorlogssterkte was.

Jaco was als eerste klaar op bord 1. In de opening moest hij secuur spelen om een koningsaanval af te wenden. Dat lukte wat tegenstander Ger Janssen deed besluiten om remise aan te bieden. Jaco stond op dat moment wat prettiger, maar Ger beschikte over het loperpaar. Jaco overwoog nog even om op oorlogspad te gaan, maar besefte dat hij daarmee de slapende lopers zou wakker maken en eventueel een vrije centrumpion het hoofd moest gaan bieden. Hij besloot dat remise ook een mooi resultaat was.

Henk volgde snel op bord 3 met eveneens een gelijkspel. Hij speelde een degelijke partij, neutraliseerde de aanvallende pogingen van Guido Royakkers en had nog een optie om een kwaliteit te offeren voor twee pionnen. Ook voor hem gold dat remise een prima resultaat was.

Eddy speelde op bord 5 een spannende partij tegen Ivan Utama. Hij had een pion verdiend met een vrijpion op de a-lijn, maar de stelling was in Ivans voordeel. Op enig moment besloot Eddy tot de lange rokade om aan een vervelende penning te ontkomen. Het leverde hem een toren en een paar verdwaalde pionnen op tegen het loperpaar. Ivan versterkte zijn stelling en Eddy kon het niet meer drooghouden.

Invaller Hans speelde op bord 7 tegen een sterk spelende Paul Aben. Paul had het centrum stevig in handen en dwong Hans om de kwaliteit te geven. Hans speelde nog even door, maar besefte dat hij geen compensatie had. In een droevige stelling gaf hij de pijp aan maarten.

De tussenstand was hiermee op 1-3 gekomen met weinig hoopgevende stellingen bij de familie Schakel en met min of meer gelijke stellingen bij Hemmo en Jesper.

De stelling bij Hemmo zag er goed uit. Op bord 6 speelde hij tegen Eric Schouten, een nieuwe speler bij ’t Pionneke. Hemmo zette de partij geduldig op en positioneerde zijn stukken naar de juiste velden. Op enig moment had Hemmo de kans om een centrumdoorbraak te forceren waarmee hij zijn ontwikkelingsvoorsprong had kunnen benutten. Hij miste deze kans zodat Eric zijn stelling op orde kon brengen en druk kon geven op de c-lijn. De partij raakte daarmee in evenwicht en de remise werd een feit.

Jesper spendeerde veel tijd in zijn eigen opening tegen Joost Heltzel. Joost bleek in zijn voorbereiding te zitten en schudde de eerste tien zetten achteloos uit zijn mouw. Jesper kon desondanks goed mee in de stelling. In het vervolg wist Joost de koningsvleugel van Jesper schoon te vegen (Jesper had lang gerokeerd) en kreeg daarmee een promotie van zijn h-pion in het vizier. Jesper gaf echter lastig tegenspel en op een onzalig moment bracht Joost zijn koning naar h7. Dat stelde Jesper in de gelegenheid om met Pe6(!) het heft in handen te nemen. De stelling kantelde volledig, Jesper won de kwaliteit en een pion met schaak. Kort daarna bleek Jespers vrije centrumpion de beslissende. Deze bleek harder te lopen dan de h-pion van Joost, de partij was beslist in het voordeel van Jesper.

Lemmy had op bord 8 geen fijne middag. Ze liet haar tegenstander Wolfgang de Cauter een koningsaanval opzetten waarbij twee pionnen sneuvelden. Wolfgang kreeg een pion op g2, gesteund door zijn paard op h4. Lemmy dacht dat zij op termijn die pion wel zou terugwinnen, maar daar dacht Wolfgang anders over. Hij hield de druk er goed op, Lemmy probeerde nog via een opening op de a-lijn met haar toren naar binnen te dringen, maar uiteindelijk miste ze de toren in haar verdediging. Uiteindelijk kon Lemmy de stelling niet meer keepen en verloor ze een stuk en daarmee de partij.

De wedstrijd was hiermee in het voordeel van RSC ’t Pionneke beslist.

Tim speelde de langste partij. Op bord 4 had hij het zwaar tegen Eduard Coenen. Eduard zat goed in zijn opening en wist een bres te slaan in Tims koningsverdediging. Tim moest aan de bak en kwam in zware tijdnood, maar wist voortdurend de goede zetten te vinden om niet verder in het nadeel te komen. Eduard liet echter ook niet los en hij hield zijn stellingsvoordeel +pion voorsprong vast. Na een torenruil leek het dat het ergste voorbij was voor Tim, maar in het eindspel wist Eduard via een mooie manoeuvre zijn c-pion te laten promoveren op straffe van torenverlies.

RSC ’t Pionekke behaalde hiermee een ruime en verdiende overwinning (2,5-5,5). De Giessen en Linge moet haar wonden likken en zich voorbereiden op opnieuw een pittige wedstrijd tegen HSC Helmond op 4 november.

 

Jaco Vonk, 8 oktober 2017