Terug naar nieuwsoverzicht

Twee invallers, een man in de file …

…..daar moesten we het mee doen afgelopen (witte) donderdag als 2e SOS-team in de altijd lastige uitwedstrijd tegen SV Leusden 2. Onze gastheren stonden qua punten gelijk met ons, 6 wedstrijden, 5 matchpunten, maar hun doelsaldo was des Ajax’s, vele malen hoger dan dat van ons. Maar wat zegt dat allemaal, het gaat per slot van rekening om de matchpunten.

Twee invallers in de persoon van Huig Visser en Wim Deurloo die teamleider Jan Post (zat vast in Dordrecht vanwege The Passion) en de vakantie vierende Bert van Gelder moesten vervangen. Tijdens de vlot verlopen reis van Gorinchem naar Leusden bereikte ons het bericht dat Marcel, samen met 1 miljoen andere ongelukkigen, ergens vast stond op Rijks wegen en het zeker niet zou gaan halen. Dat betekende, nog voordat we ook maar achter de borden zaten en er maar één zet was gedaan, dat we al met 1-0 achterstonden. Lekker begin …. maar niets aan te doen. Ook ondergetekende heeft regelmatig last van dit fileleed. Het wegvallen van Marcel werd door teamleider ad-interim Rob opgelost door het eerste bord “op te offeren” waardoor Chris (bord 1) en Bram (bord 2) beide een stoel opschoven. Achteraf gezien geen slechte beslissing.

Zoals gezegd: we begonnen dus met een 1-0 achterstand. Die achterstand werd snel rechtgetrokken door Mark die in de opening zijn tegenstander overspeelde en zonder noemenswaardige problemen de 1-1 op het scorebord bracht. Onze gastheren kwamen echter weer op voorsprong. Wim Deurloo speelde tegen Willem Gruenbauer, de man die altijd op klompen loopt (waar heb ik dat meer gezien ?) en bretels draagt met een schaakmotief (behalve nu …). Dit kleurrijke figuur zorgde voor de 2-1. Teamleider ad-interim Rob, bord 8, won een kwaliteit, leek even moeite te hebben de juiste voortzetting te vinden maar wist toch uiteindelijk een niet te stoppen vrij pion op de h-lijn te krijgen, die voldoende was voor de winst: 2-2. Het zou trouwens de avond van de vrij pionnen worden, maar daarover later meer.
Huig aan bord 5 belandde in een partij waarin zijn stukken niet goed samenwerkten en dat moest bekopen met een nederlaag: 3-2 voor Leusden. Maar daarmee was de koek zo goed als op voor de Leusdenaren. Ze voegden nog een half puntje toe aan hun totaal. In onderstaande stelling bood mijn tegenstander remise aan:

Ik bestuurde de witte stukken en mijn tegenstander heeft zojuist 33. ….. Te6 gespeeld.
Als mijn tegenstander de stellingen had bekeken van zijn teamgenoten die nog aan het spelen waren, had hij wellicht gezien dat deze er niet al te best voorstonden en dat remise aanbieden wellicht niet de beste zet was. Wat mijn tegenstander niet deed, deed ik wel: de stellingen van mijn nog spelende teamgenoten bekijken. Ik gokte er op dat beiden hun partij wel naar winst zouden weten te voeren, dus nam ik het aanbod met een gerust hart aan: 3½-2½.
Chris aan bord 2 kreeg een aardig eindspel op het bord en wist ook na wat schermutselingen een niet te stoppen vrijpion te creeëren. De tegenstander probeerde nog wat, maar tevergeefs, ook hij moest uiteindelijk de vlag strijken: 3½-3½.
Het lot lag nu in handen van Bram. Zou het hem lukken om zijn voordeel verder uit te bouwen en om te zetten in winst ? Het werd een spannend half uurtje. Niet zo zeer vanwege de stelling, maar meer vanwege het verschil in tijd. Daar waar de tegenstander van Bram nog meer dan een half uur op de klok had, moest Bram het doen met minder dan 10 minuten. En de klok tikt onverbiddelijk door maar Bram bleef ijzig kalm, deed de juiste zetten en wachtte het goede moment af om toe te slaan. Die kans kreeg hij toen zijn tegenstander in arremoede zijn paard offerde tegen een pion, maar dit offer leverde hem niets op. Bram wel, die kreeg een vrij pion op de a-lijn en wist deze zonder kleerscheuren aan de overkant te brengen: 3½-4½.

Na een mindere reeks, twee forse nederlagen en een gelijk spel, waren we wel weer aan Winnetou en dankzij deze overwinning klommen we naar de vierde plaats in poule 3B. Met 7 punten uit 7 wedstrijden speelden we geen rol van betekenis om de podiumplaatsen, maar waren we ook zeker niet de zwakste schakel in de groep.

Het seizoen 2018/2019 zit er op. Volgend seizoen beginnen we weer gewoon op 0. Nieuwe ronden, nieuwe kansen.

John Dessens

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *