De KNSB-wedstrijd tegen Het Kasteel uit Wijchen kende een moeizame aanloop. Volgens het speelschema van de KNSB moest deze wedstrijd gespeeld zijn voor 29 oktober. Echter op de door onze teamleider Jeroen Brandsma voorgestelde data waren onze tegenstanders niet in staat een volledig team op de been te brengen. Uiteindelijk werd door de KNSB de wedstrijd vastgesteld op 6 november, terwijl die avond ook een thuiswedstijd van het eerste SOS/SGS-team plaats vond, maar daar had de competitieleider van de KNSB blijkbaar geen boodschap aan.
Ook bleek een tweetal Wijchenaren te denken dat wij niet alleen onze externe KNSB-wedstrijden op zaterdag in Sliedrecht speelden, maar ook door de week. Uiteindelijk konden we tegen 20.15 uur de klokken aanzetten. De eerste beslissing viel bij Eddy Korevaar op bord 2. Toen zijn tegenstander op een grote stukkenruil aanstuurde, zat in het eindspel met vier lopers erg weinig muziek. Remise was een logische uitslag.
Bij Tony Else op bord 4 gaf de tegenstander in een gelijke stelling een pion weg, maar kreeg daar wel wat initiatief voor terug. Tony besloot niet ten koste van alles deze pion te verdedigen, maar hem terug te geven en zelf initiatief te ontwikkelen. Achteraf was deze keuze begrijpelijk, maar ongelukkig, want het initiatief van Tony leverde weinig op en ook hier was in een gelijk eindspel remise de logische uitslag.
Op bord 3 bestreed Ernst Delwel een pittige tegenstander. Zijn tegenstander werd opgezadeld met een zwakke achtergebleven pion op d6 en weliswaar won Ernst uiteindelijk een pion, maar de partij was zeker nog niet beslist. Na afruil van veel stukken besloot Ernst met een torenlift naar g3 druk op de zwarte koningsvleugel te ontwikkelen, maar dat leverde eigenlijk niets op. Uiteindelijk ontstond een dichtgeschoven pionneneindspel waarbij geen van de koningen kon binnendringen bij de tegenstander, ook hier dus remise.
Dus was de wedstrijd van Henk Boot op het eerste bord van cruciaal belang. Henk was juist teruggekomen van deelname aan het OIBM: Offene Internationale Bayerischen Schach-Meisterschaft in Bad Wiessee ten zuiden van München, samen met een aantal schaakvrienden van zijn Amstelveense schaakclub Zukertort. Negen zware schaakwedstrijden in 9 dagen met gemiddeld zo’n 45 zetten in ruim 4 uur waren hem blijkbaar niet in de koude kleren gaan zitten, want hij speelde redelijk belabberd. Uiteindelijk zag hij driemaal een truc over het hoofd waarbij zijn tegenstander een pion kon winnen. De tegenstander deed dat gelukkig slechts tweemaal en kreeg ook te maken met een tijdprobleem, waarbij hij zelfs op een bepaald moment een eenvoudige mat in 5 zetten wending over het hoofd zag. Dat gaf de burger, in dit geval Henk, weer moed en hij grabbelde wat materiaal bij elkaar en stond op een gegeven moment zelfs gewonnen. Echter de voortzetting was opnieuw niet zo geweldig zodat ook hier in een ver eindspel na waarschijnlijk zo’n 60-80 zetten een potremisestelling op het bord kwam.
Het reglement schrijft dan voor dat er met verwisselde kleuren moet worden gespeeld volgens een snelschaaktempo van 3 minuten per zet met toevoeging van 2 seconden per zet. Eddy won soepel, Ernst deed een onreglementaire zet en dat betekende verlies. Tony won ook, maar Henk liet zich verassen en verspeelde een stuk en daarmee de partij. De regelementen geven dan aan dat de overwinning van Tony op bord 4 “afviel” en dus de tegenstanders doorgaan naar de volgende ronde.
Terug naar nieuwsoverzicht
- Schaakjeugd in actie te Dordrecht
- Verslag De Giessen en Linge 1 – ZZC 1en 8e ronde interne competitie door Jaco Vonk