Het vierde team ging op bezoek bij Oud Zuylen om daar de strijd aan te gaan met het vijfde team dat in de bovenste regionen verkeert in de derde klasse SGS. Het duel leek rechtstreeks uit te draaien op een forse nederlaag toen de tussenstand een 4-1 tussenstand aangaf (nederlagen voor Jaap Cornet, Bert van Geldere, Wim Deurloo en remises voor Frans Fijlstra en Wim Koutstaal).
Daarna begon het te spoken. Weliswaar wonnen Chris Tromp en Bert van Hees en werd de achterstand teruggebracht naar 4-3, maar Martijn Koutstaal stond – gezien zijn stelling – voor een schier-onmogelijke opgave om er nog een 4-4 gelijkspel uit te halen.
Zijn tegenstander kwam met wit beter uit de opening, in middenspel had Martijn lange tijd licht de overhand. Maar het venijn bleek in de staart te zitten! Op de 44e zet, met voor beiden nog ongeveer 10 minuten op de klok, deed Martijn een impulsieve zet die onmiddellijk zijn paard kostte zonder daarvoor compensatie te krijgen.
De partij opgeven lag voor de hand, maar de stand was op dat moment 4-3. Opgeven of remise accepteren was dus geen optie. In een voor Martijn volstrekt kansloze situatie, zowel qua stelling als tijdsverbruik (Martijn zich niet kon permitteren langer dan een halve seconde over een zet te doen), investeerde zijn tegenstander echter te veel tijd, verloor zijn klok uit het oog en ging tot ieders verbijstering zelf door zijn vlag. Zes seconden later zou Martijn zijn bedenktijd hebben overschreden! Een bizar slot en een bijzondere ervaring voor het team en voor Martijn in het bijzonder. Zo ontkwam het vierde team aan verlies tegen de voorlopige koploper.
Lees ook het verslag “Vijfde promoveert ondanks uitglijders” op de website van Oud Zuylen.