Er resteert nog een kort verslag van de afgelopen 2 ronden van de interne competitie. In ronde 17 op 22 maart waren er meerdere verrassende uitslagen. Eddy Korevaar was terug van “weggeweest” maar de machinerie was nog wat roestig. Met de zwarte stukken tegen David Carlsson kwam hij al snel in de problemen. In een vroeg stadium werden de dames geruild en zocht de zwarte koning zijn heil op de damevleugel. Daar kreeg hij geen rust en werd opgejaagd richting a-lijn. Zwart probeerde nog van alles, maar David liet de zwarte monarch niet ontsnappen en vlocht met zijn stukken een fraai matnet. Een andere verassing was de nederlaag van Henk Boot tegen Arjan Uittenbogaard. Henk lette vlak na de opening even niet goed op en moest pardoes ervaren dat Arjan een paard van hem kon “vangen”. Henk spartelde nog wel flink tegen, miste ergens nog een klein kansje, maar moest uiteindelijk de eer aan Arjan laten. Een andere verassing was er bij het duel tussen Jaco Vonk en Hans Karelse. De stelling werd uiteindelijk dichtgeschoven en er kwam een remise uit de bus, waar Hans waarschijnlijk mogelijkheden om voordeel te behalen en het Jaco nog moeilijker te maken aan zich voorbij heeft laten gaan. Henry Houweling verslikte zich op een gegeven moment tegen André van Wingerden en de gelijke stand glipte uit zijn vingers en André kon de winst naar zich toe trekken.
Ronde 18 werd gespeeld op 29 maart en daarvan vindt u al een mooi verslag van John Dessens van zijn eigen partij op de site. Omdat uw verslaggever diezelfde avond een uitglijder had in de wedstrijd tegen Kasteel Lekstroom in IJsselstein, zoals op de site is te lezen, over deze ronde geen verdere “mededelingen”.
Op dinsdag 5 april volgde de 2e ronde van de rapidcompetitie. Helaas was de winnaar van de eerste ronde, Tijmen Schakel met 4 uit 4, niet aanwezig. Op deze avond werden dus de ronden 5 t/m 8 gespeeld. In ronde 5 was er het duel tussen Jaco Vonk en Henk Boot, waarin Jaco vanuit de opening beter kwam te staan en een gewaagde tegenstoot van Henk goed opving. Langzaam werd zijn voordeel steeds groter en moest Henk de strijd met een nederlaag beëindigen. Ook Arjan Uittenbogaard zetten zijn goed reeks voort door Mark Couwenberg op een nederlaag te tracteren. Ook Ernst Delwel, die de eerste ronde helaas verhinderd was geweest, had er deze avond zin en bond Martijn Koudstaal na halsbrekende toeren aan de zegekar.
In de 2e/6e ronde speelde Christiaan Boudewijn tegen Jaco Vonk. Christiaan bood lang en krachtig verzet, maar moest toch de eer aan Jaco laten. Er was ook een herhaling van het recente duel van Arjan Uittenbogaard en Henk Boot en nu wist Henk het Arjan van meet af aan lastig te maken en uiteindelijk via een “matgrapje” Arjan mat te zetten. Ernst Delwel gaf zijn goede start een vervolg door van John Dessens te winnen. Ook Louis Rutgers, die de eerste ronde afwezig was, boekte zijn 2e overwinning.
In de 3e/7e ronde was er het “bestuursduel” tussen Jaco Vonk en Chris Tromp, die zich na zijn matige eerste ronde goed had hersteld met 2 overwinningen, maar tegen Jaco lukt het toch niet. In deze ronde veraste Henk Louis met zijn openingskeuze, maar dat gold ook andersom. Er ontspon zich een interessante partij, waarbij het Henk lukte om aan het langste eind te trekken. Arjan Uittenbogaard pakte zijn goede lijn weer op en versloeg Hans Karelse. Ernst Delwel zetten zijn goede reeks voort door deze keer te winnen van David Carlsson.
In de 4e/8e ronde wonnen zowel Jaco Vonk als Henk Boot. Ernst Delwel was opnieuw succesvol en wees deze keer Arjan Uittenbogaard terug. In deze ronde behaalde deze avond zowel Jaco als Ernst een fraaie 100% score.
De stand aan kop is nu 1. Jaco Vonk 7 pnt, 2. Henk Boot 6 pnt en 3. Arjan Uittenbogaard 5.0 punten, waarna een drietal spelers 4 punten hebben: Tijmen Schakel en Ernst Delwel met slechts 1x meedoen (dus 100%!) en Chris Tromp.
Op vrijdag 8 april speelde het eerste team in Laren tegen de plaatselijke schaakclub. In een zaaltje bij de kerk speelden we in een ruimte op de eerste verdieping. Nog even wachten voor de start van de wedstrijd, want er werd nog les gegeven aan de jeugd. Altijd leuk het enthousiasme van zowel jeugd als trainers te zien.
Voor ons ging het er na de zeperd in IJsselstein echt om. We moesten winnen om boven Laren te eindigen in poule 1E. Wij zouden dan eindigen met 3 verliespunten. De overige concurrenten zijn Kasteel Lekstroom en DBC die beiden slechts 2 verliespunten hebben. En ze moeten nog tegen elkaar, dus voor ons zou dan een 4-4 uitslag optimaal zijn, anders missen we de eerste plaats en promotie. We zullen zien, maar dan moest er allereerst zelf worden gewonnen. Bij voorkeur met duidelijke cijfers. Henk als teamleider zette in op 4 overwinningen, 3 remises en dan mocht er ééntje een troostprijs aan de tegenstander laten.
Er ontwikkelden zich meerdere boeiende partijen. Deze keer was Jeroen Brandsma op bord 5 als eerste klaar. Hij kreeg een voor hem niet ongewoon soort stelling op het bord, stond eerst wel beter, maar begon ergens spoken te zien en zijn voordeel slonk. Echt voordeel zat er daarna deze keer niet meer in. De tegenstander weigerde fouten te maken en omdat Jeroen minder tijd had, was zijn remiseaanbod begrijpelijk. Het werd geaccepteerd.
Louis Rutgers speelde deze keer met wit op bord 7. De vorige ronde leverde hij een draak van een partij af naar eigen zeggen, nu zeker niet! Louis rokeerde lang maar met het gespeelde zwarte g6 was de stelling daar nogal “tochtig”. De weg naar de witte koning keurig was dichtgemetseld. De opmars van witte g- en h-pion was ook zonder korte rokade van zwart erg dreigend. Toen de zwarte loper op g7 geruild kon worden en na een dubbele aanval vervolgens een pionnetje kon worden buitgemaakt, nam het voordeel van Louis beslissende vormen aan en kreeg hij na een doorbraak het schaap snel op het droge. De tegenstander werd op zet 43 mat gezet.
Op bord 8 speelde André van Wingerden één van zijn actieve openingen. Wit wist blijkbaar niets beter te doen dan snel dames te ruilen en bleef met een nare isolani op d4 zitten. André bleef natuurlijk actief spelen en vergrootte zijn voordeel met rasse schreden. Het witte paard op g1 en toren op h1 maakten nu geen echt levensluchtige indruk maar een nogal hopeloze en zielige indruk. Hoewel het materieel nog wel gelijk was, gaf de computer al een dikke -4 aan! (diagram na 24. ..Txe6)
Hoewel wit al lang had kunnen opgeven kon hij dit woord in zijn woordenboek pas na ruim 60 zetten vinden.
Jaco Vonk kreeg een hem bekende tegenstander, Sjoerd Drent, waartegen hij al zes keer eerder had gespeeld. Sjoerd herinnerde zich bovendien ook nog dat hij in 1975 of 1976 in het indertijd roemruchte IBM-toernooi tegen Henk Boot had gespeeld, die het zich niet kon herinneren. Beiden waren toen overigens nog in hun studententijd en zonder grijze haren.
Sjoerd speelde een Franse verdediging en er kwam een variant op het bord na Pxc6 die ook heel goed uit het Siciliaans kan ontstaan. Jaco offerde met 14. c4 een pion en kreeg mooie positionele compensatie door actief stukkenspel. Sjoerd loste zijn ruimteprobleem niet helemaal goed op, waardoor Jaco op de 19e zet via een kleine combinatie twee stukken voor een toren kon winnen. Zijn voordeel werd steeds groter, of zoals Jaco zelf zegt, het was een kwestie van techniek om het volle punt binnen te halen. Dat was dus een mooie start: een voorsprong van 3,5 – 0,5! Zou Henk’s “voorspelling” dan uitkomen?
Op bord 4 wilde het bij Hans Karelse niet erg lukken. Zijn tegenstander trok onvervaard met zijn h-pion op avontuur, terwijl wit zijn koning gewoon op e1 liet staan. De aanval naam indrukwekkende vormen aan en Hans kon zijn koningsveste, die steeds meer piepte en kraakte, uiteindelijk niet droog houden, waarmee Laren de stand terug bracht tot 3,5-1,5.
Het volgende resultaat werd geboekt door Tijmen Schakel die voor de verandering plaats nam aan bord 3. Dat ging hem prima af. In een rustige damegambietpartij had hij het loperpaar en misschien een snufje voordeel, maar toen hij het loperpaar kwijtraakte was alle muziek uit de stelling en werd tot remise besloten. Al met al 4-2 voor en het zag er naar uit dat we de winst wel naar ons toe konden trekken.
Op bord 2 speelde Henk Boot een grappige partij. Vanuit een Siciliaanse opening, besloot hij op de 10e zet met e6-e5 een pion te offeren. Ook de computer vond dat achteraf helemaal kunnen, maar er ontstond een soort stelling die veel kenmerken had van het Spaanse Marshallgambiet. Henk kreeg actief spel voor de pion, al was zijn opmars met g5 en g4 wel erg optimistisch. Niettemin kreeg wit geen echt belangrijk voordeel, al waardeert de computer het extra pionnetje vaak zwaarder dan het actieve stukkenspel. Nadat alle zware stukken waren geruild restte een loper-paard eindspel, waar de zwarte pionnen goed stonden opgesteld om het binnendringen van de witte koning te verhinderen. Uiteindelijk werd vlak voor de 50e zet tot remise besloten waardoor de stand op 4,5-2,5 kwam en de teamoverwinning binnen was! Restte de partij van Tony Else op bord 6. Ook hier had de witspeler agressieve bedoelingen. Het witte paard bleef rustig op stal staan (g1), maar de h-pion was flink op mars en na h5 ruilde wit op g6. Het zag er met de open h-lijn allemaal best griezelig uit voor zwart, maar wit kon daar toch geen goed gebruik van maken. Na ruilen van de zwarte lopers was het weer behoorlijk gelijk, maar begon de opkomende tijdnood wit parten te spelen. Na enkele foutjes kwam Tony materieel voor en bereikte een gewonnen stelling, waardoor de overwinning met 5,5-2,5 binnen werd gehaald. Opvallend genoeg de uitslag, waarvan Henk vooraf had gezegd dat hij daar als teamleider zeker tevreden mee zou zijn……
Dit was dus de laatste wedstrijd van het seizoen, we staan mooi op de eerste plaats, maar we moeten dus afwachten wat Kasteel Lekstroom en DBC in hun onderlinge wedstrijd gaan doen. De winnaar is dan kampioen, bij 4-4 zal het op de bordpunten aankomen of DBC ons nog zal passeren. Afwachten is wat ons nu rest.
Het seizoen is door de corona-onderbrekingen wat moeizaam verlopen, maar we konden eigenlijk steeds met het complete team aantreden. Slechts eenmaal moest op een invaller een beroep worden gedaan! De mooie resultaten van het team berusten voor een belangrijk deel op de uiterst fraaie resultaten van André van Wingerden (6,5 uit 7), Jeroen Brandsma en Tijmen Schakel (beiden 6 uit 7), terwijl niemand van de rest van het team echt slecht scoorde. Kortom, sowieso een mooi resultaat van het team!
De komende week speelt het 2e team thuis en gaat de derde ronde van de interne competitie van start.