Verslag ronde 27 interne competitie De Giessen en Linge.

Opnieuw stond een duel tussen Jaco Vonk en Henk Boot als smaakmaker van de avond op het programma. Natuurlijk was het de vraag of Jaco zijn formidabele 100% score intact zou kunnen houden. Vanzelfsprekend was er Henk veel aan gelegen om dat te voorkomen. Er kwam deze keer een al vaker onderling gespeelde opening op het bord, waarin Henk nauwkeurig speelde en Jaco geen grote dreigingen kon creëren. Beiden manoevreerden voorzichtig en het tijdsvoordeel van Henk was deze keer beperkt tot zo’n 10 minuutjes. Jaco probeerde initiatief op de koningsvleugel te ontwikkelen, maar Henk kwam tot de tegenstoot d5-d4 waardoor hij op de mooie lange diagonaal h1-a8 dame en loper richting Jaco’s koning kon richten, maar Jaco doorzag de kleine dreiginkjes en reageerde adequaat. Zelf probeerde hij zijn torens via de 3e lijn te activeren, maar toen één ervan op b5 was aangeland, sloot Henk met a5-a4 de toegang voor de 2e toren naar de b-lijn af en werd de b5-toren geruild. De andere toren bezette nu de 3e rij en rond de 40e zet was een toren-paard eindspel ontstaan, waarin Henk zich wat minder senang voelde. Hij had in zijn geheugen nog een aantal nederlagen zitten van partijen waarin Jaco in het eindspel net wat handiger manoevreerde en Henk met lege handen achterbleef. Overigens was de stelling volgens de computer de gehele tijd in evenwicht gebleven. Henk leek wel tevreden met remise en speelde zijn paard wat heen en weer, maar overzag dat hij op de 44e zet met nog een kleine 10 minuten op de klok, Jaco nog 3 minuten, met de breekzet g6-g5 de witte pion op f4 onder vuur kon nemen omdat f4xg5 zou worden beantwoord met Pd7xe5. Ook na ruil op f4 zou Henk kansjes via de open g-lijn kunnen proberen te krijgen. Maar, deze door Eddy Korevaar na afloop gesuggereerde zet was Henk ontgaan. Des te verwonderlijk misschien was dat hij twee zetten later met nog minder tijd op de klok een stuk offerde: een paard tegen 2-3 pionnen! Toch was het nog sterker geweest door Pb6-a8 met de toren op b7 de witte pion op b2 onder vuur te nemen. Het zag er zeker met Jaco’s geringe hoeveelheid tijd en de op dat moment niet goed samen werkende stukken van Jaco kansrijk uit voor Henk. Maar Jaco vond met zijn zeer beperkte tijd nog kans tot een tegenoffer! Henk was hierdoor verbluft en had het beste dit tegenoffer met Kd5 kunnen weigeren, maar na aannemen van beide offers resteerde een toreneindspel, waarin Henk wel een pionnetje meer had, maar Jaco eeuwig schaak kon geven. Ook het weglopen uit het eeuwig schaak had Henk zo bleek achteraf overigens geen echte winstkansen opgeleverd. Kortom, een mooie ontknoping met een paardoffer van beide kanten in tijdnood in een ook verder van beide kanten goed gespeelde partij. Over enkele weken zitten beiden trouwens in de bekerfinale opnieuw tegenover elkaar, hopelijk weer met een mooie en spannende partij!
André van Wingerden speelde tegen Eddy Korevaar, waarbij van de ene opening moeiteloos werd overgaan op een andere opening. Na het ver oprukken van witte pionnen op de koningsvleugel kreeg Eddy een mooie positie op f5 voor zijn paard. Toen André het op de damevleugel niet goed speelde kreeg Eddy materieel voordeel (kwaliteit) en kon de witte paarden met een penning binden door zijn ene toren op a3 te posteren. Ook de tweede toren werd er bij gehaald via een late rokade (na de 20e zet). Toen ook de zwarte dame de gaten in de witte koningstelling ging opzoeken, resulteerde meerdere matdreigingen en moest André zijn nederlaag wel erkennen.
Louis Rutgers en Hans Karelse speelden een interessante partij. Na een bekende opening concentreerde de strijd zich rond het centrum. Na verloop van tijd bleek dat Hans de bovenliggende partij was. Hij won een pion, weliswaar een dubbelpion e6 en e5, maar deze pionnen bestreken heel wat velden. Ook de andere stukken van Hans stonden inmiddels beter opgesteld dan die van Louis, zodat Hans met de eer ging strijken. Deze drie wedstrijden aan de kop van de ranglijst waren de laatste partijen die afgelopen waren met die van Jaco en Henk als laatste.
Tony Else ging onderuit tegen Bram Capelle. Bram organiseerde dreigingen via een open h-lijn, maar de beslissing viel aan de andere kant van het bord waar Bram de stelling van Tony binnenviel.
Henk van Houweling verongelukte na iets meer dan 10 zetten in de opening tegen Chris Tromp, ze waren als eersten klaar.
John Dessens bestreed Mark Couwenberg. Mark kreeg een mooi en goede stelling, maar overzag stukverlies. Dat kostte hem dan ook de partij.
Bert van Hees kreeg op de koningsvleugel ruimtelijk voordeel tegen Rob van Driel. Na verloop van tijd won de aanval van Bert aan kracht en had hij een dame tegen een toren en een stuk. Omdat de stukken van Bert krachtig samenwerkten en dat bij Rob niet lukte kon Bert een mooie mataanval opzetten en won de partij.
Henry Houweling ging door met zijn mooie serie. Na een rustige opening kwam hij beter te staan tegen Huig Visser. Ook Huig werd aan de zegekar gebonden.
Edwin Eijndhoven speelde tegen Johan van der Heijde, die er in slaagde een mooi paard op d3 te krijgen. Later kon hij zijn voordeel in winst omzetten.
Peter van Gaalen en Peter Eijndhoven hielden elkaar de gehele partij in evenwicht. Remise was dan ook het uiteindelijke resultaat.