Verslag ronde 30 interne competitie

De strijd om het kampioenschap is al weken lang beslist in het voordeel van Jaco Vonk met een formidabele score van ruim 95% met slechts één afgegeven remise. Ook de strijd om de tweede plaats is inmiddels door Henk Boot gewonnen, terwijl het waarschijnlijk is dat de derde plaats zal worden veroverd door Eddy Korevaar.
Terwijl er vroeger zeker niet op 30 april zou zijn geschaakt vanwege Koninginnedag, was het deze avond Ajax dat een aantal leden thuis aan de buis gekluisterd hield en inderdaad het nu al fraaie seizoen met een nieuwe uitoverwinning nog meer glans gaf.
Maar toch werd er wel degelijk geschaakt, met vaak harde strijd, want er viel geen enkele remise te noteren aan het eind van de avond.
Aan de top speelde Henk Boot tegen Bram Capelle, tegen wie hij in de bekerwedstrijd alle geluk van de wereld nodig had om tot winst te komen. Henk speelde de opening nu anders. Henk ruilde flink wat lichte stukken, maar Bram stelde zich goed op en stond zeker niet minder. Toen Henk op de 15e zet actief in het centrum oprukte met d4-d5, gaf hij Bram de mogelijkheid tot pionwinst met Df6xb2. Dat werd door Bram terecht niet gespeeld, want het zou Henk prima compensatie en mooi spel hebben gegeven. Echter, zijn korte rokade was niet goed en kostte in eerste instantie twee pionnen, waarvan er eentje van Henk zelfs tot b7 doordrong. Henk had toen gewoon moeten rokeren en een pionnetje teruggeven. Het verdedigen van twee pionnen voorsprong was niet handig, want Bram kon Henk’s koning hierdoor in het midden vasthouden en later het pionnetje op b7 weer veroveren. Globaal was de stelling toen in evenwicht, maar dat gold niet voor de klok, waar Henk een voorsprong van ruim 30 minuten had. Het lukte Henk zich los te wurmen en met de breekzet f2-f3 een open f-lijn voor zijn toren te creëren. Toen Bram na f3xe4 dameruil ontweek, tastte hij nogmaals mis. De zwarte koning werd met een schaakje naar de hoek h8 gedrevenen er dreigde steeds mat achter de paaltjes. Dit leverde Henk nog een pion en beslissend voordeel op. Opnieuw een hard gevecht, waarin Bram mede door tijdgebrek niet steeds de juiste verdediging vond.
Hans Karelse speelde tegen John Dessens. Hij stelde zijn stukken wat handiger op en nam met zijn torens bezit van de d- en c-lijn. Later kon hij een pionnetje winnen en bereikte een gunstig toren-paard eindspel. Waarschijnlijk heeft John ergens de meest taaie verdediging niet gezien, zodat Hans misschien wat makkelijker dan hij eerst zelf verwachtte, de winst kon bijschrijven.
Martijn Stam en Wim Rietveld begonnen hun partij op dezelfde manier als Henk Boot en Bram Capelle, maar al gauw kwam er een volstrekt andere stelling op het bord. Wit rokeerde lang en zwart kort, zodat duidelijk was waar het aanvalsdoel moest worden gezocht. Wim zocht zijn heil op de damevleugel en Martijn probeerde spel te creëren op de koningsvleugel. De mogelijkheden van Wim zagen er duidelijk dreigender uit, maar na verloop van tijd vervlakte de stelling enigszins. Toen Martijn het juiste spoor bijster raakte, was de overwinning van Wim een feit.
Johan van der Heijde werd geconfronteerd met een zeer agressief en snel spelende Taco van de Poll, die in rap tempo een geweldige aanval met pionnenopmars, ondersteund door al zijn zware stukken en een paard tegen de witte koning op poten zette. De verdedigende stukken van Johan waren niet in staat een matdreiging van Taco te neutraliseren, zodat Taco de buit al voor het doelpunt van Ajax binnen had.
Ook in de wedstrijd van Bert van Geldere tegen Peter van Gaalen werd er tegengesteld gerokeerd. Wit had op de damevleugel duidelijk meer ruimte en ontwikkelde een aanval tegen de aldaar geparkeerde zwarte koning. Toen er eerst twee en later drie stukken aan het ruimtevoordeel werden toegevoegd kon Peter opgeven.
Arjan Uittenbogaard werd door Rob van Driel verast door een loperoffer op h3. Terwijl uw verslaggever dacht dat zwart met Te8xe2 nog een extra kwaliteit had moeten investeren voor een sterke aanval, bleek dat in analyse na afloop toch niet het geval. Nu dat niet gebeurde kon Arjan in de loop van de partij veel stukken ruilen, zodat de aanval van Rob verwaterde en de loper in het eindspel steeds belangrijker werd en uiteindelijk de strijd in het voordeel van Arjan beslechtte.
Henk van Houwelingen werd geconfronteerd met een secuur en krachtig spelende Jan Post. Jan had met zijn toren de open b-lijn onder controle, waardoor een vooruitgeschoven pion van Henk op c5 zwak bleek en door 2 zwarte paarden onder vuur kon worden genomen. Later penetreerde Jan met zijn dame zelfs op de achterste lijn en dreigde met een toren het laatste obstakel (pion e3) naar de witte koning te elimineren. Het einde werd versneld toen Henk een matdreiging over het hoofd zag en zoals bekend: mat beëindigt de partij.
Henk van der Hoek speelde tegen Huig Visser zijn bekende opening, maar het ging weer anders dan anders. Een pion van Henk op b5 was weliswaar in eerste instantie gepend (de witte dame op b3 was ongedekt), maar uiteindelijk kon Henk van deze pion een krachtig wapen maken. Zijn zet b5-b6 was een pionvork en beëindigde de partij.
Van de thuiswedstrijden van Gijs Bos tegen André van Wingerden en Ton Lodder tegen Mark Couwenberg waren bij het schrijven van dit verslag de uitslagen nog niet bekend.