Vanwege de herfstvakantie waren er nogal wat afwezigen, waaronder Jaco Vonk. Mark Couwenberg verzorgde de tijdige indeling, waardoor Henk van der Hoek die tegen achten arriveerde, geen tegenstander had, maar met Gerard Brand nog een interessante partij speelde, zij het om des keizers baard.
Henk Boot had de vorige keer zijn witpartij nogal gelukkig van André van Wingerden gewonnen en besloot het nu eens heel anders te doen. Hij koos een rustige opening, maar ook deze keer speelde André het actief, stelde zijn rokade uit en stormde met de zwarte g-pion naar voren, zodat de rustige opstelling al na zo’n 10 zetten ontbrandde. Hoewel de stelling nog wel in evenwicht was, besloot Henk eerst één pion te offeren en hij nam hiermee het initiatief weliswaar over, maar zwart stond op dat moment zeker niet slechter en had volgens de computer een klein plusje. Toen André zich hergroepeerde besloot Henk de stelling verder te openen met een tweede pionoffer en hiermee meerdere penningen in de stelling te brengen. Hij kreeg de mogelijkheid om met Dxb7 een pionnetje terug te winnen, maar wat belangrijker was, een veilige lange rokade van zwart te verhinderen. Hierna vond André niet de optimale verdediging en door te vluchten in de korte rokade ruilde hij de penning van zijn loper op e7 voor een penning van pion f7. Hij zag mooie visioenen tegen de koning van Henk met een paarduitval naar g4, maar dat werd door Henk opgevangen met een “kwaliteitsoffer” waardoor hij opeens een niet te pareren matdreiging kreeg. Als hij echter eerst een schaakje had gegeven, was het voor Henk nog een lastige verdediging geworden, al dachten beide spelers direct na de partij dat Lc5+ niet goed was, volgens de computer achteraf ten onrechte. Kortom, na een rustige opening werd het een erg hectische wedstrijd waarin Henk met zijn pionoffers het initiatief naar zich toetrok en André even de juiste verdediging miste.
Bert van Hees bestreed Hans Karelse, maar keek enige tijd na de opening toch tegen de achterstand van een pion aan. Hans had zijn stukken centraal goed opgesteld en een echte koningsaanval van Bert kwam niet echt van de grond. Uiteindelijk kon Hans het volle punt naar zich toe trekken.
Eddy Korevaar speelde tegen Bram Capelle. Na een tamelijk symmetrische opening lukte het Bram om via penningen een pion te winnen. Ogenschijnlijk had Eddy wel iets compensatie maar de directe dreiging van een loper-dame batterij verdween na dameruil, maar Eddy had nog steeds wat initiatief. In het verre eindspel lukte het Eddy de pion terug te winnen en toen het overgebleven paard van Bram op dwaalwegen belandde kantelden de kansen en kon Eddy zijn vrijpionnen op de damevleugel in beweging zetten en alsnog de overwinning naar zich toe trekken. Hij vergeleek het met de winst van Ajax dezelfde avond: een doelpunt en winst in blessuretijd.
Rob van Driel kreeg te maken met Louis Rutgers. Hoewel Rob wel een pion kon laten doordringen tot c7 maar dat had wel een toren gekost en het materiële voordeel was voor Louis voldoende om de winst naar zich toe te trekken.
Bij Mark Couwenberg en Marcel van Wingerden ontstond een toreneindspel met beiden nog een licht stuk. Mark stond wat makkelijker en nadat de torens van het bord waren verdwenen had hij in het eindspel een pionnetje meer. De stelling was echter nogal dichtgeschoven en Marcel kon met zijn paard de dreiging van de loper van Mark toch eenvoudig neutraliseren en remise was een logische uitslag.
Taco van der Poll kreeg een mooie aanval tegen Hans Kooy en toen Hans in de verdediging een dreiging over het hoofd zag, was het pleit snel beslecht.
Huig Visser kreeg een geweldige aanval tegen Henk van Houwelingen en kon met pionnen doordringen tot e6 en d6 en deze aanval bleek onweerstaanbaar.
Chris Tromp won eenvoudig van Johan van der Heide, ook Ton Lodder en Bert van Geldere wonnen hun partij.
Terug naar nieuwsoverzicht