Hoewel eigenlijk 13 oktober de juiste datum voor het lustrum zou zijn geweest, nl. de dag dat de vereniging indertijd in de huiskamer van “meester de Groot” aan de Kerkhoflaan onder het genot van veel sigarenrook werd opgericht, in totaal 18 man. Eigenlijk konden de gordijnen na deze oprichtingsvergadering wel in de was. Veel van de geschiedenis van onze club is bewaard gebleven dankzij Jaco Vonk die een fraai boekwerk heeft gemaakt bij het 40-jarig jubileum. Nog steeds ontzettend leuk om zoals ik voor dit verslag deed dit fraaie werkstuk door te bladeren!
We liepen dus op 1 oktober eigenlijk een beetje op de feestelijke datum vooruit. Tijdens het vorige lustrum gaf de bekende grootmeester Yasser Seirawan een kloksimultaan. Nu was er een ander plan bedacht om het lustrum te vieren. We hadden IM Herman Grooten bereid gevonden om deze avond ons te onderwijzen in verschillende onderdelen van ons zo geliefde, maar o zo moeilijke schaakspel. Herman Grooten is niet alleen al veel jaren een sterke en actieve schaakmeester, maar ook een bekende schaaktrainer die al heel wat jeugdige schaaktalenten heeft getraind en begeleid in hun pogingen hogerop te komen. Daarnaast schreef hij nog meerdere uiterst aantrekkelijke schaakboeken. Dus de verwachtingen waren hooggespannen toen hij onze uitnodiging aannam.
Er was een verheugend goede opkomst, ook al moesten enkele van ons vanwege verblijf in het buitenland verstek laten gaan. Het was ook heel plezierig een aantal oud-leden/kampioenen zoals Marius de Wit en Jan Kwakernaak weer te mogen begroeten. Maar het is toch bijzonder te kunnen vermelden dat van de leden van het eerste uur vanzelfsprekend Jan Post aanwezig was.
Jan Post en Henk Boot waren namens de “lustrumcommissie” mooi op tijd om Herman welkom te heten. Zoals zo vaak bij mensen die al heel lang in de schaakwereld rondlopen, hebben zij ook heel wat “Groten der Schaakaarde” persoonlijk wel eens ontmoet en daarbij verhalen kunnen verzamelen. Eén van de aardigste verhalen ging over een bezoek thuis van Herman met zijn medeclubleden bij de familie Polgar in Boedapest. De vader, zelf geen sterke schaker, maar wel psycholoog, heeft zijn drie dochters jarenlang getraind door hen van jongs af aan te confronteren met “eenvoudige” stellingen met weinig materiaal, waarmee mat in twee kon worden geoefend, tot in de slaapkamer toe! Als je al vanaf heel jeugdige leeftijd, natuurlijk met het nodige talent en forse zelfdiscipline, zo wordt getraind, kun je heel ver komen, zoals vooral Judith heeft bewezen.
Ook instructief en hilarisch was het filmpje waarin Kasparov met een Franse schaakjournalist één van zijn mooiste aanvalsoverwinningen op Karpov in een wereldkampioenschapsmatch, gespeeld in Lyon, liet zien. Een indrukwekkende partij, maar ook de argumentatie in de analyse van Kasparov bij zijn eerste stukoffer!
Na een onderhoudende inleiding, waarin duidelijk werd gemaakt dat we zelf ook stevig aan het schaakwerk zouden worden gezet, werd de opzet van de avond toegelicht. We werden in groepjes opgedeeld en moesten met elkaar een aantal opgaven proberen op te lossen: toreneindspelen, tactiek, strategie en aanval op de vijandelijke koning. Soms lukte het binnen de beschikbare tijd het probleem op te lossen, maar vaak lukte dit (vanzelfsprekend) ook niet. We kregen dus allemaal heel verschillende problemen voorgeschoteld, sommige daarvan smaakten natuurlijk beter dan andere. Ook het aan het eind van de avond samen de oplossingen doornemen was heel instructief en de snelheid waarmee Herman ons allerlei varianten liet zien, toonde zijn jarenlange ervaring als schaaktrainer en -docent. Het was een bijzonder geslaagde lustrumbijeenkomst, waar we vast ook als individuele speler wat van hebben opgestoken.
