Het zag er weinig hoopvol uit na de nipte nederlaag tegen directe concurrent Spijkenisse 2. We moesten winnen van de nummer 2 en gezien de eerdere resultaten was er weinig hoop, althans, niet bij mij.
We waren in onze laatste thuiswedstrijd te gast bij schaakvereniging Sliedrecht, omdat we op onze eigen thuislocatie deze zaterdag niet terecht konden. Ook Sliedrecht 2 in dezelfde klasse was nog niet zeker van lijfsbehoud in zijn laatste wedstrijd tegen kampioen Overschie 1, maar met een fraai 4-4 gelijk spel zouden zij zich ruimschoots handhaven. Een fraai verslag staat er op de website van Sliedrecht. Lees dat!
Onze wedstrijd tegen RSR Ivoren Toren 2 verliep vanaf het begin hoopvol. Mattias won, al weet ik niet hoe dit in z’n werk is gegaan. Ook Jaco en Henk wisten hun partij te winnen. Henk schrijft over zijn partij:
“Ik kreeg op bord 7 al snel vanuit de opening een gelijke stelling die voor mij wat prettiger speelde dan voor mijn witte tegenstander, overigens een invaller zoals hij later zei. Ik kon al snel mijn dame mooi centraal opstellen op e5 na paardruil op dat veld. Mijn lopers waren potentieel naar zijn koning ook gevaarlijker dan wat hij met zijn loperpaar kon dreigen, niets namelijk. Na zijn 16. f2-f3 gaf de computer mij dan ook een plusje. Na afloop verzuchtte hij dat hij zich steeds ongelukkiger ging voelen dat hij zich tot deze zet gedwongen voelde. Diagram 1 na 16. f2-f3.
Ik kon nu mooi d7-d5 spelen, ruilen op c4 en zijn loper met b6-b5 terugjagen. Ik twijfelde geruime tijd tussen 20. … La2 en Txc1 en koos voor het laatste, al gaf de computer de voorkeur aan La2. Maar ik veranderde hierna mijn batterij met 21. … Db8 en 22. … Ld6. Wit tastte vervolgens mis met 23. g2-g3, waarna Lxg3 de beste zet is. Diagram 2 na 23. g2-g3.
Wit dacht dat ik niet beter had na hxg3 dan eeuwig schaak, maar hij vergiste zich deerlijk. Want na 24. .. Dxg3+, 25. Kh1 was Pg4 natuurlijk een heerlijke zet. Mat in 1 is de dreiging. Overigens is er na Lxg3 wel een veel taaiere verdediging mogelijk, nl. f3-f4! Dan staat hij met een matige stelling (-1,5 – -2) natuurlijk een stuk slechter, maar dan moet ik er nog stevig voor werken. Eindelijk een vlotte overwinning met een niet al te zeer tegen stribbelende tegenstander. Als eerste klaar! En dat was de afgelopen weken in de bekerwedstrijden tegen Eddy wel anders!”
De partij van Jaco ging gelijk op tot ongeveer zet 22, daarna kwam wit langzaam in de problemen vanwege zwarte druk op de b-lijn en het feit dat wit niet kon doordrukken in het centrum. Uiteindelijk verdiende Jaco een pion en even later nog één. De tegenstander maakte het Jaco toen gemakkelijker door een stuk weg te geven.
Het had er alle schijn van dat er een vierde overwinning had zou worden toegevoegd in mijn partij. Mijn partij begon veelbelovend en na 11 zetten kwam de volgende stelling op het bord:
Hier vond ik de mokerslag 12.Lc1-h6! De partij ging als volgt verder: 12.Lc1–h6 Lg7–f6 13.Pb1–c3 Pe5–g4 14.Dd5–e4+ Lc8–e6
Na deze zet besloot ik op b7 te slaan. Te vroeg, ik had de zet 15.Pc3-d5! en dan slaan op f6 moeten inlassen en pas daarna slaan op b7, waarna zwart geen tegenkansen meer heeft.
Na 15.De4xb7 Db6xb7 16.Lg2xb7 Ta8–b8 17.Lb7–c6+ Ke8–e7 18.Lh6–f4 Tb8xb2 kreeg zwart tegenspel, waarbij ik ook in deze fase kansen liet liggen. Zelfs in het eindspel kreeg ik nog kansen op voordeel. Na lang doorspelen berustte ik teleurgesteld in remise. In deze partij werd ik pijnlijk met de neus op de feiten gedrukt dat ik mezelf geheel onnodig tekort had gedaan na een fraai opgezette partij. De opgelegde kansen waren aan mij niet besteed.
Hans speelde ditmaal aan het 3e bord. Het snel en aanvallend spelen van zijn tegenstander overviel hem en hij miste de goede verdediging en stond op zet 15 al een pion achter. De pion kreeg hij terug en volgens Stockfish heeft hij twee keer de kans op gelijk spel niet goed benut.
Eddy had een heel lastige middag. Hij kwam een pion achter en zijn paarden moesten terug op stal naar respectievelijk d8 en e8. Het bleef toch allemaal “speelbaar”. Hij kwam uiteindelijk 2 pionnen achter met de 40e zet, maar de structuur van wit was toen uiteen geslagen. Beide pionnen zou hij terug gaan veroveren en daarbij was de remise dicht bij. Op 4-2 bood Eddy het dan ook maar aan en zijn tegenstander dacht er niet lang over na. De buit was aldus binnen! Afgelopen dinsdag vertelde Eddy overigens dat het ravijn waar hij langs gelopen had een maximale diepte van -5 had gehad. Eddy klaagde dus afgelopen zaterdag al niet over de remise en later helemaal niet!
Het viel vanmiddag allemaal een keer samen op de verschillende borden!
De partijen van Louis en Tony werden remise maar ik weet niet hoe deze remises tot stand zijn gekomen. Een prachtige 5-3 overwinning derhalve waarmee de handhaving in de 4e klasse van de landelijke competitie bereikt was.